Ο Σουλτάν Εφέντη Ταγίπ Ερντογάν μπαγλάρωσε για 4ήμερο 106 επιφανή πολιτικά και κοινωνικά στελέχη της αντιπολίτευσης, με πρώτιστο και κεντρικό στόχο τον δήμαρχο Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου. Παράλληλα έριξε σκοτάδι στα social media, tik tok, facebook, «X» κ.α. ενώ απαγόρευσε και τις διαδηλώσεις.
Οι συλλήψεις έγιναν στο πλαίσιο δύο παράλληλων ερευνών που αφορούσαν υποθέσεις διαφθοράς και σχέσεις με τρομοκρατικές οργανώσεις (το Κουρδικό PKK).
Είχε προηγηθεί κατά μία ημέρα η αφαίρεση του πτυχίου από πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης μετά από 35 χρόνια από την απόκτησή του. Ούτε τα προσχήματα δεν κράτησε, αφού χωρίς πτυχίο ο δήμαρχος Κωνσταντινούπολης δεν θα μπορέσει να είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, όποτε και να γίνουν- αν και θεσμικά ορίζεται ως έτος εκλογών το 2028.
Η εξέλιξη αυτή μάλλον θα εκτοξεύσει τη δημοτικότητα του Ιμάμογλου και δεν αποκλείεται να γίνει μπούμερανγκ για τον Ερντογάν. Αν και ο Σουλτάνος έκανε μια επίδειξη ισχύος, είναι προφανές ότι ο φόβος του για την απώλεια της εξουσίας, από έναν πολύ δημοφιλή διεκδικητή της εξουσίας, είναι απόδειξη της αδυναμίας του...
Και ενώ στην Ελλάδα, λόγω ειδικού εθνικού ενδιαφέροντος, γνωρίζαμε τον βίο και τη… Δημοκρατική πολιτεία του Ερντογάν, οι υποψήφιοι «πολεμικοί» εταίροι του στην Ευρώπη ξαφνιάστηκαν.
Το «Συμβούλιο της Ευρώπης» ανακοίνωσε ότι θα θέσει το ζήτημα στην ατζέντα της επόμενης συνεδρίασής του.
Όχι, πως αυτό έχει και μεγάλη σημασία. Το Συμβούλιο είναι ένας πλαδαρός Οργανισμός 46 κρατών, όπου γίνονται συζητήσεις και εκδίδονται ψηφίσματα, χωρίς όμως αποφασιστικές αρμοδιότητες. Δεν έχει καμία σχέση με το «Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης» (Συμβούλιο υπουργών) ή το «Ευρωπαϊκό Συμβούλιο» (Συμβούλιο αρχηγών κρατών - κυβερνήσεων, και προέδρων Κοινοβουλίου και Επιτροπής).
Το ίδιο άσφαιρη είναι και η καταγγελία κατά του τουρκικού καθεστώτος από την Έμμα Σινκλέρ-Γουέμπ, διευθύντρια της Human Rights Watch για την Τουρκία. Οι ΜΚΟ λόγω μονομέρειας και ιδεοληψίας έχουν χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία της αντικειμενικότητας.
Μεγαλύτερη σημασία έχει η αντίδραση των «βαριών χαρτιών» της Ευρώπης.
Το γαλλικό υπουργείο Εξωτερικών τόνισε ότι η Γαλλία «ανησυχεί βαθύτατα» για τη σύλληψη, η οποία «πιθανόν να έχει σοβαρές συνέπειες στην τουρκική δημοκρατία».
Παράλληλα εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών ανέφερε πως «ο σεβασμός στις δημοκρατικές αρχές και στις αρχές του κράτους δικαίου αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για μια λειτουργική δημοκρατία». Πρόσθεσε ότι η γερμανική πλευρά θα απευθυνθεί για το θέμα με τον «κατάλληλο τρόπο» στους Τούρκους συνομιλητές της. Δεν διευκρίνισε ποιος θα είναι ο «κατάλληλος τρόπος».
Ίσως μάθουμε την επίσημη αντίδραση από την Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, Κάγια Κάλας, η οποία δεν έδειξε ανακλαστικά. Άφησε την Φον Ντερ Λάιεν να πει κάτι «χλιαρά» κατά την παρουσίαση του σχεδίου των 800 δισ. για την άμυνα της Ευρώπης που έχει τίτλο ReArmEurope/Readiness 2030.
Από τις ΗΠΑ δεν αναμένεται τίποτα. Για τον Τραμπ ο Τούρκος Πρόεδρος είναι «φίλος» του και «ένας πολύ έξυπνος τύπος», που του «αρέσει» και τον οποίο «σέβεται»! (Απολυταρχία Α.Ε).
Και αυτά έγιναν μια μέρα αφότου η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, και η Ύπατη Εκπρόσωπος Κάγια Κάλας παρουσίασαν το Rearm. Σε αυτό προτείνονται τρόποι ώστε τα κράτη- μέλη να επενδύσουν μαζικά στην άμυνα, να προμηθευτούν αμυντικά συστήματα και να ενισχύσουν μακροπρόθεσμα την ετοιμότητα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.
Πάντως, στην προσπάθεια αμυντικής περιχαράκωσης, βρήκαν πρόθυμο… Ακρίτα της ευρωπαϊκής πατρίδας το Σουλτανάτο της Τουρκίας και τον αναθεωρητή Σουλτάνο Ερντογάν!
Προίκα που προσφέρει ο Ερντογάν - και εμπιστεύεται η Ευρώπη - είναι η θαυμαστή ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας του. Δύο χιλιάδες εταιρείες με 100.000 εργαζόμενους που εξάγουν εξοπλιστικά προϊόντα τους σε σχεδόν… 170 χώρες!
Τουλάχιστον, σύμφωνα με τους Financial Times, η Τουρκία (όπως και οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο), μένουν εκτός του νέου κοινoύ ταμείου SAFE, το οποίο στοχεύει στην προώθηση των αμυντικών επενδύσεων στην ΕΕ.
Δύναμή του επίσης και η εξάπλωση της στρατιωτικής του δράσης, άρα και της επιρροής του, στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και τον Νότιο Καύκασο (Συρία, Ιράκ. Λιβύη, Αζερμπαϊτζάν, Σομαλία).
Με αυτά έχει έναν στρατό ετοιμοπόλεμο. Και έναν λαό που στην πλειοψηφία του παραμένει πολιτισμικά στη νοοτροπία των μέσων χρόνων του προηγούμενου αιώνα. Ένας λαός ο οποίος θεωρεί ως κανονικότητα την επιστροφή των παιδιών του σε φέρετρα για την ακεραιότητα της πατρίδας (Κουρδικό) και για το μεγαλείο της (στις περιοχές που προαναφέρθηκαν). Κάτι που απάδει στις αξίες της μαλθακής Δυτικής Ευρώπης.
Αυτό δεν απαλλάσσει βέβαια την Ευρώπη που έχει πλέον αλλάξει στάση και συζητά με κατ’ ουσίαν δικτάτορες ενώ καταδικάζει άλλους. Αν όμως η κατάσταση στην Τουρκία ξεφύγει από τον έλεγχο και υπάρξουν πολυήμερες διαδηλώσεις και βία κατά των διαδηλωτών, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να διατηρήσει την ίδια στάση.
Η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στη γείτονα και η προγραμματισμένη για τις 8 Απριλίου συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο, ενδεχομένως να πραγματοποιηθεί σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, είτε να πάρει αναβολή. Πάντα όμως δεν έχει εξαλειφθεί ο κίνδυνος εκτροπής της κρίσης στο Αιγαίο...
