Η αρχηγός της γαλλικής ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν είναι βέβαιη ότι το κόμμα της θα συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, θα σχηματίσει κυβέρνηση και θα επιβάλει όρια στον Εμανουέλ Μακρόν στη στήριξη της Ουκρανίας, δήλωσε η επικεφαλής της Εθνικής Συσπείρωσης.
Ο Μακρόν θα παραμείνει πρόεδρος μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές της 30ής Ιουνίου και της 7ης Ιουλίου, τις οποίες προκήρυξε αφού το κόμμα της Λεπέν νίκησε την κεντρώα συμμαχία του στις ευρωεκλογές, αλλά ενδέχεται να χρειαστεί να μοιραστεί την εξουσία με τους αντιπάλους του.
«Όσον αφορά την επιλογή του πρωθυπουργού, ο πρόεδρος έχει καταλάβει ότι δεν έχει πολλές επιλογές, καθώς ο Ζορντάν Μπαρντελά θα έχει εντολή από τον γαλλικό λαό», δήλωσε η Λεπέν στην τοπική εφημερίδα της Μπρεστ «Le Telegramme de Brest», αναφερόμενη στον εκλεκτό του κόμματός της για τη θέση στο Ματινιόν.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν σταθερά ότι το αντιμεταναστευτικό, ευρωσκεπτικιστικό RN έχει άνετο προβάδισμα όσον αφορά το μερίδιο της λαϊκής ψήφου, με τον αριστερό συνασπισμό NUPES στη δεύτερη θέση και τους κεντρώους του Μακρόν (Ensemble) στην τρίτη.
Ωστόσο, παραμένει αβέβαιο αν το RN μπορεί να κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία των 289 ή περισσότερων εδρών στην Εθνοσυνέλευση. Η τελευταία δημοσκόπηση, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη από την Ifop, προέβλεπε ότι το κόμμα της Λεπέν και οι σύμμαχοί του θα λάβουν 220 έως 260 έδρες.
«Πόσο αλαζονική είναι η Μαρίν Λεπέν να θεωρεί ότι το RN έχει ήδη κερδίσει τις εκλογές», δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ζαν-Νοέλ Μπαρό στο TF1 την Πέμπτη.
Η θητεία του Μακρόν διαρκεί μέχρι το 2027. Η Γαλλία έχει βιώσει τρεις περιόδους «συγκατοίκησης» στη μεταπολεμική της ιστορία, όταν δηλαδή ο πρόεδρος και η κυβέρνηση προέρχονται από αντίθετα πολιτικά στρατόπεδα. Η Λεπέν προβλέπει ότι ο Μακρόν θα νιώσει «άβολα» με μια ενδεχόμενη συγκατοίκηση, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι πιστεύει ότι μπορεί να εγκαταλείψει το αξίωμα του νωρίτερα.
«Δεν ξέρω ποια θα είναι η αντίδρασή του. Δεδομένης της αλαζονείας του, θα το ανεχτεί για πολύ;», είπε στη συνέντευξη που παραχώρησε στη Le Telegramme.
Ο Μακρόν έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι θα παραμείνει πρόεδρος μέχρι το 2027, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών.
Στόχος να περιοριστεί το περιθώριο ελιγμών του Μακρόν
Το γαλλικό Σύνταγμα δίνει στον πρόεδρο ελευθερία κινήσεων όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και την άμυνα όταν υπάρχει συγκατοίκηση, ενώ ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση αναλαμβάνουν την ηγεσία στις εσωτερικές υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής πολιτικής.
Αλλά η Λεπέν φάνηκε να υπονοεί ότι ο Μπαρντελά, ως πρωθυπουργός, θα μπορούσε να περιορίσει το περιθώριο ελιγμών του Μακρόν. «Για τον πρόεδρο, το να είναι επικεφαλής του στρατού είναι ένας τιμητικός τίτλος, καθώς ο πρωθυπουργός είναι αυτός που κρατάει το πορτοφόλι», είπε.
«Ο Ζορντάν δεν σκοπεύει να ξεκινήσει καυγά μαζί του (με τον Μακρόν), αλλά έχει καταστήσει σαφείς τις κόκκινες γραμμές. Σχετικά με την Ουκρανία, ο πρόεδρος δεν θα μπορέσει να στείλει στρατεύματα».
Το RN, που θεωρούνταν υπερβολικά τοξικό για να κερδίσει την εξουσία λόγω της σφοδρής αντιμεταναστευτικής του στάσης, η οποία, σύμφωνα με τους επικριτές του, υποδαυλίζει τον ρατσισμό, καθώς και λόγω του αντισημιτικού του ιστορικού, έχει υποστεί ένα λίφτινγκ, μια διαδικασία «αποδαιμονοποίησης» από τη Λεπέν και τον Μπαρντελά τα τελευταία χρόνια.
Το δίδυμο έχει προσδιορίσει το κόμμα ως υπέρμαχο της εργατικής τάξης και προωθεί πολιτικές όπως η μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης, αν και έχουν πάρει πίσω κάποιες από τις πιο δαπανηρές προτάσεις τους για να διασκεδάσουν τις ανησυχίες σχετικά με την οικονομική τους επάρκεια.
«Πρέπει να σταματήσουν να πιστεύουν ότι ο κόσμος θα έρθει στο τέλος του (αν κερδίσουμε την εξουσία). Είμαστε λογικοί άνθρωποι», δήλωσε η Λεπέν.
Το RN παραμένει έντονα αντιμεταναστευτικό. Οι πολιτικές του περιλαμβάνουν τη μείωση ή την ακύρωση της πρόσβασης των μεταναστών στην κοινωνική πρόνοια και την υγειονομική περίθαλψη και την κατάργηση του αυτόματου δικαιώματος των παιδιών που γεννιούνται στη Γαλλία από γονείς που έχουν γεννηθεί στο εξωτερικό να είναι Γάλλοι πολίτες.
Η Λεπέν παρουσιάζει όλο και περισσότερο τη μετανάστευση όχι μόνο ως πολιτιστική απειλή για αυτό που θεωρεί «αυθεντικές» γαλλικές αξίες, αλλά και ως οικονομικό βάρος που το έθνος δεν μπορεί να αντέξει.
Φωτογραφίες: AP Photo
