Του Απόστολου Σκουμπούρη
Κατώτερο των προσδοκιών που είχαν καλλιεργηθεί ήταν όπως όλα δείχνουν το ενδιαφέρον των επενδυτών για την Creta Farms, επιβεβαιώνοντας την εξαιρετικά δύσκολη θέση που έχει περιέλθει η εταιρεία, μετά την επί σειρά ετών κακοδιαχείριση, αλλά και την υπολειτουργία (σχεδόν) όλου του 2019 που συσσώρευσε επιπλέον χρέη δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, από τα έξι επενδυτικά σχήματα που αρχικά φέρονταν να ενδιαφέρονται να μπουν στο χορό διεκδίκησης της κρητικής αλλαντοβιομηχανίας, μόλις δύο τελικώς έφτασαν έως το τέλος καταθέτοντας πρόταση.
Πρόκειται για τον Έλληνα επιχειρηματία Δημήτρη Βιτζηλαίο μέσω της Impala Investments, μέτοχο της Λακωνικής Τροφίμων και τη ρωσικών συμφερόντων Lime Capital Partners, του επενδυτικού σχήματος που από το 2012 ελέγχει την ηπειρωτική γαλακτοβιομηχανία Δωδώνη.
Θυμίζουμε πως στο αρχικό στάδιο της διαδικασίας οι πληροφορίες ήθελαν να έχουν εκδηλώσει (πρώτου βαθμού) ενδιαφέρον έξι επιχειρηματικά σχήματα, μεταξύ των οποίων ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος μέσω της Νίκας, ο εκ Βενεζουέλας ορμώμενος Θεόδωρος Δουζόγλου και το διεθνές επενδυτικό σχήμα HIG.
Προτείνουν γενναίο κούρεμα και μείωση προσωπικού
Τα δύο σχήματα έχουν καταστρώσει business plans, τα οποία όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να εφαρμοστούν υπό την υπάρχουσα... πραγματικότητα της εταιρείας.
Κανένα από τα σχήματα που ενδιαφέρονται δεν είναι διατεθειμένο να βάλει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, αν δεν εξασφαλίσει πολύ μεγάλο κούρεμα δανείων που θα αλλάζει εντελώς τα δεδομένα των κεφαλαιακών βαρών. Συνάμα, τα business plan των σχημάτων που ενδιαφέρονται έχουν στο σχεδιασμό τους αρκετά μικρότερο εργασιακό προσωπικό, προσαρμοσμένο στα νέα δεδομένα παραγωγής, όπως αυτά θα διαμορφωθούν μετά τις νέες εξελίξεις στην αγορά και την απώλεια μεριδίων. Γιατί, μπορεί η Creta Farms έως τους πρώτους μήνες του 2019 να ήταν ηγέτιδα δύναμη στα αλλαντικά, με μερίδιο αγοράς περί το 27%, όμως, το πλήγμα των τελευταίων μηνών της κορύφωσης της κρίσης είναι τεράστιο. Και η ανάκτηση μεριδίων αγοράς, όπως η εμπειρία έχει δείξει, είναι εξαιρετικά δύσκολη και επίπονη διαδικασία.
Σε εξαιρετικά δεινή θέση η άλλοτε κραταιή αλλαντοβιομηχανία
Η εταιρεία ήταν έτσι κι αλλιώς σε εξαιρετικά δεινή θέση, χάνοντας διαρκώς μερίδια αγοράς από την αρχή του 2019, η οποία όμως επιδεινώθηκε τα μέγιστα όλους τους τελευταίους μήνες που «βασίλεψε» ο εμφύλιος ανάμεσα στους δύο μεγαλομετόχους. Είδαμε το φαινόμενο των δύο... παράλληλων διοικήσεων, μια ακραία τοξική κατάσταση που σκότωσε επιπλέον το ηθικό των εργαζομένων αλλά και τα μερίδια αγοράς της επιχείρησης.
Μοιραία, καθημερινά τα χρέη διογκώνονται οι επιταγές σφραγίζονται, οι διαταγές πληρωμής πολλαπλασιάζονται, οι μισθοί και οι ασφαλιστικές εισφορές «τρέχουν» κανονικά, ενώ εισπράξεις δεν υπάρχουν καθώς η παραγωγή είχε πέσει στο ναδίρ. Κάθε ημέρα που περνούσε ο κλοιός γύρω από την εταιρεία έσφιγγε, με τις πιθανότητες διάσωσης – με την υπάρχουσα μορφή - χωρίς δηλαδή ρηξικέλευθες αλλαγές, σε δάνεια, υποχρεώσεις και προσωπικό να εξανεμίζονται.
Αποτέλεσμα αυτής της τοξικής περιόδου, ήταν τα χρέη της επιχείρησης από τα 109 εκατ. ευρώ που ήταν στις αρχές του 2019 να εκτοξευτούν πάνω από τα 150 εκατ. ευρώ, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο οποιοδήποτε εγχείρημα ή απόπειρα να υπάρξει λύση υπό τη σημερινή μορφή λειτουργίας της επιχείρησης.
Η αγορά βοά από σοβαρές καταγγελίες για το διαχειριστικό status quo όλων των τελευταίων ετών από τους δύο μεγαλομετόχους – ιδιοκτήτες, που όπως όλα δείχνουν μέχρι σήμερα, ήταν και η κύρια αιτία που οδηγήθηκε η εταιρεία - με τα εξαιρετικά προϊόντα και το κορυφαίο brand - σε οικονομικό αδιέξοδο.
Οι πληροφορίες από την αγορά μιλούν εν πολλοίς για ανορθολογικό management, μακριά από τους κανόνες της αγοράς, εν μέσω διαφόρων «εξυπηρετήσεων». Στο σημείο αυτό, κύκλοι της αγοράς αναφέρονται στο γεγονός ότι η επιχείρηση θα έπρεπε να λειτουργεί με αρκετά μικρότερο εργασιακό προσωπικό, περισσότερο ορθολογικά.
Όπως άλλωστε είχε επισημάνει προ λίγων μηνών στο Liberal κορυφαίος επιχειρηματίας του χώρου των τροφίμων, «η διάσωση της Creta Farms έτσι κι αλλιώς είναι εξαιρετικά δύσκολη, ενώ η μόνη λύση που μπορεί να πει κάποιος ότι ίσως υπάρξει, είναι η προσφυγή στο άρθρο 106α του πτωχευτικού κώδικα.
Όμως η διαδικασία για να “τρέξει” είναι μακρόχρονη, θυμίζοντας ότι στην περίπτωση της Μαρινόπουλος με το Σκλαβενίτη πήρε περίπου 15 μήνες (σ.σ. με άλλα μεγέθη βεβαίως και πιο περίπλοκες εκ των πραγμάτων διαδικασίες), «οπότε εδώ θα απαιτηθούν αρκετοί μήνες ίσως έξι ή οκτώ μήνες.
Μέσα σ'' αυτό το διάστημα, τα έξοδα λειτουργίας θα διογκώνονται καθημερινά, η μισθοδοσία είναι κάποια εκατομμύρια ευρώ μηνιαίως, οπότε οι υποχρεώσεις και το... ρήγμα στα οικονομικά καθημερινά καθίσταται ακόμη πιο απαγορευτικό για να επιχειρήσει κάποιος επενδυτής. Άρα, κάθε καθυστέρηση, θα διογκώνει περισσότερο τις υποχρεώσεις, καθιστώντας πιο δύσκολη την προσπάθεια εξυγίανσης».
Η τοξική... Βαβέλ των Αφών Δομαζάκη
Αλληλοκατηγορίες, εξώδικα, ανακοινώσεις, διαρροές, μηνύσεις, διαμάχες στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, κατηγορίες για προπηλακισμούς, μάχες επικυριαρχίας, προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης και της τοπικής κοινωνίας υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς και γενικές συνελεύσεις... παρωδίες!
Αυτή ήταν η (ακραία τοξική) πραγματικότητα όλους τους τελευταίους μήνες στη διοίκηση – και πέριξ της διοίκησης – της εταιρείας Creta Farms, την ώρα που η επιχείρηση βρίσκεται σε... τεντωμένο σχοινί, λειτουργώντας σε απολύτως οριακό σημείο. Ένα πρωτοφανές διοικητικό... κρυφτούλι επικυριαρχίας, στιγμάτισε την ελληνική επιχειρηματικότητα και εν γένει την αγορά.
Η εταιρεία που ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός χοιρινού κρέατος στην Ελλάδα, ηγέτιδα δύναμη στην αγορά αλλαντικών, με πολλαπλές πατέντες και πρωτοπορίες, μέλος των European Pig Producers - των μεγαλύτερων παραγωγών χοιρινού στην Ευρώπη, βρέθηκε σε μια πρωτοφανή μάχη διοικητικών χαρακωμάτων με δυσμενή αποτελέσματα.
Προ ακριβώς ενός μήνα, στις 18 Οκτωβρίου το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου όρισε νέα διοίκηση στην εταιρεία κατόπιν αιτήματος των τραπεζών με τους αφους Δομαζάκη να εξοβελίζονται πλέον, δεδομένου ότι η εταιρεία έφτασε στο ύστατο όριο κινδυνεύοντας με κατάρρευση.
Έκτοτε έχουν γίνει οι πρώτες ενδιάμεσες χρηματοδοτήσεις, η παραγωγή έχει μπει ξανά σε μια ρότα, όμως – δεδομένου ότι μιλάμε για ζωική παραγωγή, που θέλει χρόνο ωρίμανσης – σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να έχει άμεσα αποτελέσματα. Μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση με τους δύο ενδιαφερόμενους επενδυτές, ποιος θα επιλεγεί από την ΕΥ που χειρίζεται την υπόθεση και ποια μορφή θα έχει η «νέα» Creta Farms...
