Τελικά υπάρχουν θύλακες στην ελληνική κοινωνία που ζουν σε ένα φαντασιακό κόσμο, δέσμιο του παρελθόντος. Τα μέλη αυτών των θυλάκων, ονειρεύονται εξεγέρσεις κι επαναστάσεις και προβαίνουν σε πράξεις δολιοφθοράς του κρατικού μηχανισμού, θεωρώντας πως είναι συνεχιστές εκείνων που πριν πολλές δεκαετίες σήκωσαν τα όπλα κατά της πατρίδας. Επειδή, όμως, είναι συνήθως ανιστόρητοι, δεν γνωρίζουν μία απλή αλήθεια: μετά από κάθε Λιτόχωρο, έρχεται πάντα ο Γράμμος.
Το γεγονός πως ο συμβασιούχος υπάλληλος του ΕΚΠΑ, ο οποίος με τη βοήθεια των γνωστών συμμοριών, κατέβασε τον διακόπτη του σέρβερ μέσω του οποίου θα γινόταν οι εξετάσεις δεκάδων χιλιάδων φοιτητών, κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος και δεν έχει απολυθεί αυθωρεί και παραχρήμα, είναι μια βαθύτατη προσβολή του δημοκρατικού πολιτεύματος, γεγονός που χρεώνεται εξ ολοκλήρου στις πρυτανικές αρχές του ιδρύματος.
Οι τελευταίες θεώρησαν πως θα τελειώσουν με το εν λόγω βίαιο και τρομοκρατικό περιστατικό, παραπέμποντας τον εν λόγω υπάλληλο σε Ένορκη Διοικητική Εξέταση, δηλαδή στις καλένδες, περιμένοντας απλά να ξεχαστεί η άθλια αυτή συμπεριφορά που δεν συνάδει με το ήθος του δημόσιου υπαλλήλου.
Εξίσου ακατανόητη που είναι και η στάση των διωκτικών και εισαγγελικών αρχών, όταν έχουμε τη δημόσια ομολογία το δράστη μέσω των δηλώσεων του σε τηλεοπτικούς σταθμούς. Τι περιμένουν για να ενεργήσουν όταν πρόκειται για ένα έγκλημα που διώκεται αυτεπαγγέλτως;
Το συγκεκριμένο περιστατικό, είναι μία ακόμη βίαιη ενέργεια των ευάριθμων μειοψηφιών που εμποδίζουν την λειτουργία των θεσμών της κοινωνίας, εν ονόματι μιας «επαναστατικής αλήθειας» την οποία μόνο αυτές γνωρίζουν και αποτελούν τους γνήσιους και αυθεντικούς ερμηνευτές της.
Είναι αποτέλεσμα μιας λανθασμένης πολιτικής αντίληψης περί ανεκτικότητας της «άλλης άποψης», μιας πολιτικής άστοχου κατευνασμού εκείνων που έχουν θέσει ως σκοπό της ζωής και της δράσης τους, να κρατούν αιχμάλωτη την κοινωνία με τα δεσμά των ιδεοληψιών τους, καταστρατηγώντας κάθε έννοια δημοκρατίας και δικαιωμάτων της πλειοψηφίας.
Το αλυσιτελές αυτής της πολιτικής το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας, αφού αφήνει περιθώρια αποχαλίνωσης αυτών των αντικοινωνικών μειοψηφιών που θεωρούν πως μπορούν δια της βίας να καταδυναστεύουν τους υπόλοιπους και να επιβάλλουν συμπεριφορές υποταγής στον ισχυρότερο.
Η σημερινή κυβέρνηση, επανεξελέγη υποσχόμενη πως θα ασχοληθεί σοβαρά με αυτά τα ζητήματα, τα οποία ταλαιπωρούν εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικές οικογένειες, όπως στην περίπτωση διεξαγωγής των εξετάσεων στα ΑΕΙ με τη βοήθεια των επιτευγμάτων της σύγχρονης τεχνολογίας.
Οι αντιδράσεις, ωστόσο, αν και έχουν περάσει 48 ώρες από την βίαιη διακοπή λειτουργίας του σέρβερ και την ακύρωση της διεξαγωγής των εξετάσεων, κρίνονται, επιεικώς, αναιμικές και μάλλον φοβικές, τόσο από την πλευρά των πρυτανικών αρχών, όσο και από την πλευρά των διωκτικών και εισαγγελικών αρχών.
Έτσι, όμως, στέλνουν λάθος μήνυμα τόσο στους δράστες, όσο και στην κοινωνία. Η τελευταία παρακολουθεί αποσβολωμένη τις διάφορες, βίαιες συμπεριφορές που παραβαίνουν άλλοτε λίγα και άλλοτε πολλά άρθρα του ισχύοντος Ποινικού Κώδικα, να παραμένουν ατιμώρητες και οι δράστες απλά να ετοιμάζουν τις επόμενες «παρεμβάσεις» τους σε βάρος του κοινωνικού συνόλου.
Στα χείλη πολλών βρίσκεται η φράση: ως εδώ! Αν συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τέτοιες συμπεριφορές, αν διστάζουμε ως κοινωνία και συντεταγμένη πολιτεία να έρθουμε σε σύγκρουση με τις αντικοινωνικές αυτές ομάδες, τότε όχι μόνο θα καταδικάσουμε τα δημόσια πανεπιστήμια σε ένα διαρκή εκφυλισμό, μα η μολυσματική αυτή κοινωνική νόσος θα εξαπλωθεί και σε άλλους τομείς, με αποτελέσματα απρόβλεπτα όσον αφορά τις αντιδράσεις άλλων κοινωνικών ομάδων που σήμερα νιώθουν πως φέρουν στους ώμους τους, βάρη που δεν τους αναλογούν και δικαίως.
Ως εκ τούτου, είναι το χέρι της σημερινής κυβέρνησης η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης. Και πιστεύω ειλικρινά πως δεν έχει πια κανένα άλλοθι και καμιά δικαιολογία για την καταγραφόμενη αβελτηρία.
