Φορτηγά, οχήματα έκτακτης ανάγκης και εκσκαφείς κατέκλυσαν τους έρημους δρόμους της τουρκικής Αντιόχειας την Τρίτη το βράδυ, αφού ο τρίτος μεγάλος σεισμός μέσα σε δύο εβδομάδες επιτάχυνε ακόμα περισσότερο τη φυγή από την άλλοτε ζωντανή πόλη.
Στους κατάμαυρους δρόμους, οι διερχόμενοι προβολείς αποκαλύπτουν σωρούς από μπάζα, και κουφώματα από σπασμένα παράθυρα.
Ο ήχος των εκσκαφέων που βγάζουν τα συντρίμμια αντηχούν στους δρόμους, καθώς η αστυνομία, οι στρατιώτες και οι ομάδες αντιμετώπισης καταστροφών παρακολουθούν, συγκεντρωμένοι γύρω από μικρές φωτιές στα ραγισμένα πεζοδρόμια. Περιστασιακά, οι εκσκαφές σταματούν για να επιθεωρήσουν οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης το αν υπάρχουν πιθανά πτώματα.
«Όλοι έχουν φύγει», δήλωσε ο Mεχμέτ Άϊ, ένας 50χρονος επιζών από τους σεισμούς που ζει στην Αντιόχεια όλη του τη ζωή και είναι ένας από τους λίγους κατοίκους που έχουν παραμείνει. «Είτε έχουν πεθάνει είτε έχουν φύγει».
Από απόσταση, το αιχμηρό αστικό τοπίο με τα ψηλά κτίρια που ήταν κάποτε, τώρα μοιάζει σαν κρημνώδες. Κομμάτια από τις όχθες του ποταμού είχαν καταρρεύσει στο νερό, ενώ στρατιώτες απέκλεισαν τις κατεστραμμένες γέφυρες.
Οι διαφημιστικές πινακίδες είχαν συντριβεί στο έδαφος και οι διάσπαρτες επιγραφές ανάμεσα στα χαλάσματα στέκονταν ως υπενθύμιση των καταστημάτων που κάποτε γέμιζαν τους πολυσύχναστους δρόμους.
«Μέσα σε μία μόνο νύχτα, τα πάντα καταστράφηκαν»
«Οι δρόμοι μας ήταν κάποτε ο παράδεισος», δήλωσε ο Ay. «Μέσα σε μία μόνο νύχτα, τα πάντα καταστράφηκαν».
Ο Άϊ βρισκόταν μαζί με τη σύζυγό του Φατμέ και την κόρη τους σε έναν από τους καταυλισμούς που δημιουργήθηκαν για να παρέχουν προσωρινό καταφύγιο σε όσους έχασαν τα σπίτια τους.
«Δεν μπορούμε να φύγουμε από τον καταυλισμό», είπε. «Είναι δύσκολο να περπατήσουμε γιατί είναι επικίνδυνο όπου κι αν πας. Τα κτίρια είναι επικίνδυνα. Πριν το καταλάβεις, μια κατασκευή μπορεί να καταρρεύσει πάνω σου».
Νωρίτερα, καθώς ο ήλιος έδυε πάνω από μια πλατεία δίπλα στο δημαρχείο, στρατιώτες, εθελοντές και επιζώντες παρατάχθηκαν σε φορτηγά με φαγητό και πρατήρια καυσίμων για δείπνο και τσάι.
Σε έναν κυκλικό κόμβο, ένα άγαλμα του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ πάνω σε ένα άλογο που ανυψωνόταν ακόμα όρθιο. Ακριβώς από κάτω του, μια μαρμάρινη πλάκα με τη διάσημη ρήση του για το ότι η επαρχία Χατάι θα γίνει μέρος της Τουρκίας, βρισκόταν θρυμματισμένη στο έδαφος.
«Η καταστροφή έπεσε πάνω σε όλους μας», δήλωσε ο Σαλίμ Φαβακίρτζι, ένας 57χρονος λαντζέρης που ζει στην Αντιόχεια εδώ και 12 χρόνια μετά τη φυγή του από τη Συρία. «Τόσο τους πλούσιους όσο και τους φτωχούς», πρόσθεσε η σύζυγός του, Γουάλα.
Το ζευγάρι, οι δύο κόρες τους και ο γιος τους επέζησαν από τον σεισμό της 6ης Φεβρουαρίου καθώς σύρθηκαν έξω από μια μικρή ρωγμή στα ερείπια. Ο μεγαλύτερος γιος τους δεν τα κατάφερε.
Ο Άϊ είπε επίσης ότι σκοπεύει να παραμείνει. «Θα χρειαστεί πολύς χρόνος, θα χρειαστούν χρόνια - αλλά θα την ξαναχτίσουμε. Θεού θέλοντος, θα είναι καλύτερα από ό,τι ήταν πριν».
