Ούτε μεμψίμοιρος θέλω να είμαι, ούτε μουρμούρης, ούτε μ’ αρέσει να κάνω τον έξυπνο. Λίγα πραγματάκια έχω αποθησαυρίσει στο μυαλό μου από εκλογές και από κλίμα εκλογών, αυτά σας μεταφέρω. Δεν αποτελούν θέσφατα, μην τα υποτιμήσετε όμως. Καμιά φορά η εμπειρία είναι αναντικατάστατη. Θυμάμαι στις πρώτες εκλογές του 2023, όλοι έλεγαν για έξι-επτά μονάδες διαφορά ανάμεσα σε ΝΔ και Σύριζα, αλλά η Ντόρα Μπακογιάννη που έχει φάει τις εκλογές με το κουτάλι, κουνούσε το κεφάλι της με αμφιβολία: «Δεν ξέρω τι λένε οι δημοσκοπήσεις, εγώ πάω παντού, αλλά τον Σύριζα δεν τον βρίσκω καν. Δεν υπάρχει, δεν ακούγεται. Αυτό δεν είναι έξι-επτά μονάδες, είναι πολύ παραπάνω». Είχε απόλυτο δίκιο.
Οπότε εν’ όψει Ευρωεκλογών, σας μεταφέρω κι εγώ κάποιες μαρτυρίες από τον κύκλο μου, ξέροντας πως δεν αποτελούν επιστημονική έρευνα κοινής γνώμης, πλην μια κάποια αξία την έχουν. Κι όσοι θέλουν στο Μαξίμου, ας τους δώσουν σημασία. Έχω πρόχειρους πέντε σταθερούς ψηφοφόρους της ΝΔ, τουλάχιστον από τις Ευρωεκλογές του 2019. Θα πει ότι τα χρόνια αυτά έχουν ήδη ψηφίσει πάνω από οκτώ φορές την ΝΔ ή υποψήφιους που είχαν υποδειχθεί από την ΝΔ. Τους λες μέχρι και σκληρό πυρήνα της παράταξης πια.
Η πρώτη, συνταξιούχος σήμερα περίπου εξήντα χρονών, ήταν παλιά ψηφοφόρος του Πασόκ. Μετά το 2015 είναι συνειδητό μέλος του αντι-Σύριζα μετώπου και ενθουσιώδης ψηφοφόρος του Κυριάκου, τώρα όμως δηλώνει ότι σκοπεύει να ψηφίσει Λοβέρδο. Το κάνει έχοντας πάρει τοις μετρητοίς το γεγονός ότι στις Ευρωεκλογές δεν διακυβεύεται η διακυβέρνηση του τόπου, ενώ παράλληλα θέλει να δώσει μια ευκαιρία στον Ανδρέα που πάντα συμπαθούσε πολιτικά. Αυτήν την θεωρώ επιρρεπή να επιστρέψει στην κάλπη της ΝΔ, αν υπάρξει όξυνση και μέχρι τον Ιούνιο επικρατήσουν τα διλήμματα που θα θέσει ο πρωθυπουργός.
Ο δεύτερος είναι εντελώς άλλης κατηγορίας ψηφοφόρος. Χανιώτης, όχι Νεοδημοκράτης αλλά Μητσοτακικός αναντάμ μπαμπαντάμ, ήταν ο τελευταίος
που θα περίμενα να καταψηφίσει μια ΝΔ που έχει αρχηγό Μητσοτάκη. Η οικογένεια του, αλλά και ο ίδιος μέχρι πρόσφατα, ακολουθούσε τους Μητσοτάκηδες όπου κι αν βρίσκονταν. Αυτός λοιπόν με άφησε άναυδο, δηλώνοντας μου ότι στις Ευρωεκλογές θα ρίξει «ψήφο διαμαρτυρίας». Για τις εθνικές εκλογές, όταν γίνουν, δηλώνει «εκεί θα δούμε, παίζονται άλλα». Άνθρωπος της πιάτσας με οικονομική άνεση, δεν είναι απ’ αυτούς που θα διαμαρτυρηθούν διότι τον πιέζουν οι τιμές στο ράφι.
Αιτία της διαμαρτυρίας του είναι ότι η κόρη του που σπουδάζει ιατρική στα Ιωάννινα, τον έχει πείσει ότι με τα μη-κρατικά πανεπιστήμια θα γεμίσει ο κόσμος με «αγορασμένα πτυχία» που θα παραμερίσουν το δικό της, το οποίο είναι προϊόν επιμονής και διαβάσματος. Ο άνθρωπος αυτός είναι ανοικτόμυαλος και γενικά υπέρ των μεταρρυθμίσεων, την συγκεκριμένη όμως που θεωρεί ότι τον θίγει, δεν την θέλει με τίποτα. Κλασικός Έλληνας. Στην ερώτηση τι θα ψηφίσει, με άφησε ακόμα πιο άναυδο, λέγοντας μου: «Εγώ πιο δεξιά δεν πάω. Κασσελάκη με τίποτα, οπότε θα ψηφίσω Ζωή. Διαμαρτυρία…»
Κατά το κοινώς λεγόμενο, κουφάθηκα. Δεν περίμενα ν’ ακούσω τέτοιο πράγμα από το στόμα του. Διέκρινα βέβαια ένα έλλειμμα ενημέρωσης επί του θέματος των μη-κρατικών πανεπιστημίων, όμως η εντύπωση που αποκόμισα ήταν πως ακόμα κι αν τελικά πεισθεί να μην ψηφίσει Κωνσταντοπούλου, το επόμενο πιθανότερο είναι να μην πάει καθόλου στην κάλπη.
(Στο αυριανό, οι υπόλοιποι τρεις ψηφοφόροι και μερικά συμπεράσματα).
