Δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι το ‘χουν πάρει χαμπάρι, αλλά ήδη μια καινούρια πόρτα εισόδου λαθραίων μεταναστών στην Ελλάδα έχει ανοίξει διάπλατα. Στη Γαύδο και στη νότια Κρήτη καταφθάνουν κάθε μέρα ολόκληρες καραβιές τίγκα με δυστυχείς και ρακένδυτους που δεν έχουν κανένα χαρτί πάνω τους, παρά μόνο το ifon που τους οδηγεί και τους συνδέει με την πολυπόθητη Ευρώπη. Από την Αίγυπτο έρχονται, εκεί τους φορτώνουν κι ας μην υπάρχει στη χώρα αυτή το χάος της Λιβύης.
Αν θυμάστε, στη Λιβύη είχαν δοκιμαστεί του κόσμου οι συνταγές από την Ευρωπαϊκή Ένωση κι από την Ιταλία που ήταν ο υποδοχέας των μεταναστών που έφευγαν από τις απέναντι ακτές. Από συνομιλίες με τις δυο κυβερνήσεις Τρίπολης και Βεγγάζης, μέχρι δωροδοκίες ημιαυτόνομων φυλάρχων και σχέδια βομβαρδισμού των σκαφών που περιμένουν το ανθρώπινο εμπόρευμα στα λιμάνια. Τίποτα δεν ευδοκίμησε, έχει απομείνει μόνο η ιταλική ακτοφυλακή και το λιμενικό τους για να αποτρέπουν όσους μπορούν από το να βγαίνουν στη Λαμπεντούζα.
Στην Αίγυπτο υπάρχει κυβέρνηση με σιδηρά πυγμή, καμία σχέση με την αναρχία της Λιβύης. Η οποία κυβέρνηση είναι και φίλη μας, καρπαζιές παίζουν ο Μητσοτάκης με τον Σίσι άρα η συνεννόηση μεταξύ τους είναι εύκολη. Παρά ταύτα η νότια Κρήτη μετατρέπεται γοργά σε νέα πύλη εισόδου μεταναστών, δίχως το ελληνικό κράτος να δείχνει την παραμικρή προσαρμοστικότητα. Κάθονται και το σκέπτονται, το μελετούν, το αναλύουν.
Ολόκληρο το 2023 είχαν αποβιβαστεί στην Κρήτη 798 μετανάστες, ενώ μόνο τους δυο πρώτους μήνες του 2024 κοντεύουν ήδη τους 1000. Μόνο τις δυο προηγούμενες μέρες αποβιβάστηκαν άνω των 300. Αν πάμε έτσι, το 2024 θα φέρει περί τους 10.000 με 15.000 μετανάστες στο νησί, γιατί όχι και διπλάσιους από τόσους;
Αποβιβάζονται στη Γαύδο, στην Αγία Γαλήνη, στην Παλαιόχωρα, όπου υπάρχει ακτή. Το δρομολόγιο κοστίζει 5000 ευρώ στο κάθε «κεφάλι». Ο έλεγχος σε κείνα τα νερά είναι απείρως δυσκολότερος απ’ αυτόν του Αιγαίου. Δεν υπάρχουν διάσπαρτα νησάκια, υπάρχει πόντος κανονικός με τρομερές φουρτούνες και απόκρημνες ακτές, διόλου φιλικές για νυχτερινές αποβάσεις ανθρώπων που δεν έχουν ιδέα από θάλασσα. Σε κείνα τα δύσκολα και αχανή νερά, υπάρχουν υψηλές πιθανότητες να δούμε τρομερά ανθρωπιστικά δράματα, ναυάγια μπροστά στα οποία η υπόθεση της Πύλου θα μοιάζει με παιδική χαρά. Κι άντε μετά να απολογούμαστε στην -κατά τα άλλα- ευαίσθητη Ευρώπη.
Ας μην αναφερθώ στο μαύρο χάλι που υπάρχει στις λιμενικές υπηρεσίες που επιτηρούν την περιοχή. Υποστελεχωμένες, με λειψά μέσα, δίχως εφεδρείες, με στελέχη που υπηρετούν πολλά χρόνια στον μακρινό αυτό τόπο, θεωρώντας τον εαυτό τους υπηρεσιακά εξορισμένο. Ας ξυπνήσουν οι αρμόδιες πολιτικές ηγεσίες και υπηρεσίες, πριν η μισάνοικτη πόρτα γίνει πύλη ανεξέλεγκτη.
