Ο κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ψηφιακή ταυτότητα είναι πλέον σε ισχύ, θέτοντας τις βάσεις για το wallet της ψηφιακής ταυτότητας, το οποίο αναμένεται να είναι διαθέσιμο έως το 2026.
Ο κανονισμός θεσπίζει ένα νομικό πλαίσιο για τις ψηφιακές ταυτότητες, διασφαλίζοντας την αναγνώριση και την εμπιστοσύνη τους σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Στόχος του είναι να ενισχύσει την ασφάλεια, την προστασία της ιδιωτικής ζωής και τον έλεγχο των προσωπικών δεδομένων από τους χρήστες, διευκολύνοντας τους πολίτες να διαχειρίζονται τα ευαίσθητα προσωπικά τους δεδομένα.
Το wallet ψηφιακής ταυτότητας της ΕΕ θα επιτρέψει στους πολίτες της ΕΕ να αποθηκεύουν και να διαχειρίζονται διάφορα έγγραφα ταυτοποίησης, όπως ταυτότητες, άδειες οδήγησης και στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών, σε μία ψηφιακή πλατφόρμα.
Μέχρι το 2026, αυτό το πορτοφόλι θα επιτρέπει στους χρήστες να αποδεικνύουν την ταυτότητά τους και να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες online και offline σε ολόκληρη την ΕΕ χωρίς να χρειάζονται φυσικά έγγραφα - το μόνο που θα χρειάζεται να κάνουν είναι να επιδεικνύουν την εικονική τους ταυτότητα στο smartphone τους.
Το οικοσύστημα του ψηφιακού πορτοφολιού
Χάρη στον κανονισμό, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα υποχρεωθούν να προσφέρουν στους πολίτες τους μια εφαρμογή ψηφιακού πορτοφολιού. Ένας «πάροχος πορτοφολιού» θα αναλάβει την κατασκευή της ίδιας της εφαρμογής ψηφιακής ταυτότητας, ενώ οι επίσημοι εκδότες ψηφιακών ταυτοτήτων θα αναλάβουν την παροχή των ψηφιακών εγγράφων στην εφαρμογή.
Τα έγγραφα αυτά μπορεί να είναι είτε «αναγνωρισμένα» έγγραφα - επίσημα κυβερνητικά έγγραφα όπως άδειες οδήγησης και κάρτες κοινωνικής ασφάλισης - είτε «μη αναγνωρισμένα» έγγραφα όπως εισιτήρια τρένων και συνδρομές σε γυμναστήρια.
Οι «πάροχοι υπηρεσιών», γνωστοί και ως «αξιόπιστα μέρη», θα μπορούν να ζητούν τις ψηφιακές ταυτότητες των πολιτών για την επαλήθευση της ταυτότητας. Στην κατηγορία των αξιόπιστων φορέων περιλαμβάνονται διάφορα ιδρύματα, από τράπεζες μέχρι πανεπιστήμια και φαρμακεία.
Για παράδειγμα, αν ένας πολίτης προσπαθούσε να ανοίξει έναν νέο τραπεζικό λογαριασμό, θα μπορούσε να παρουσιάσει την κινητή ταυτότητά του και η τράπεζα, ως πάροχος υπηρεσιών, θα μπορούσε να την πιστοποιήσει, επαληθεύοντας ότι ο πελάτης είναι αυτός που ισχυρίζεται ότι είναι.
