Ξέρετε δα τι λένε και τι γράφουν για τον Κωστή Χατζηδάκη. Ότι είναι νεοφιλελεύθερος, ότι από μικρός ήταν στην πολιτική οπότε δεν κόλλησε ένσημα στην εργασιακή πιάτσα, ότι είναι σκληρός και αμείλικτος στις αποφάσεις του και άλλα παρόμοια. Εγώ ένα ξέρω για τον Κωστή και το γράφω δίχως να έχω το παραμικρό συμφέρον ή την ελάχιστη σύνδεση μαζί του πέραν του ρεπορτάζ. Κάθε φορά που υπήρχε ένα άλυτο χρόνιο πρόβλημα, τον Κωστή φώναζαν οι πρωθυπουργοί να το λύσει. Αλλά κι αυτός, σε κάθε χώρο που βρέθηκε ουδέποτε άφησε πρόβλημα κουκουλωμένο θεωρώντας ότι κάνει τζιζ, άρα είναι επικίνδυνο να το ακουμπήσει.
Θυμάμαι πολλά χρόνια πίσω, όταν κλήθηκε να λύσει το θέμα της Ολυμπιακής. Τώρα πια το ‘χουμε ξεχάσει, όμως τότε ήταν ένα φοβερό αγκάθι που έφερνε τεράστια αιμορραγία στο κρατικό ταμείο και φοβερές εντάσεις στην κοινωνία. Ο Χατζηδάκης το έλυσε.
Γράφτηκαν τότε χιλιάδες σελίδες επικρίσεων όπως «σιγά τη λύση», «έτσι ήξερα κι εγώ να το λύσω», «με τόσα λεφτά θα το έλυνε ο καθένας» ή «τα ξεπούλησε όλα στις ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες», όμως εν τέλει ήταν ο Κωστής που έληξε τελειωτικά το δύσκολο πρόβλημα κι όχι οι άλλοι υπουργοί που προσπάθησαν πριν απ’ αυτόν ή οι ομορφοκαθισμένοι στον καναπέ επικριτές του.
Όταν μπήκε στο υπουργείο εργασίας, πολλοί κάγχασαν. Θυμάμαι τους εργαζόμενους στον ΕΦΚΑ τρομοκρατημένους που πολιτικός τους προϊστάμενος θα ήταν ένας νεοφιλελεύθερος που μισούσε τον εργαζόμενο, έτσι έλεγαν. Κακό δεν πάθανε τελικά οι άνθρωποι, όταν έφυγε από το υπουργείο στεναγμός ανακούφισης δεν ακούστηκε. Είχαν περάσει κι άλλοι από τη θέση του υπουργού εργασίας, θεωρούμενοι πετυχημένοι, αλλά το μέγα θέμα της καθυστέρησης των συντάξεων δεν το ‘χαν ακουμπήσει.
Το θεωρούσαν άλυτο, τσάμπα κόπο να ασχοληθούν. Κι όμως, ο Κωστής έσκυψε και τελικά το έλυσε. Άκουσε όσους εξάψαλμους μπορείτε να φανταστείτε, αλλά για την τεράστια πλειοψηφία των νέων συνταξιούχων, τα δυο χρόνια που παρέλαβε σήμερα είναι δυο μήνες. Βρήκε τρόπο και το ‘κανε. Σήμερα έχει ανοίξει δρόμο και στον επόμενο υπουργό να το ολοκληρώσει και για τις υποπεριπτώσεις.
Τώρα ο Κωστής τα 'βαλε με τη φοροδιαφυγή των αυτοαπασχολούμενων. Μύδροι εξαπολύονται εναντίον του. Αφενός από κείνους που δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα στο όργιο φοροδιαφυγής που υπάρχει (και η αντιπολίτευση ανάμεσα τους, ντροπή της), αλλά κι από τους άλλους που είδαν τη νομοθετική του παρέμβαση λειψή και δειλή, επειδή επιζητούν μια επαναστατική χαντζαριά που -δήθεν- θα τα έφτιαχνε όλα με μιας.
Εγώ περιμένω να δω το αποτέλεσμα, διότι όλα απ’ αυτό κρίνονται, όχι από τον αρχικό κουρνιαχτό που σηκώνουν οι μόνιμοι επικριτές. Περιμένω, έχοντας κατ’ αρχήν εμπιστοσύνη στην αποτελεσματικότητα του Χατζηδάκη. Την έχω αποκτήσει εκ του αποτελέσματος των παλιών του ενεργειών. Άρα λίγη υπομονή και θα καταλάβουμε αν έχει δίκιο ή άδικο και σ’ αυτό το μέτωπο.
