Με την άφιξη των συριακών στρατευμάτων στη Βόρεια Συρία, το σχέδιο της κουρδικής αυτονομίας κινδυνεύει να ναυαγήσει, όπως σημειώνει σε δημοσίευμά της η Deutsche Welle.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο Άσαντ απέσυρε τις δυνάμεις του το καλοκαίρι του 2012 από τις κουρδικές περιοχές για να πολεμήσει τους αντάρτες σε άλλες περιοχές της χώρας. Ο συριακός εμφύλιος «έδωσε τον απαραίτητο χώρο» ώστε να δημιουργηθεί η Ρογιάβα, η αυτόνομη κουρδική περιοχή.
Οι προσπάθειες αυτονόμησης των Κούρδων δεν τυχαίνουν διεθνούς αναγνώρισης ωστόσο αυτό το πείραμα είχε ενθαρρύνει τους Κούρδους, οι οποίοι υπολογίζονται σε όλο τον κόσμο σε 25 εκατομμύρια αλλά παραμένουν χωρίς δικό τους κράτος. Οι περισσότεροι Κούρδοι ζουν στην Τουρκία και ακολουθεί το Ιράν και το Ιράκ.
Στη Συρία, όπου ζουν ένα εκατομμύριο Κούρδοι, η κυβέρνηση πλέον δεν είχε καμία δύναμη στις κουρδικές περιοχές. Τώρα όμως εκεί θα ανεμίσουν και πάλι οι συριακές σημαίες και τα στρατιωτικά τεθωρακισμένα βρίσκονται και πάλι στους δρόμους. Ο συριακός στρατός έχει προελαύνει στις περιοχές Αλ Τάμπκα, Ταλ Ταμάρ, Μάνμπιτς και Κομπάνι, την περιοχή από όπου οι κουρδικές δυνάμεις απώθησαν το Ισλαμικό Κράτος με τη βοήθεια των ΗΠΑ.
Η συμφωνία με τη Δαμασκό είναι σύμφωνα με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις «ένα καθαρά στρατιωτικό βήμα». Για τον Τούρκο Πρόεδρο η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερα ευνοϊκή δεδομένου ότι θέλει να καταστρέψει μια τέτοια προοπτική, η οποία είναι ελκυστική και για τις κουρδικές περιοχές στην Τουρκία. Παράλληλα προσπαθεί να σπείρει ζιζάνια και μεταξύ του φιλοκουρδικού κόμματος HDP και της υπόλοιπης αντιπολίτευσης. Το HDP δεν στηρίζει πάντως την ιδέα ενός αυτόνομου κουρδικού κράτους αλλά προκρίνει μια ομοσπονδιακή δομή μέσα στη χώρα με περισσότερη αυτονομία για την κουρδική μειονότητα.
Με τη συμφωνία όμως μεταξύ Κούρδων και Δαμασκού η κατάσταση περιπλέκεται. Ο πατέρας του Άσαντ είχε αφαιρέσει τη συριακή ιθαγένεια σε χιλιάδες Κούρδους με αποτέλεσμα 300.000 Κούρδοι που ζούσαν στη Συρία να μην τη διαθέτουν πλέον, καταλήγει στην ανάλυσή της η DW.
