Ομάδα αστρονόμων σχεδιάζει να ανελκύσει έναν μικρό μετεωρίτη που έπεσε στον Ειρηνικό Ωκεανό και προέρχεται από ένα άλλο αστρικό σύστημα. Όπως αναφέρει η ΕΡΤ, ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ελπίζει να βρει θραύσματα αυτού του διαστρικού βράχου - γνωστού ως CNEOS 2014-01-08 - που έπεσε στη Γη στις 8 Ιανουαρίου 2014, με ενέργεια που αντιστοιχούσε σε 110 τόνους ΤΝΤ.
«Η εύρεση ενός τέτοιου θραύσματος θα αποτελούσε την πρώτη επαφή που είχε ποτέ η ανθρωπότητα με υλικό μεγαλύτερο από τη σκόνη που προέρχεται πέρα από το ηλιακό σύστημα», δήλωσε στο Live Science ο Αμίρ Σιράτζ, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και κύριος συγγραφέας μιας νέας μελέτη που προδημοσιεύθηκε στην πλατφόρμα ArXiv.
Ο αστροφυσικός προσδιόρισε τη διαστρική προέλευση του αντικειμένου σε μια μελέτη του 2019 με 99,999% βεβαιότητα, την οποία επιβεβαίωσε τον Μάιο του 2022 η Διοίκηση Διαστήματος των ΗΠΑ. Δεν υπήρξαν μάρτυρες της πτώσης του αντικειμένου που χτύπησε τη Γη.
«Μπήκε στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα περίπου 160 χλμ./ώρα από τις ακτές της Νέας Γουινέας τη νύχτα, με περίπου 1% της ενέργειας της βόμβας της Χιροσίμα», δήλωσε ο ερευνητής.
Ο μετεωρίτης έχει πλάτος μόλις μισό μέτρο και φαίνεται να είναι το πρώτο διαστρικό αντικείμενο που ανακαλύφθηκε ποτέ στο ηλιακό μας σύστημα. Το 2017, ένα άλλο διαστρικό αντικείμενο, το «Oumuamua» διέσχισε το ηλιακό μας σύστημα με ταχύτητα σχεδόν 92.000 χλμ./ώρα. Την ανακάλυψη του Oumuamua ακολούθησε ο διαστρικός κομήτης 2I/Borisov, ο οποίος εντοπίστηκε από τον ερασιτέχνη αστρονόμο Gennadiy Borisov στην Κριμαία.
Ο CNEOS 2014-01-08 θεωρείται ότι προέρχεται από άλλο αστρικό σύστημα επειδή ταξίδευε με ταχύτητα 60 χλμ. /δευτερόλεπτο σε σχέση με τον Ήλιο.
«Στην απόσταση που βρίσκεται η Γη από τον Ήλιο, κάθε αντικείμενο που ταξιδεύει ταχύτερα από περίπου 42 χλμ. ανά δευτερόλεπτο βρίσκεται σε μια αδέσμευτη, υπερβολική τροχιά διαφυγής σε σχέση με τον ήλιο», εξήγησε ο Σιράτζ. «Αυτό σημαίνει ότι το CNEOS 2014-01-08 ξεπερνούσε σαφώς το τοπικό όριο ταχύτητας για τα δεσμευμένα αντικείμενα και δεν διασταυρώθηκε με άλλους πλανήτες στην πορεία, οπότε πρέπει να προήλθε από το εξωτερικό του ηλιακού συστήματος».
Στο πλαίσιο του προγράμματος Galileo Project ύψους 1,6 εκατομμυρίων δολαρίων, οι επιστήμονες θα κατεβάσουν έναν τεράστιο μαγνήτη στο σημείο που βρίσκεται ο μετεωρίτης, περίπου 300 χιλιόμετρα βόρεια του νησιού Μάνους στη Θάλασσα Μπίσμαρκ στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό.
Η αντοχή του CNEOS 2014-01-08 ξεπερνά κατά πολύ την αντοχή ενός τυπικού σιδερένιου μετεωρίτη, και για θα η ανάκτησή του θα είναι πιο εύκολη, σύμφωνα με τον ερευνητή. Η αντοχή του υλικού αναφέρεται στο πόσο εύκολα μπορεί κάτι να αντισταθεί στην παραμόρφωση ή την πρόκληση ζημιάς.
«Οι περισσότεροι μετεωρίτες περιέχουν αρκετό σίδηρο ώστε να κολλήσουν στον τύπο μαγνήτη που σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε για την ωκεάνια αποστολή», δήλωσε. «Δεδομένης της εξαιρετικά υψηλής αντοχής του υλικού του, είναι πολύ πιθανό τα θραύσματα του CNEOS 2014-01-08 να είναι σιδηρομαγνητικά».
Ξεκινώντας από την Παπούα Νέα Γουινέα, το πλοίο του προγράμματος Galileo θα κατεβάσει έναν μαγνήτη στον βυθό, ο οποίος θα παραμείνει εκεί για 10 ημέρες. Οι ερευνητές ελπίζουν ότι ο μαγνήτης θα καταφέρει να ανακτήσει μερικά μικροσκοπικά θραύσματα του μετεωρίτη.
Ωστόσο, δεν είναι σαφές πότε οι αστρονόμοι θα μπορέσουν να οργανώσουν την αποστολή τους. Το πρόγραμμα Galileo Project έχει ήδη δεσμεύσει 500.000 δολάρια, ενώ απαιτούνται άλλα 1,1 εκατομμύρια δολάρια για να γίνει πραγματικότητα.
«Ο εναλλακτικός τρόπος για να μελετήσουμε ένα διαστρικό αντικείμενο από κοντά είναι η εκτόξευση μιας διαστημικής αποστολής σε ένα μελλοντικό αντικείμενο που θα περάσει από τη γειτονιά της Γης», δήλωσε ο Σιράτζ, ο οποίος μαζί με τους συνεργάτες του επεξεργάζονται τις λεπτομέρειες μιας τέτοιας αποστολής σε περίπτωση που εμφανιστεί ένα άλλο αντικείμενο όπως το Oumuamua στο ηλιακό σύστημα. «Αλλά αυτό θα ήταν 1.000 φορές ακριβότερο, αφού θα κόστιζε περίπου 1 δισεκατομμύριο δολάρια», τόνισε.
