Είναι κοινός τόπος πως εδώ και χρόνια, υπάρχει ένα «αόρατο» Ρωσικό κόμμα στη χώρα μας, το οποίο διατρέχει οριζόντια ολόκληρο το πολιτικό φάσμα.
Στο κόμμα αυτό, συμμετέχουν αρμονικά ακροαριστεροί και ακροδεξιοί, εκπρόσωποι της λαϊκής δεξιάς, αλλά και της καθεστωτικής αριστεράς, κοινοβουλευτικοί άντρες και μέλη του πολιτικού περιθωρίου, άθεοι και θρησκευόμενοι, κοσμικοί και κληρικοί, μέλη διαφορετικών Εκκλησιών, δογμάτων και ετεροδοξιών, οπαδοί διαφορετικών ποδοσφαιρικών ομάδων, γηγενείς, επαναπατρισθέντες και οικονομικοί μετανάστες από την Ρωσία και τις χώρες που προέκυψαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ, πλούσιοι και φτωχοί, αγρότες, εργάτες και ολιγάρχες. Ιδιαίτερο ρόλο διαδραματίζουν ημιμαθείς απόστρατοι αξιωματικοί, καθηγητές Α.Ε.Ι. και των παραγωγικών σχολών των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά και διάσημοι, πρώην μυστικοί πράκτορες!
Κοινή συνισταμένη, όλων αυτών, είναι ο αντιδυτικισμός, ο αντιατλαντισμός, ο ευρωσκεπτικισμός (αν όχι η άρνηση της Ε.Ε.) η απέχθεια προς την ανοιχτή, δημοκρατική κοινωνία και τους θεσμούς της και η λατρεία προς τον «στιβαρό» ηγέτη Βλαντίμιρ Πούτιν.
Τα μέλη αυτού του ιδιόμορφου «κόμματος» ή «μετώπου» διακρίνονται για τον φανατισμό τους απέναντι σε κάθε ένα που θεωρούν εχθρό του αγαπημένου και πεφιλημένου τους ηγέτη, διαδίδουν κάθε είδους θεωρία συνωμοσίας, ηγήθηκαν του αντιεμβολιαστικού κινήματος με κατευθυνόμενα δημοσιεύματα, τα οποία αρχικά αμφισβητούσαν την αποτελεσματικότητα της υγειονομικής πολιτικής της χώρας και της ΕΕ και στη συνέχεια, προπαγάνδιζαν το ρωσικό εμβόλιο sputnik, - το οποίο αρνήθηκαν να κάνουν πολλοί Ρώσοι πολίτες, - ενώ πρωτοστατούν σε εκδηλώσεις υποστήριξης του ιμπεριαλιστικού πολέμου που διεξάγει η Ρωσία κατά της Ουκρανίας.
Τους στηρίζει ένας ολόκληρος προπαγανδιστικός μηχανισμός, στον οποίο συμμετέχουν διάφοροι που υποκρίνονται τους «δημοσιογράφους» ή τους «ανταποκριτές», ενώ στην πραγματικότητα είναι προπαγανδιστές του Κρεμλίνου. Συνεπικουρούνται από ένα πλήθος αμφίβολης προέλευσης και σκοτεινής χρηματοδότησης ιστοσελίδες, πολιτικού, στρατιωτικού και εκκλησιαστικού περιεχομένου, όπου ο προσεκτικός παρατηρητής μπορεί να διαπιστώσει ακόμη και τα ίδια λάθη που επαναδημοσιεύονται σε κείμενα, εμφανώς μεταφρασμένα από τα ρωσικά, από ανθρώπους, η ελληνική γλώσσα των οποίων δεν είναι η μητρική. Για το ρόλο του διαδικτυακού υπόνομου με τα troll και τις κατευθυνόμενες αναρτήσεις ή τις επιθέσεις σε άλλους χρήστες που αντιτίθενται στον πόλεμο, δεν χρειάζεται να γίνει ειδική μνεία.
Μετά την 24η Φεβρουαρίου 2022, το Ρωσικό κόμμα, έχει εξαπολύσει έναν υπόγειο και ύπουλο πόλεμο κατά της χώρας, ισχυριζόμενο, ψευδώς, πως η Ρωσία ήταν πάντα αρωγός της Ελλάδας, πράγμα που δεν τεκμαίρεται από την μελέτη της ιστορίας. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να δυναμιτίσουν την αποφασιστική στήριξη που παρέχει η Ελλάδα στην αγωνιζόμενη Ουκρανία, διακινώντας fake news και ανυπόστατες κατηγορίες.
Το ερώτημα, όμως, που αβίαστα προκύπτει, είναι πώς αυτός ο ετερόκλητος εσμός με πρόσχημα τον ρωσόφιλο προσανατολισμό του, έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση τόσο με το ίδιο το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας, όσο και με τον γεωπολιτικό της προσανατολισμό, για τον οποίο χύθηκε τόσο αίμα στα βουνά της πατρίδας μας.
Είναι νωπές οι μνήμες από τις δημόσιες παρεμβάσεις διαφόρων τις πρώτες ημέρες του πολέμου, όπου με συναισθήματα χαράς και αγαλλίασης ανακοίνωναν την κατάρρευση του «καθεστώτος του Κιέβου» και τη θριαμβευτική «προέλαση» του Κόκκινου στρατού. Η πραγματικότητα τους διέψευσε περίτρανα, αλλά αυτοί συνεχίζουν με πιο ύπουλο τρόπο να προσπαθούν να περάσουν τα μηνύματα του Κρεμλίνου σε ένα διευρυμένο κοινό, επιχειρηματολογώντας για την ακρίβεια που τάχα έφερε ο πόλεμος ή για τα βαρύ κόστος υποστήριξης της Ουκρανίας.
Καθώς είναι διασκορπισμένοι σε διάφορα κόμματα που διεκδικούν την ψήφο μας, τα μέλη αυτού του αόρατου - ορατού κόμματος, ευελπιστούν να εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία για να υπονομεύσουν τη θέση της χώρας μας στο Δυτικό στρατόπεδο, αλλά και να φέρουν εμπόδια σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού της, επιθυμώντας να τη δουν δέσμια των «συνασπισμών» που οικοδομούν αγαστά τα νεοαυταρχικά καθεστώτα, είτε βρίσκονται μακριά μας είτε είναι γειτονικά.
Πρόκειται για έναν υπόγειο και αόρατο πόλεμο κατά της ίδιας της χώρας, κατά της ιστορίας και των κατακτήσεών της, κατά του μέλλοντος, το οποίο στηρίζεται στις μακρές συμμαχικές σχέσεις με τη Δύση και πιο συγκεκριμένα με την Ευρώπη και τις αξίες που αυτή εκπροσωπεί. Είναι ένας πόλεμος πολιτισμών, με βασικό διακύβευμα, το δικαίωμα στην επιλογή, το δικαίωμα στην αυτοτελή, αυτόνομη και δημοκρατική ύπαρξη της κοινωνίας μας.
