Πήρα mail από έναν αναγνώστη μου (τα στοιχεία του στη διάθεση κάθε αρμοδίου), ο οποίος διαμαρτύρεται ότι προσπαθεί εδώ και δυο χρόνια να πάρει άδεια για να εγκαταστήσει μια μικρή ανεμογεννήτρια σ’ ένα λόφο, αλλά βρίσκει αξεπέραστα εμπόδια από τις κρατικές υπηρεσίες. Ομολογώ ότι δεν ήξερα ότι υπάρχουν μικρές ανεμογεννήτριες, στο ύψος ενός δέντρου και όχι αυτά τα θηρία που βλέπουμε στα κορφοβούνια όταν ανεβαίνουμε τον Αθηνών-Θεσσαλονίκης. Ούτε ήξερα ότι είτε εκατό μεγάλα μηχανήματα μπουν κατά μήκος της Πίνδου είτε μια μικρή σ’ ένα χωραφάκι, τα δικαιολογητικά που χρειάζονται είναι ακριβώς τα ίδια και ο χρόνος έκδοσης τους ίσος.
Ξέρω ότι κάποιοι ακούνε ανεμογεννήτρια και ανατριχιάζουν, αλλά οι ίδιοι που φωνάζουν «ελεύθερα βουνά – περήφανοι άνθρωποι», ουρλιάζουν παραλλήλως διότι το ρεύμα που πληρώνουν σήμερα είναι πανάκριβο, ενώ εγκαλούν και τους πολιτικούς για αναισθησία απέναντι στην κλιματική αλλαγή (η οποία προέρχεται πρωτίστως από την ευρεία χρήση ορυκτών καυσίμων). Θέλουν δηλαδή και επάρκεια φθηνού ρεύματος και να εγκαταλειφθούν το πετρέλαιο και ο λιγνίτης, αλλά και να μην υπάρχουν φωτοβολταϊκά που κάνουν χέρσα τα χωράφια ή ανεμογεννήτριες που τους χαλάνε τη θέα των κορυφογραμμών. Κατά το σύνθημα του Μάη του ’68, «είναι ρεαλιστές, απαιτούν το αδύνατο».
Ο αναγνώστης μου λοιπόν, αναφέρει ότι έχει πληρώσει έναν σκασμό λεφτά για μια καθόλα νόμιμη και μάλλον απαρατήρητη λόγω μικρού μεγέθους επένδυσης, η οποία όμως μπλοκάρεται συστηματικά από τις υπηρεσίες του ίδιου του κράτους που θεωρεί νόμιμες και επιθυμητές τις ανεμογεννήτριες (για την ενεργειακή επάρκεια του τόπου). Οι οποίες –ειρήσθω εν παρόδω- δεν τοποθετούνται πλέον όπου καπνίσει του καθενός, αλλά σε αυστηρά καθορισμένες περιοχές που τηρούν συγκεκριμένα κριτήρια. Παρά ταύτα, οι ίδιες οι κρατικές υπηρεσίες υποσκάπτουν συστηματικά κάθε απόπειρα μετάβασης από τη βρώμικη και κοστοβόρα ενέργεια, στην πράσινη και καθαρή.
Στο mail, ο αναγνώστης απαριθμεί καμιά δεκαριά άδειες που είναι υποχρεωτικό να βγουν πριν εγκριθεί η τοποθέτηση της ανεμογεννήτριας, από τις πιο απίθανες και άσχετες κρατικές υπηρεσίες. Ανάμεσα τους η ΥΠΑ (μήπως η ανεμογεννήτρια εμποδίζει τις πτήσεις), το ΓΕΕΘΑ (μήπως εμποδίζει την εθνική άμυνα), η δασική υπηρεσία (μήπως είναι ε δάσος), η εφορία βυζαντινών αρχαιοτήτων (μήπως είναι μέσα σε περιοχή με βυζαντινές αρχαιότητες), η εφορία νεώτερων αρχαιοτήτων (μήπως είναι δίπλα σε κάποιο σύγχρονο μνημείο), ο δήμος (μήπως επηρεάζεται η ζωή των δημοτών), η ελληνική σπηλαιολογική εταιρεία (μήπως στηθεί πάω σε υπόγειο σπήλαιο), διάφορες περιβαλλοντικές οργανώσεις (μήπως επηρεάζεται η πανίδα ή τα πουλιά της περιοχής) και άλλες που τώρα δε θυμάμαι.
Κάθε μία απ’ αυτές τις άδειες χρειάζεται από έξι μήνες μέχρι έναν χρόνο για να βγει, ενώ πολλές απ’ αυτές είναι απορριπτικές όχι για ουσιαστικούς αλλά για αστείους και προσχηματικούς λόγους, καθώς οι υπάλληλοι και οι διευθυντές των υπηρεσιών διαφωνούν συλλήβδην με την τοποθέτηση ανεμογεννητριών στην ελληνική ύπαιθρο. Την αίτηση του συγκεκριμένου έκοψε η αρμόδια εφορεία βυζαντινών αρχαιοτήτων, διότι «η συγκεκριμένη ανεμογεννήτρια θα είναι ορατή από τον περίβολο μεταβυζαντινού ναού, οποίος βρίσκεται σε ευθεία οπτική γραμμή και σε απόσταση ενός περίπου χιλιομέτρου».
Τσαντισμένος ο άνθρωπος, πήγε κι έψαξε αυτή τη μεταβυζαντινή εκκλησία που εμποδίζει την επένδυση του. Αφού περιπλανήθηκε εδώ κι εκεί διότι κανένας ντόπιος δεν την ήξερε, βρήκε επιτέλους τα χαλάσματα μιας μικρής εγκαταλειμμένης εκκλησούλας δίχως σκεπή, σκεπασμένης από βάτους και ξερόκλαδα, που ούτε κατσίκα δεν μπορεί να την πλησιάσει. Από εκείνη την απάτητη ερημιά, διακρίνεται στο μακρινό βάθος η κορυφή του λόφου, οπότε αν στηθεί εκεί ψηλά ανεμογεννήτρια, θα δημιουργεί «οπτική όχληση» στους ανύπαρκτους επισκέπτες των ρημαγμένων χαλασμάτων.
Τώρα η αίτηση θα πάει στο ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο), άρα η έκδοση άδειας αναβάλλεται ξανά για περίπου έναν χρόνο, αν ποτέ εκδοθεί. Στο μεταξύ αυτός πληρώνει. Βεβαίως, από τα χαλάσματα της εκκλησούλας που βρίσκονται σε μια πλαγιά, διακρίνονται προς τη μεριά της πεδιάδας και της θάλασσας δεκάδες τερατώδη ξενοδοχειακά συγκροτήματα που καλύπτουν την παράλια περιοχή, όμως προφανώς αυτά δε δημιουργούν «οπτική όχληση». Η «όχληση» προκαλείται μόνο όταν κοιτάζει κανείς προς τα ψηλά, όταν κοιτάξουν προς τα κάτω δημιουργείται «οπτική αγαλλίαση». Να δούμε που θα βρίσκουν άφθονο και φθηνό ρεύμα οι τουρίστες που μένουν στα πεντάστερα και οι ντόπιοι που τους περιποιούνται…
