Συμπαθάτε με, αλλά γεμίσαμε με Ιδρύματα. Μπουκώσαμε, ανάσα δεν μπορούμε να πάρουμε πια. Κάθε γειτονιά και Ίδρυμα, κάθε τετράγωνο και Όμιλος προβληματισμού. Ίδρυμα Καραμανλή, Παπανδρέου, Γεννηματά, Σημίτη και πάει λέγοντας, μόνο από τους πρώην πρωθυπουργούς και αρχηγούς έχουμε καμιά δεκαπενταριά. Ε τώρα μας προέκυψε και το Ίδρυμα του Τσίπρα. Που δεν θα ναι λέει ακριβώς Ίδρυμα, αλλά ούτε και κόμμα ενεργούς πολιτικής. Κάτι ανάμεσα θα ναι, που ανάθεμα και καταλαβαίνω τι.
Το οποίο Ίδρυμα Τσίπρα, διαβάζω, δεν θα είναι Ίδρυμα αποστράτευσης και υστεροφημίας όπως αυτά των παλιών πρωθυπουργών, αλλά ένα εργαστήρι πολιτικής σκέψης που θα μελετά τα μεγάλα σύγχρονα πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα. Ωραίο ακούγεται αλλά όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι. Επί ποίου θα προβληματίζονται δηλαδή; Επί της οικολογίας, επί των δημοκρατικών θεσμών και επί της μη συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους, όπως διαβάζω εδώ κι εκεί; Ελάτε τώρα.
Εγώ απ’ αυτά που διάβασα στον Καρακούση στο «Βήμα», άλλα πράγματα κατάλαβα. Ότι ο Αλέξης έχει κατά νου να επιστρέψει αφού έχει προδιαγράψει την ήττα και του Κασσελάκη κι όλων των υπόλοιπων που προήλθαν απ’ τον Σύριζα. Βέβαια, πολλοί πρώην το είχαν σκοπό και τελικά το ‘χασαν στον δρόμο, αλλά είναι προφανές ότι ο Αλέξης θέλει να έχει ένα έτοιμο πολιτικό όργανο γύρω του για την περίπτωση που το σχέδιο του πάρει σάρκα και οστά. Όλα τα υπόλοιπα για Όμιλο προοδευτικού προβληματισμού είναι μπουρδολογίες.
Εδώ διαβάζω μέχρι ότι αυτή την περίοδο ο Αλέξης συμμαζεύει τη βιβλιοθήκη του, στο γραφείο που έπιασε στο κέντρο. Ναι, ήταν πάντα τόσο διαβαστερός που άφηνε τα χιλιοδιαβασμένα βιβλία εδώ κι εκεί σκόρπια, οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη να τα ξαναβάλει σε σειρά για να τα βρίσκει εύκολα όταν θα προβληματίζονται προοδευτικά εκεί στο Ίδρυμα του. Ρε ποιον δουλεύουν και ποιος θαρρούν ότι τους πιστεύει πια;
Τέλος πάντων, εγώ κατάλαβα από το «Βήμα» όπου μίλησε ο Αλέξης, ότι ενδέχεται μετά τις Ευρωεκλογές να τον ξαναδούμε ως πρωταγωνιστή. Προσωπικά δεν το πιστεύω διόλου. Οι εποχές των Χουντίνι πέρασαν ανεπιστρεπτί. Τι θαρρεί; Ένα κόμμα που πήρε στο 3%, το πήγε στο 33%, το γύρισε στο 17% και φεύγοντας το άφησε να γίνει τέσσερα κομμάτια που αλληλοτρώγονται, μπορεί να το ξανακάνει ενιαίο και με ποσοστό κυβερνησιμότητας; Κι όλο αυτό το μαγικά υπερβατικό θα ξεκινήσει μ’ ένα Ίδρυμα; Εντάξει παιδιά, ονειρευτείτε.
