Κρίσιμες ώρες ζει το Λονδίνο, στα νοσοκομεία του οποίου καταγράφεται τις τελευταίες ημέρες αύξηση των κρίσιμων περιστατικών λόγω κορονοϊού, ενώ στην δημόσια σφαίρα η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από δύο αντικρουόμενες «σχολές επιδημιολογικής σκέψης».
Η επικρατούσα, η οποία άλλαξε άρδην και την «πολιτική ρουλέτας» της Βρετανικής κυβέρνησης, στηρίζεται στα μαθηματικά μοντέλα του καθηγητή Neil Ferguson και των επιστημόνων του Imperial College.
Σύμφωνα λοιπόν με τις εκτιμήσεις τους, και με δεδομένο το λουκέτο στα σχολεία και τα άλλα μέτρα τύπου «μένουμε στο σπίτι», οι ειδικοί εκτιμούν περίπου 20.000 νεκρούς από τον ιό στην Μ. Βρετανία. Ο καθηγητής Ferguson επιμένει ότι τα παραπάνω μέτρα ήταν αναγκαία διότι, χωρίς αυτά, οι νεκροί θα έφταναν τους 500.000.
Η δεύτερη σχολή σκέψης, της οποίας ηγείται η καθηγήτρια Sunetra Gupta από το Oxford University, βασίζεται και αυτή σε μαθηματικά μοντέλα και υποθέσεις οι οποίες καταλήγουν στην άποψη ότι ο ιός ίσως και να έχει ήδη μολύνει το 50% του πληθυσμού της Μ. Βρετανίας. Πολλοί δε από αυτούς μπορεί να μην το έχουν καταλάβει (επειδή τα συμπτώματα είναι ιδιαιτέρως ήπια). Εάν έχει δίκιο η καθηγήτρια Gupta, τότε επανερχόμαστε στη θεωρία του «herd immunity», την οποία είχε υιοθετήσει και ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον.
Με απλά λόγια, η συγκεκριμένη θεωρία αναφέρει ότι εάν προσβληθούμε «μαζικά» από τον ιό, τότε δημιουργούμε αντισώματα τα οποία θα λειτουργήσουν ως σθεναρό αντίβαρο σε μελλοντικούς κορονοϊούς. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εάν το ίδιο ισχύει όχι μόνο στη Μ. Βρετανία αλλά και αλλού, τότε τα μέτρα τύπου «μένουμε στο σπίτι», ενώ βοήθησαν στο να μειωθεί η «πίεση στα νοσοκομεία» θα μπορούσαν να αποσυρθούν σχετικά σύντομα.
Το πρόβλημα με τις παραπάνω επιδημιολογικές θεωρίες είναι, ως ένα βαθμό, ανάλογο με εκείνο των οικονομικών θεωριών. Διαφορετικά μοντέλα και υποθέσεις οδηγούν σε διαφορετικά αποτελέσματα. Επειδή όμως εδώ κινδυνεύουν ζωές, είναι λογικό να συνεχίζουμε με την στρατηγική του «μένουμε στο σπίτι».
Και τούτο ανεξάρτητα από ηλικία! Στοιχεία από το Γράφημα 2 στο Nature δείχνουν ότι, σε παγκόσμιο επίπεδο, ο ιός μολύνει περισσότερο τους άνδρες στην ηλικία 40-49 έτη και τις γυναίκες σε ηλικία 30-39 έτη (βάσει στοιχείων Δεκεμβρίου 2019-αρχές Φεβρουαρίου 2020).
Οι δε εκτιμήσεις του καθηγητή Ferguson (Πίνακας 1 εδώ), για Μ. Βρετανία και Αμερική, «δείχνουν» ότι 9,3% όσων προσλαμβάνονται από τον ιό, σε ηλικία 80+, δυστυχώς πεθαίνουν. Το ποσοστό μειώνεται δραματικά στο 0,6% όσων προσλαμβάνονται από τον ιό στην ηλικία 50-59 έτη και ακόμα χαμηλότερα στο 0,15% όσων προσλαμβάνονται από τον ιό στην ηλικία 40-49 έτη.
Επειδή, όμως, το «μένουμε στο σπίτι», και καλά κάνουμε, θα οδηγήσει σε καθίζηση την οικονομία αλλά και αύξηση της ανεργίας, καλό θα ήταν, πέρα από τα εν εξελίξει δημοσιονομικά και νομισματικά μέτρα, οι κυβερνήσεις να προβούν και σε γενναία αύξηση του επιδόματος ανεργίας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για χώρες όπως η Μ. Βρετανία όπου το επίδομα ανεργίας, για τους πρώτους 2 μήνες, αντιστοιχεί μόνο στο 34% του απωλεσθέντος μισθού ή, την Ελλάδα, όπου το επίδομα ανεργίας, αντιστοιχεί μόνο στο 38% του απωλεσθέντος μισθού.
Το αντίστοιχο ποσοστό στη Γερμανία είναι πολύ υψηλότερο στο 60%. Στη δε Γαλλία, ανεβαίνει στο 64%. Το μόνο παρήγορο της όλης ιστορίας είναι ότι παρελθούσες πανδημίες, όπως ανέλυσα πρόσφατα, «δείχνουν» προσωρινή ύφεση. Θα επαναληφθεί άραγε η ιστορία;
ΥΓ: Μακάρι ο Μπόρις να επανακάμψει σύντομα (καθώς προσβλήθηκε από τον ιό). Του ευχόμαστε περαστικά και να επανέλθει γρήγορα. Σε ανύποπτο χρόνο, μας είχε ενημερώσει ότι, εν τη (παρατεταμένη) απουσία του, θα αναλάβει τα ηνία ο υπουργός εξωτερικών Dominic Raab. Πολύ σκληρός οπαδός του Brexit...
AP Photo/Alberto Pezzali
