Θέλετε κι έναν απαισιόδοξο στην παρέα; Έναν ρέκτη του Καβάφη, που γνωρίζει τη βαθύτερη σημασία του στίχου «μάταιες ελπίδες τέτοιες, μην καταδεχτείς»; Ε λοιπόν, το «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον» το θυμάμαι κάθε φορά που βλέπω στην τηλεόραση μπαχαλάκηδες να τα κάνουν λίμπα και κυβερνητικούς ή υπηρεσιακούς να δηλώνουν ότι «ως εδώ ήταν». Επειδή λοιπόν από το 1978 που μπήκα στο πανεπιστήμιο μέχρι σήμερα, βλέπω λούπα τα ίδια ακριβώς πράγματα ένθεν κακείθεν, ξεχάστε το, δεν πρόκειται να γίνει τίποτα.
Όχι, δεν αμφισβητώ διόλου την πολιτική βούληση ου πρωθυπουργού να καταπολεμήσει αυτά τα παραβατικά φαινόμενα, την αναβαθμισμένη μάλιστα βούλησή του σύμφωνα με την τελευταία του ανάρτηση. Ούτε του Χρυσοχοΐδη την πρόθεση και την τεχνική γνώση αμφισβητώ, μήτε της ΕΛ.ΑΣ. τις επιχειρησιακές δυνατότητες. Απλώς μετά από τέσσερις και βάλε δεκαετίες, μετά από μια ντουζίνα πρωθυπουργούς που (πλην Τσίπρα) ήθελαν να τους αντιμετωπίσουν, μετά από πενήντα υπουργούς Δημόσιας Τάξης που έδιναν εντολές και εκατό αρχηγούς της ΕΛΑΣ που έκαναν σχέδια επί χάρτου, κατέληξα σ’ ένα απλό συμπέρασμα.
Το φαινόμενο των μπαχαλάκηδων, των αναρχικών, των αντιεξουσιαστών, των ποινικών, των χούλιγκαν και των παραβατικών που έχουν για ορμητήριο τα δημόσια πανεπιστήμια, δεν θα εξαλειφθεί ποτέ στην Ελλάδα. Ας μην υπερβάλω με το «ποτέ», δεν ξέρω τι θα γίνεται το 2124, αναφέρομαι στις επόμενες δεκαετίες. Φυσικά, θα υπάρχουν υφέσεις και εξάρσεις, πότε η αστυνομία θα τους περιορίζει και πότε αυτοί θα τα κάνουν μαντάρα ανενόχλητοι, αλλά ολόκληρος ο φαύλος αυτός κύκλος δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Δεν θα δούμε καθαρά και πειθαρχημένα πανεπιστήμια.
Μην με ρωτάτε γιατί. Απλώς έχω πεισθεί εκ του αποτελέσματος ότι δεν πρόκειται να γίνει, ότι δεν υπάρχει λύση. Έχουν εφαρμοστεί τα πάντα και το μπάχαλο συνεχίζεται. Η ανομία στους πανεπιστημιακούς χώρους και στις γύρω περιοχές είναι πια μια ακλόνητη ελληνική παράδοση. Αυτοαναπαράγεται το φαινόμενο, ερήμην μας εν τέλει. Θα πείτε βέβαια ότι υπήρχαν κι άλλες πανίσχυρες ελληνικές «παραδόσεις» που με τις κατάλληλες συνταγές εξαφανίστηκαν. Ναι, δεν αντιλέγω. Δεν φορούσαμε ζώνη στο αυτοκίνητο και βάλαμε. Καπνίζαμε παντού και το κόψαμε. Παίζαμε ζάρια την πρωτοχρονιά και το εγκαταλείψαμε.
Αλλά είναι κι άλλες παραδόσεις που αντέχουν από γενέσεως ελληνικού κράτους. Το ρουσφέτι κόπηκε; Άλλαξε μορφές, αλλά υπάρχει. Η διαφθορά κόπηκε; Μακάρι να είχε κοπεί, πλην υφίσταται. Ε, και οι μπαχαλάκηδες που εξορμούν μετά από πάρτι σε πανεπιστημιακούς χώρους ή ακολουθούν τα κομματικά μπλοκ στο τέλος κάθε πορείας, είναι εδώ και θα παραμείνουν. Δεν χαίρομαι για τον κυνισμό μου, αλλά καλά να είμαστε σε δέκα χρόνια να συζητήσουμε αν είχα δίκιο το 2024…
