Ξέρετε γιατί υπάρχουν πολλοί στην Ελλάδα και στον κόσμο που δηλώνουν απροκάλυπτοι οπαδοί του Πούτιν; Διότι υπάρχουν πολλοί που αν είχαν τη δύναμη να σκοτώσουν κάποιον που τους ενοχλεί ή δεν τον χωνεύουν, θα το έκαναν δίχως τον παραμικρό δισταγμό. Είναι η διαφορά ανάμεσα στον πολιτισμένο και στον κατ’ επίφαση πολιτισμένο άνθρωπο. Ο πρώτος, ακόμα κι αν αποκτήσει απεριόριστη εξουσία και πεποίθηση ατιμωρησίας, δε θα σηκώσει το πιστόλι. Ο δεύτερος θα πατήσει αμέσως τη σκανδάλη δίχως κανέναν ενδοιασμό.
Κοιτάξτε γύρω σας και αναλογιστείτε. Πόσοι από τους ανθρώπους που ξέρετε θα σκότωναν εν ψυχρώ τον Ναβάλνι τους κι ύστερα θα πήγαιναν για χαλαρό καφέ στην πλατεία γεμάτοι ικανοποίηση για την επικράτηση τους; Εσείς που τώρα διαβάζετε το κείμενο αυτό, είστε ανάμεσα τους; Θα αντέχατε στον πειρασμό να περιορίσετε αυτοβούλως μια ανεξέλεγκτη δύναμη που θα έπεφτε στα χέρια σας ή θα τη χρησιμοποιούσατε; Και ξέρετε, αν το κάνετε μια φορά, μετά δεν υπάρχει φρένο. Αυτό που ξεκινά ως περιορισμένο χρήση μιας χιονόμπαλας που φεύγει από το χέρι μας, μετατρέπεται σε χιονοστιβάδα που παρασέρνει τους πάντες.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα αυταρχικά καθεστώτα του ενός ανδρός. Ξεκινούν κάπως διστακτικά για να καταλήξουν πολλαπλασιαστές βίας και αυταρχισμού. Θυμηθείτε τον Πούτιν στην αρχή της πρώτης του θητείας, να κάθεται απέναντι στους συγγενείς του βυθισμένου πυρηνικού υποβρυχίου και να ακούει τις κατάρες τους αδιαμαρτύρητα σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο. Δείτε και τον Πούτιν σήμερα. Για σκεφτείτε και τον Τραμπ ως πρόεδρο των ΗΠΑ, με τη δύναμη του Πούτιν στα χέρια του. Απλώς η δημοκρατία στις ΗΠΑ και η διάκριση των εξουσιών τον μπλόκαρε, στη Ρωσία δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Αλλά εγώ επιμένω. Αν ο καθένας από μας μπορούσε να γίνει Θεός, πόσοι θα πετούσαμε στο χώμα αχρησιμοποίητη τη δύναμη μας και πόσοι θα τη χρησιμοποιούσαμε με σιδηρά πυγμή; Αν έξι στους δέκα λέγαμε «να μου λείπει τέτοια ισχύς, δεν τη θέλω γιατί θα αδικήσω», τότε είμαστε μια κατά βάση πολιτισμένη κοινωνία. Αν αντιθέτως, έξι στους δέκα λέγαμε «τώρα θα δεις ποιο είναι το αφεντικό», τότε ο πολιτισμός μας «πέταξε βββζουν» που τραγουδούσε κάποτε και ο Άσιμος.
Κι αν σας πω ότι, κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι δεύτεροι κερδίζουν κατά κράτος, θα συμφωνήσετε ή θα διαφωνήσετε;
