Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να διαμαρτυρηθεί, να αγανακτήσει, να βρίσει, να ξεσπάσει, να σιωπήσει. Κατανοητή επίσης η εκτόνωση οργής για τον συμψηφισμό με το Μάτι. Δεν τους έκατσαν οι πυρκαγιές, δεν τους έκατσε η χιονοθύελλα, τώρα ήρθαν στα ίσα και ξεσπούν. Πάμε παρακάτω.
Προσωπικά, σε γενικές γραμμές, δεν σκοπεύω προς το παρόν να εμπλακώ σε αμιγώς πολιτικές αντιπαραθέσεις. Δεν είναι τώρα η ώρα. Θα έρθει όμως και αυτή και θα τα πούμε χύμα και τσουβαλάτα.
Σήμερα, με τον κοινό νου που διαθέτω, θα προσπαθήσω να κάνω κάποιες επισημάνσεις που προφανώς δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές από τους διαθέτοντες ιδιαιτέρως υψηλό IQ. Απευθύνομαι σε όσους διαθέτουν και αυτοί κοινό νου.
1. Είναι σαφές πως υπάρχει φυσικός αυτουργός, ο καθ' ομολογίαν ένοχος, που δεν είναι άλλος από τον σταθμάρχη. Αν έκανε σωστά τη δουλειά του, όπως την έκαναν εκατοντάδες προκάτοχοί του, δε θα θρηνούσαμε τα θύματα. Και όπως φαίνεται δεν έκανε ένα λάθος, αλλά σωρεία λαθών. Για ποιο λόγο έγιναν, θα αποτελέσει υποθέτω αντικείμενο έρευνας. Συνεπώς τα περί «αποδιοπομπαίου τράγου» είναι σκέτη ανοησία. Είναι ο ένοχος με ονοματεπώνυμο.
2. Είμαι σίγουρος πως αν θελήσουμε να ερευνήσουμε πολλά επίπεδα αιτιών, μετά βεβαιότητος θα φτάσουμε στον Τρικούπη και πιθανόν και στην Τουρκοκρατία. Δεν υπάρχει ασφαλέστερος τρόπος αποπροσανατολισμού μιας έρευνας από τη διάχυση των ευθυνών στο βάθος του χρόνου. Οι εξυπνακισμοί και οι βυζαντινολογίες οδηγούν σε χαοτικές καταστάσεις και τελικά συσκοτίζουν και δε διαφωτίζουν. Υποθέτω αν οι Ισπανοί έψαχναν τα πολλαπλά επίπεδα αιτιών στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Κομποστέλα με τους 80 νεκρούς θα έφταναν στον Φράνκο και στην Πασιονάρια.
Πουθενά στον κόσμο, τα πιο προηγμένα συστήματα ελέγχου, δεν απέτρεψαν το ανθρώπινο λάθος στις μαζικές μετακινήσεις. Όποιος θέλει, μπορεί να ανατρέξει στο google και θα το διαπιστώσει αμέσως. Και από την άλλη μεριά, όταν τα συστήματα του πύργου ελέγχου έδιναν λανθασμένες εντολές, η ικανότητα των πιλότων, δηλαδή του ανθρώπινου παράγοντα, απέτρεψε την τραγωδία. ( Βλ. την περίπτωση της προσυδάτωσης στον ποταμό Χάντσον στην Ν. Υόρκη. Υπάρχει και η σχετική ταινία).
3. Είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει πως τελικά υπεύθυνος για το τραγικό ατύχημα είναι ο καπιταλισμός και να καταστρέφει την περιουσία μιας ιδιωτικής εταιρείας, ενώ η ευθύνη βρίσκεται στον κρατικό ΟΣΕ. Ψιλά γράμματα θα μου πείτε για έναν φανατισμένο όχλο που αίφνης ερωτεύτηκε την προηγμένη τεχνολογία, την ίδια στιγμή που μιλούσε για τεχνοφασισμό και αρνιόταν την ηλεκτρονική διδασκαλία και την ηλεκτρονική ψηφοφορία. Κάθε μεγάλη τραγωδία βγάζει από τις σπηλιές τους τούς γνωστούς αρχανθρώπους της Αριστεράς. Τρέφονται με την καταστροφή.
Τα υπόλοιπα από βδομάδα, γιατί αύριο 5 Μαρτίου γιορτάζουμε τα 70 χρόνια από τον θάνατο του Στάλιν και θα γράψω ένα σχετικό κείμενο στο liberal.gr για τον παρ' ολίγον και δικό μας πατερούλη.
