Στην πρόσφατη σύνοδο των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες προβλήθηκαν μη λογοκριμένα πλάνα με τις θηριωδίες της Χαμάς κατά Ισραηλινών αμάχων. «Η Χαμάς είναι το Ισλαμικό Κράτος της Γάζας, μία βάναυση οργάνωση που χρηματοδοτείται και υποστηρίζεται από το Ιράν» δήλωσε απευθυνόμενος εξ αποστάσεως στους ομολόγους του ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Γιόαβ Γκάλαντ. Στο κλείσιμο της συνεδρίασης, η Τουρκία ήταν η μόνη εκ των συμμάχων που αρνήθηκε να καταδικάσει ως τρομοκρατική ενέργεια τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου.
Λίγες ημέρες αργότερα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έγινε ακόμα πιο σαφής: Η Χαμάς -για την πολιτική ηγεσία της οποίας ο ίδιος έχει στρώσει πολλάκις το κόκκινο χαλί στην Άγκυρα- δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση αλλά δίνει «απελευθερωτικό αγώνα». Για μουτζαχεντίν (ιερούς πολεμιστές) που αγωνίζονται για να προστατεύσουν τα εδάφη και τους πολίτες τους μίλησε ο Ερντογάν στη σκιά της σφαγής, τορπιλίζοντας τη διαδικασία επαναπροσέγγισης με το Ισραήλ στο βωμό της επιδίωξης να «χριστεί» προστάτης μουσουλμάνων και Αράβων.
Εν μέσω έκρηξης οργής στον αραβικό κόσμο για τους χιλιάδες νεκρούς της Γάζας κατά τις αεροπορικές και χερσαίες επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού για την εξόντωση της Χαμάς στον παλαιστιανιακό θύλακα, ο πρόεδρος της Τουρκίας προωθεί τη θέση πως αυτός είναι ένας πόλεμος ανάμεσα σε θρησκείες και πολιτισμούς, θέλοντας να κερδίσει κυρίαρχη θέση και κυρίαρχο ρόλο στο υπό διαμόρφωση νέο περιβάλλον στη Μέση Ανατολή.
Και μπορεί ο Ερντογάν να διατηρούσε ανέκαθεν δεσμούς πέραν του ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγε και με τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, όμως ο εναγκαλισμός της βίας της Χαμάς στην πράξη έρχεται να εξισώσει τον παλαιστινιακό λαό με τα εγκλήματα μίας τρομοκρατικής οργάνωσης που ούτε η λύση των δύο κρατών την αφορά, ούτε και η ίδια η ζωή των Παλαιστινίων της Λωρίδας της Γάζας.
Ο Ερντογάν υποστηρίζει ανοιχτά μία τρομοκρατική οργάνωση που επιδιώκει τον αφανισμό του Ισραήλ. Μία οργάνωση την οποία εκπαιδεύει, χρηματοδοτεί και οπλίζει το Ιράν -το μοναδικό κράτος σε όλο τον κόσμο που θα πολεμούσε το Ισραήλ μέχρι την τελική του καταστροφή. Με τον υπουργό Εξωτερικών αυτού του κράτους αντήλλαξε χειραψία χθες στο προεδρικό μέγαρο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ενώ προσεχώς θα υποδεχθεί στην Άγκυρα τον ίδιο τον Ιρανό πρόεδρο Εμπραχίμ Ραΐσί. Ο τελευταίος μόλις προ ημερών προειδοποιούσε ότι Ισραήλ και ΗΠΑ «πέρασαν τις κόκκινες γραμμές» και ότι το «Ιράν θεωρεί καθήκον του» να υποστηρίξει τον «άξονα της αντίστασης».
Όλα τα ιρανικά πιόνια στη σκακιέρα της Μέσης Ανατολής ήδη κινούνται. Πολιτοφυλακές σε Ιράκ και Συρία, Χούθι στην Υεμένη και φυσικά η Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Μαζί με τη Χαμάς και την Ισλαμική Τζιχάντ είναι οι αποκαλούμενες δυνάμεις του «Άξονα της Αντίστασης» που επί της ουσίας απειλεί να κινητοποιήσει ο Εμπραΐμ Ραΐσί για να ανοίξουν πολλαπλά μέτωπα κατά του Ισραήλ.
«Δεν θέλουμε η ανθρωπιστική τραγωδία στη Γάζα να μετατραπεί σε πόλεμο που θα επηρεάσει τις χώρες της περιοχής» ήταν η δήλωση του επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας Χακάν Φιντάν δίπλα στον Ιρανό ομόλογό του κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν από κοινού την Πέμπτη -στο πλαίσιο της οποίας ανακοινώθηκε και η επικείμενη επίσκεψη Ραΐσί στην Τουρκία. Είναι μάλλον οξύμωρο ότι η δήλωση Φιντάν ήλθε στο πλάι του υπουργού Εξωτερικών της Ισλαμικής Δημοκρατίας που ελέγχει τις δυνάμεις εκείνες που μπορεί να οδηγήσουν τη Μέση Ανατολή σε μία γενικευμένη σύρραξη.
Η επίθεση της Χαμάς εκδηλώθηκε σε μία στιγμή που η Άγκυρα επεδίωκε να βελτιώσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ και τη σύναψη ενεργειακών συμφωνιών. Προφανώς αυτό δεν μπορεί να γίνει τώρα, που στα τζαμιά της Τουρκίας, έπειτα από κάθε προσευχή, τα πλήθη ξεσπούν σε εκδηλώσεις οργής κατά του Ισραήλ και στήριξης της Χαμάς, και ο φιλοκυβερνητικός Τύπος και τα τηλεοπτικά δίκτυα μεταδίδουν αδιάκοπα ρεπορτάζ για τον «απελευθερωτικό» της αγώνα.
Η Τουρκία από την άλλη έχει μία ιδιάζουσα σχέση «αγάπης και μίσους με το Ιράν: Ενώ στο Παλαιστινιακό και οι δύο μοιράζονται την ίδια άποψη ότι η Χαμάς δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση, στη Συρία το Ιράν στηρίζει το καθεστώς Άσαντ, ρίχνοντας στη μάχη τη Χεζμπολάχ και άλλες μικρότερες ομάδες, ενώ η Τουρκία βρίσκεται απέναντι του. Ωστόσο, την Άγκυρα και την Τεχεράνη ενώνει στη Συρία η σύγκρουσή τους με τις ΗΠΑ.
Δύο πρόσφατα περιστατικά ήταν εξόχως ενδεικτικά αυτής της κατάστασης. Τουρκία και ΗΠΑ βρέθηκαν αντιμέτωπες στη Συρία προ ημερών όταν οι αμερικανικές δυνάμεις κατέρριψαν τουρκικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Λίγες ημέρες αργότερα οι αμερικανικές δυνάμεις δέχθηκαν επίθεση, για την οποία κατηγόρησαν ομάδες ελεγχόμενες από το Ιράν και προχώρησαν σε στρατιωτικά αντίποινα συγκεκριμένα κατά θέσεων των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης. Παράλληλα, τόσο το Ιράν, όσο και η Τουρκία συνεργάζονται στη Συρία με τη Ρωσία.
Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν έχει αλλάξει τον στρατηγικό της προσανατολισμό, απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τη Δύση στρεφόμενη προς την Ανατολή, ευθυγραμμίζεται και συμπράττει ενίοτε με χώρες όπως το Ιράν, τη Ρωσία και την Κίνα, αλλά και οργανώσεις όπως οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και η Χαμάς, παρά το γεγονός ότι είναι μέλος του ΝΑΤΟ ή υποψήφια -αν και «αιώνια»- προς ένταξη στην ΕΕ, δηλαδή στα χαρτιά τουλάχιστον ανήκει στο δυτικό μπλοκ.
