Αυταρχικά πολιτεύματα όπως η Ρωσία και η Κίνα από τη μια, περισσότερες δημοκρατικές ελευθερίες όπως στις ΗΠΑ ή τη Γερμανία από την άλλη. Έκθεση του Ιδρύματος Μπέρτελσμαν, διαπιστώνει ότι τα δημοκρατικά πολιτεύματα συρρικνώνονται και τη θέση τους παίρνουν τα απολυταρχικά, με την πανδημία να ευνοεί τον περιορισμό των ελευθεριών και, σε περιπτώσεις, να καταργείται ο διαχωρισμός των εξουσιών.
Για πρώτη φορά όμως από το 2004, ο λεγόμενος δείκτης μετασχηματισμού Μπέρτελσμαν (BTI) έχει καταγράψει περισσότερα αυταρχικά παρά δημοκρατικά κράτη. Από τις 137 αναπτυσσόμενες χώρες που εξετάστηκαν, μόνο οι 67 εξακολουθούν να είναι δημοκρατίες. Ο αριθμός των απολυταρχιών χωρών αυξήθηκε σε 70.
«Αυτό είναι το χειρότερο αποτέλεσμα πολιτικού μετασχηματισμού που έχουμε μετρήσει ποτέ στα 15 χρόνια της δουλειάς μας», λέει ο Χάουκε Χάρτμαν, διευθυντής του σχεδίου BTI στο Ίδρυμα Μπέρτελσμαν. Ο λόγος είναι ότι υπάρχουν λιγότερες ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, περιορισμός της ελευθερία της γνώμης και των συναθροίσεων. Η διάκριση των εξουσιών διαβρώνεται όλο και περισσότερο.
Αναφερόμενη στην Τουρκία, τονίζει ότι έχει χάσει πάρα πολλά τα τελευταία δέκα χρόνια υπό τον πρόεδρο Ερντογάν, «ο οποίος ξεκίνησε ως φάρος ελπίδας», όπως λέει, προσθέτοντας ότι «η διάκριση των εξουσιών και η συμμετοχή είναι τόσο περιορισμένες ώστε εδώ και δύο χρόνια έπρεπε να χαρακτηρίσουμε την Τουρκία ως μια αυταρχική χώρα».
Τυφλώνονται από λαϊκιστικές εναλλακτικές
Ο διευθυντής του σχεδίου BTI στο Ίδρυμα Μπέρτελσμαν Χάουκε Χάρτμαν, εκτιμά ότι η αιτία της ενίσχυσης των αυταρχικών συστημάτων και της διάβρωσης των δημοκρατικών κανόνων είναι οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ που θέλουν να προστατεύσουν το πελατειακό και διεφθαρμένο σύστημά τους. «Στην πλειονότητα των 137 χωρών που εξετάσαμε, έχουμε να κάνουμε με ένα πολιτικό σύστημα που βασίζεται στην ψευδοσυμμετοχή και σε ένα οικονομικό σύστημα που στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και εμποδίζει την οικονομική και κοινωνική συμμετοχή».
Εκτιμά ότι όσοι απειλούνται από τη φτώχεια, την πείνα και τον κοινωνικό αποκλεισμό και δεν βλέπουν καμία βελτίωση μέσω των δημοκρατικών διαδικασιών, τυφλώνονται από λαϊκιστικές εναλλακτικές. Αυτό συμβαίνει και σε εδραιωμένες δημοκρατίες, όπως είναι για παράδειγμα οι ΗΠΑ.
Η πανδημία έχει επίσης επιφέρει περαιτέρω περιορισμούς στα πολιτικά δικαιώματα σε πολλές χώρες. Σε λαϊκιστικά καθεστώτα με αυταρχικά χαρακτηριστικά όπως οι Φιλιππίνες ή η Ουγγαρία, το Αζερμπαϊτζάν, η Καμπότζη ή η Βενεζουέλα, έχουν χρησιμοποιήσει την πανδημία ως πρόσχημαγια να επιβάλλουν μεγαλύτερη καταστολή. Στην Κίνα επίσης έχει αυξηθεί η επιτήρηση του διαδικτύου.
Ο Χάρτμαν πάντως υποστηρίζει πως παρά την άνοδο των απολυταρχικών καθεστώτων οι άνθρωποι επιθυμούν περισσότερες ελευθερίες και ευρύτερες συμμετοχικές διαδικασίες.
Ποια θα είναι η έκβαση της σύγκρουσης;
Κατά τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς πρόκειται για έναν σκληρό αγώνα, με τη δημοκρατία να νικά στο τέλος, καθώς, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν πρόκειται για ιδέα της Δύσης αλλά για μια ιδέα βαθιά ριζωμένη στους ανθρώπους.
«Είμαι απολύτως βέβαιος ότι οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα εκτιμούσαν τον τρόπο ζωής μας που έχουμε με τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, την ατομική ελευθερία και την οικονομία της αγοράς», τονίζει σε συνέντευξή του στο CNN.
