Στην Κύπρο φτάνει την Τετάρτη (7/5) η προσωπική απεσταλμένη του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, έπειτα από σειρά διερευνητικών επαφών τις οποίες πραγματοποίησε στο Βερολίνο, το Παρίσι, τις Βρυξέλλες, τη Μόσχα αλλά και την Άγκυρα.
Σύμφωνα με την ΕΡΤ, η Κολομβιανή διπλωμάτης θα παραμείνει στο νησί για μία εβδομάδα και στη διάρκεια της παραμονής της θα έχει συναντήσεις με τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων, τον πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη και τον Ερσίν Τατάρ, προσπαθώντας να εξασφαλίσει κάτι το οποίο θα μπορούσε να επανεκκινήσει το διάλογο στο Κυπριακό. Έναν διάλογο ο οποίος βρίσκεται σε τέλμα από το 2017 λόγω της απαίτησης της Άγκυρας να συζητηθεί λύση όχι στη λογική της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας (ΔΔΟ) αλλά στη βάση δύο κρατών ή κυριαρχικής – και όχι απλά πολιτικής – ισότητας ανάμεσα στα δύο μέρη.
Αυτό εμποδίζει έκτοτε την εκδήλωση της όποιας πρωτοβουλίας για οτιδήποτε θα μπορούσε έστω και σταδιακά να οδηγήσει στη διάσπαση του αδιεξόδου. Το ζητούμενο αυτή τη φορά, δεδομένου ότι σύμφωνα με πληροφορίες θα επιχειρηθεί η κατάληξη σε μια τριμερή συνάντηση ανάμεσα στις δύο πλευρές και τον ΟΗΕ, είναι να υπάρξει ακριβώς η εξέλιξη εκείνη η οποία θα μπορούσε να επιτρέψει την πραγματοποίηση μιας τέτοιας συνάντησης αφού μια εξέλιξη η οποία απλώς θα καταδείκνυε το αδιέξοδο για ακόμη μια φορά, όπως είχε γίνει τον Απρίλιο το 2021, δεν θα ήταν απλώς άσκοπη αλλά και αντιπαραγωγική για τις όποιες μελλοντικές διεργασίες επίλυσης του Κυπριακού.
Για την ελληνοκυπριακή πλευρά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο εάν υπάρξει επιστροφή στη συμφωνημένη αλλά και εγκεκριμένη από τη διεθνή κοινότητα και τον ΟΗΕ λύση ΔΔΟ. Όπως ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, Κωνσταντίνος Κόμπος, τόνισε στο ertnews, η Λευκωσία δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί έναρξη του διαλόγου εάν οι δύο πλευρές κληθούν να μοιράσουν την απόσταση που σήμερα τις χωρίζει καθώς, με δεδομένες τις εκτός και μακράν του συμπεφωνημένου πλαισίου θέσεις της άλλης πλευράς, κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως και η ελληνοκυπριακή πλευρά θα εγκατέλειπε τη λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και συνεπώς θα έβγαινε εκτός πλαισίου.
Όλα εξαρτώνται από τη στάση την οποία θα τηρήσει η τουρκική πλευρά η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει συναινέσει καν σε μια τέτοια συνάντηση και παραμένει στις αδιάλλακτες θέσεις της: κυριαρχική ισότητα ή δύο κράτη. Εάν αυτό αλλάξει, τότε η Λευκωσία προκρίνει μια άτυπη τριμερή συνάντηση.
Σε αυτή την περίπτωση οι δύο πλευρές ενδέχεται να μπουν σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης θεμάτων τόσο «εύκολων» όσο και δύσκολων, με την ελπίδα ότι οι όποιες συγκλήσεις θα οδηγήσουν στη δημιουργία ενός καλύτερου κλίματος στη βάση του οποίου θα ανοίξει και ο ουσιαστικός διάλογος για επίλυση του Κυπριακού. Ο δρόμος όμως μέχρι την κατάληξη σε κάτι τέτοιο προδιαγράφεται πολύ δύσκολος.
