Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
Ο κόσμος έμαθε να ζει εδώ και μία δεκαετία με φθηνό χρήμα και άπλετη ρευστότητα για να «ξεχάσει» την παγκόσμια κρίση του 2008 και να ξεπλυθούν οι αμαρτίες των αγορών, με αποτέλεσμα να ασκούνται σχεδόν καθημερινά πολύπλευρες πιέσεις προς τις κεντρικές τράπεζες να συνεχίσουν να τυπώνουν χρήμα. Οι προσδοκίες για νέα μέτρα νομισματικής χαλάρωσης από την Fed και την ΕΚΤ, έστειλαν σε άνοδο τα χρηματιστήρια και απίστευτα ιστορικά χαμηλά τις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης και όχι μόνο.
Στις ΗΠΑ, τα απογοητευτικά στοιχεία για την απασχόληση ενισχύουν τις ελπίδες για μείωση των επιτοκίων από την Fed, ενώ στην Ευρώπη ο Ντράγκι απέκλεισε την αύξησή τους μέχρι το καλοκαίρι του 2020 και παράλληλα δεν έκλεισε την πόρτα ενός νέου QE. Την ίδια ώρα, η μεγάλη πτώση των γερμανικών εξαγωγών και της βιομηχανικής παραγωγής συντηρούν χαμηλά τις πληθωριστικές προσδοκίες και φέρνουν πιο κοντά τις όποιες αποφάσεις της Ευρωτράπεζας.
Από το Βέλγιο και την Ιρλανδία μέχρι τη Δανία και την Ελβετία, η Ευρώπη βιώνει μία πρωτόγνωρη κατάσταση σχεδόν καθολικών αρνητικών επιτοκίων. Οι πιέσεις στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων της Ευρωζώνης ήταν τόσο μεγάλες στις συναλλαγές της Παρασκευής που η Γερμανία δανείζεται πλέον για πρώτη φορά στην ιστορία με αρνητικό επιτόκιο έως και για 15 χρόνια, ενώ δεν είναι πια η μόνη με αρνητικές αποδόσεις στη δεκαετία καθώς την «συνοδεύει» η Ολλανδία, ενώ κοντά βρίσκεται η Φινλανδία και η Αυστρία.
Το «τσουνάμι» στην αγορά ομολόγων συμπαρασύρει και τα επιτόκια δανεισμού της χώρας μας. Η απόδοση του ελληνικού 10ετούς ομολόγου υποχώρησε έως το 2,82% καταγράφοντας νέο ιστορικό χαμηλό, με την απόδοση του 5ετούς να διολισθαίνει στο 1,667%. Απίστευτα πράγματα για μία χώρα που βρίσκεται ακόμη σε ενισχυμένη εποπτεία και δέχεται συνεχώς συστάσεις από τους δανειστές. Αναλυτές εκτιμούν ότι οι ελληνικοί τίτλοι προσελκύουν το ενδιαφέρον των επενδυτών καθώς η πολιτική αλλαγή αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για βελτίωση των οικονομικών συνθηκών στη χώρα, με αποτέλεσμα όσοι αναζητούν μεγαλύτερες αποδόσεις σε σχετικά ασφαλές περιβάλλον να στρέφονται στα ελληνικά ομόλογα.
Σημειώνεται ότι η έκδοση του πρώτου 10ετούς ομολόγου από τότε που ξέσπασε η ελληνική κρίση τον περασμένο Μάρτιο έγινε με επιτόκιο 3,9%. Γίνεται αντιληπτό ότι οι ελληνικοί τίτλοι θα δεχθούν ακόμη μεγαλύτερες εισροές κεφαλαίων αν μέσα στους επόμενους μήνες επιταχυνθεί η πορεία της αξιολόγησής τους προς την «επενδυτική βαθμίδα», που στην ουσία ξεκλειδώνει την ένταξή τους σε πιθανή αναβίωση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης (QE) από την ΕΚΤ.
Σε αυτό το ακραία ευνοϊκό περιβάλλον, η απόδοση του γερμανικού 10ετούς έφτασε έως το -0,262% και του 15ετούς στο -0,055%. Μέχρι και η απόδοση του 10ετούς της Ιταλίας υποχώρησε έως το 2,282% την ώρα που αξιωματούχοι της ιταλικής κυβέρνησης δήλωναν ευθαρσώς ότι η επιλογή του παράλληλου νομίσματος βρίσκεται στο τραπέζι και οι Σαλβίνι- Ντι Μάιο, ενώ υποστηρίζουν ότι θέλουν διάλογο με την Ευρώπη, παραμένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους.
Είναι η τέτοια η μανία για ευρωπαϊκά ομόλογα που αρνητικές αποδόσεις εμφάνισε η Γαλλία και η Αυστρία στην 9ετία, η Φινλανδία στην 8ετία, η Ιρλανδία στην 7ετία και οι Ισπανία και Πορτογαλία στην 5ετία, ενώ στις χώρες εκτός ευρώ, η Δανία δανείζεται και αυτή με αρνητικό επιτόκιο για 10 χρόνια (έφτασε έως -0,21%) και η Ελβετία για 20 χρόνια (-0,128%)!
