Του Γιώργου Παυλόπουλου
Μην απογοητεύεστε, δεν φταίτε εσείς για το γεγονός ότι δεν ξεκινούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις, συνεχίστε την προσπάθεια και θα ξαναδούμε το θέμα σας τον Δεκέμβριο ή, το αργότερο, τον Μάρτιο του 2020. Αυτό διεμήνυσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντόναλντ Τουσκ, προς Σκόπια και Τίρανα, μετά το νέο μπλόκο – κυρίως από τη Γαλλία – στο αίτημά τους να ανοίξει η πόρτα της ΕΕ κατά τη χθεσινή σύνοδο κορυφής.
Ο Τουσκ, βεβαίως, μιλά εκ του ασφαλούς, μιας δεν θα έχει να δώσει λογαριασμό σε κάποιον όταν και εάν ξανατεθεί το θέμα της διεύρυνσης στην ημερήσια διάταξη, καθώς ο ίδιος δεν θα βρίσκεται πλέον στην ίδια θέση. Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο ούτε με την αλβανική πολιτική ηγεσία ούτε, πολύ περισσότερο, με τον Ζόραν Ζάεφ, ο οποίος θα περάσει πολύ δύσκολα το επόμενο διάστημα, όποια απόφαση και αν πάρει σήμερα ή αύριο.
Ήδη, από χθες το μεσημέρι, τόσο η αντιπολίτευση του VMRO-DPMNE καλούσε τον πρωθυπουργό να παραιτηθεί και υπενθυμίζοντας ότι ο ίδιος είχε δεσμευτεί πως θα το κάνει εάν δεν έβγαινε λευκός καπνός από τις Βρυξέλλες αναφορικά με την υποψηφιότητα της Βόρειας Μακεδονίας. Κάτι ανάλογο έκαναν και οι επικεφαλής των περισσότερων αλβανικών κομμάτων που στηρίζουν σήμερα την κυβέρνηση των σοσιαλδημοκρατών, τονίζοντας ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις ουσιαστικά είναι «κλινικά νεκρή».
Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι ο Ζάεφ δεν είδε ανοίξει τα χαρτιά του μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Μάλιστα, η πρώτη του ανάρτηση στο Facebook μετά το φιάσκο της συνόδου κορυφής δεν περιείχε ενδείξεις ότι προτίθεται να παραιτηθεί . Κάτι ανάλογο φάνηκε και από το διάγγελμα του πολιτικού του φίλου και προέδρου της δημοκρατίας, Στέβο Πεντάροφσκι, ο οποίος κάλεσε τον λαό της χώρας να ενωθεί γύρω από την προσπάθεια για το μέλλον της χώρας.
Τέλος χρόνου...
Ό,τι και να λέει ο Ζάεφ, όμως, συνειδητοποιεί όχι μόνο ότι ο πολιτικός του χρόνος τελειώνει, αλλά και ότι κινδυνεύει να καταγραφεί ως ο πιο μισητός και αποτυχημένος πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας του. Χωρίς, ταυτόχρονα, να αποκλείεται μια μελλοντική δίωξη σε βάρος του για τα πεπραγμένα του, ειδικά όταν δεν θα διαθέτει πλέον το προνόμιο της ασυλίας...
Όλοι γνωρίζουν, άλλωστε, ότι είναι αυτός ο οποίος έκανε όλη τη «βρόμικη δουλειά». Επέβαλε τις συνταγματικές αλλαγές και την αλλαγή του ονόματος παρά την αντίθεση της πλειοψηφίας των πολιτών, όπως φάνηκε και από την πολύ μικρή συμμετοχή στο δημοψήφισμα (μόνο ο ένας στους τρεις προσήλθε στις κάλπες), αλλά και από τις μαζικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Ανέχθηκε και έκλεισε τα μάτια στα «όργια» που έγιναν ώστε να διασφαλίσει στη βουλή την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων, με το σύμπαν να... βοά για το μπαράζ εκβιασμών και την εξαγορά ψήφων και συνειδήσεων βουλευτών της αντιπολίτευσης, η μισή ηγεσία της οποίας βρέθηκε στη φυλακή, κατηγορούμενη για διαφθορά.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, τώρα έρχεται το κερασάκι στην τούρτα, με τους Ευρωπαίους να τον αφήνουν στα κρύα του λουτρού, αποδεικνύοντας ότι οι υποσχέσεις που έδινε στους συμπατριώτες του δεν είχαν κανένα αντίκρυσμα. Και, με τον τρόπο αυτό, να δημιουργούν ρωγμές ακόμη και στον κύκλο των υποστηρικτών του, μιας και η ένταξη στο ΝΑΤΟ μπορεί να θεωρείται δεδομένη, όμως μόνο η ΕΕ είναι αυτή που θα μπορούσε να φέρει λεφτά στη φτωχή χώρα και θα οικοδομήσει νέες κοινωνικές συμμαχίες.
Σαν στυμμένη λεμονόκουπα
Τι κι αν ο Τουσκ υποσχέθηκε ένα καλύτερο αύριο, ο Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ και ο Ιταλός πρωθυπουργός έκαναν λόγο για «ιστορικό λάθος», ο Μπόικο Μπορίσοφ κάλεσε τον Ζάεφ να μείνει στη θέση του και πολλοί ηγέτες τον χτύπησαν στην πλάτη με συμπόνοια, ενώ όλοι μαζί έριξαν το φταίξιμο στον Μακρόν; Οι συμπατριώτες του, αργά ή γρήγορα, θα ζητήσουν απαντήσεις που ο ίδιος δεν μπορεί να δώσει.
Κάπως έτσι δε, θα πάρει τον δρόμο που του αξίζει – πιθανώς με αντάλλαγμα μερικές χιλιάδες δολάρια για να βγάζει λόγους από εδώ και από εκεί και να εξιστορεί τις εμπειρίες του...
AP Photo