Στην Ολομέλεια «μεταφέρεται» σήμερα η συζήτηση του νομοσχεδίου που εισάγει νέο πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις. Η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι το νομοσχέδιο προέκυψε από τη βασική ανάγκη εκσυγχρονισμού και απλοποίησης του νομοθετικού πλαισίου για τις δημόσιες συμβάσεις, προμήθειας αγαθών και εκτέλεσης των δημοσίων έργων, ήταν αίτημα της αγοράς, δηλαδή μηχανικών, εταιρειών και αυτοδιοίκησης, και κυρίως συνδέεται με την ανάγκη να υπάρξει πλαίσιο που θα βοηθήσει την ταχύτερη απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ.
Επισημαίνει εξάλλου ότι ο προηγούμενος νόμος, ο νόμος του 2016 δηλαδή, χρειάστηκε να τροποποιηθεί 385 φορές για να γίνει περισσότερο λειτουργικός και αυτό όταν στον τομέα των δημοσίων έργων η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει ένα δυσλειτουργικό και δαιδαλώδες νομικό πλαίσιο, γεγονός που οδήγησε σε μεγάλες καθυστερήσεις και απώλεια πόρων.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που αποτελεί προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας, αντιμετωπίζει ζητήματα όπως οι μεγάλες εκπτώσεις, οι χαμηλές προσφορές, ζητήματα δηλαδή που, τις προηγούμενες δεκαετίες είχαν αποτέλεσμα να μην ολοκληρώνονται έργα και σε πολλές περιπτώσεις να οδηγούνται σε αναπροσαρμογή του Προϋπολογισμού τους. Ιδίως για την θεσμοθέτηση της ιδιωτικής επίβλεψης έργων και μελετών, η κυβέρνηση επισημαίνει ότι πρόκειται για μια ρύθμιση που έρχεται να λύσει προβλήματα αδυναμίας και υποστελέχωσης των υπηρεσιών από τη μία, και να κερδίσει χρόνο από την άλλη.
Σημειώνεται πως η δυνατότητα επίβλεψης έργων του δημοσίου από ιδιώτες ελεγκτές, η αναπροσαρμογή του κατώτατου ορίου απευθείας αναθέσεων υπηρεσιών και προμηθειών, αναδείχθηκαν κομβικά σημεία αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κατά το στάδιο της επεξεργασίας του νομοσχεδίου στις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές. Στην αιχμή της αντιπαράθεσης βρέθηκαν και διατάξεις που σχετίζονται με το περιβάλλον όπως άρθρο του νομοσχεδίου για τον καθορισμό «υπο-περιοχών προστασίας» στις περιπτώσεις ήπιων αναπτυξιακών έργων δημοσίου ενδιαφέροντος.
Υπενθυμίζεται πως ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων 'Αδωνις Γεωργιάδης έχει επισημάνει ότι το υφιστάμενο πλαίσιο για τις δημόσιες συμβάσεις δεν είναι λειτουργικό και ότι η Ελλάδα έχει λαμβάνειν ένα πολύ μεγάλο ποσό από το Ταμείο Ανάκαμψης, έχει μπροστά της και την επόμενη προγραμματική περίοδο του ΕΣΠΑ και άρα βρίσκεται ενώπιον μιας ιστορικής πρόκλησης, να απορροφήσει τα επόμενα χρόνια 72 δισ. ευρώ.
«Αν κινηθούμε με την ταχύτητα του νόμου που ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα χάσουμε αυτούς τους ευρωπαϊκούς πόρους. Αν δεν απλοποιήσουμε τις διαδικασίες και αν δεν κινηθούμε με μεγαλύτερη ταχύτητα, θα χάσουμε πάρα πολλά χρήματα και μια ιστορική πρόκληση για τη χώρα μας», έχει δηλώσει, σημειώνοντας ότι ο στόχος του νέου πλαισίου είναι να τρέξει γρηγορότερα η Ελλάδα στον τομέα που αφορά στις δημόσιες συμβάσεις γιατί είναι κρίσιμες για την εθνική οικονομία. Σε σχέση με το άρθρο για της υπο-περιοχές ήπιας ανάπτυξης για λόγους δημοσίου συμφέροντος, ο 'Αδωνις Γεωργιάδης έχει ξεκαθαρίσει πως η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αποσύρει το άρθρο. Αντιθέτως, θα επιμείνει καθώς έχει προβλέψει την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος ώστε να υπάρχει ο προληπτικός έλεγχος του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Στη συζήτηση που αρχίζει σήμερα Τετάρτη στην ολομέλεια, με προγραμματισμό να ολοκληρωθεί και να ψηφιστεί το νομοσχέδιο, την Πέμπτη, κομβικό σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση αναμένεται να αποτελέσει και το άρθρο 219 του νομοσχεδίου. Με την προτεινόµενη ρύθµιση, σε περιοχές ΝΑTURA, εξαιρουµένων των ζωνών και περιοχών απολύτου προστασίας, µπορούν να καθορίζονται, με Προεδρικό Διάταγμα, υποπεριοχές «στις περιπτώσεις ήπιων αναπτυξιακών έργων, διασφαλιζοµένου ότι δεν παραβλάπτεται η ακεραιότητα της ευρύτερης περιοχής ως προς τις οικολογικές της λειτουργίες σε σχέση µε τους στόχους διατήρησης της περιοχής.
Το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής, στην έκθεσή του, «αφιερώνει μεγάλο μέρος» στο συγκεκριμένο άρθρο και επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι «κατά το άρθρο 43 παρ. 2 του Συντάγµατος, η νοµοθετική εξουσιοδότηση, για να είναι νόµιµη, πρέπει να είναι ειδική και ορισµένη, δηλαδή να προβαίνει σε συγκεκριµένο προσδιορισµό του αντικειµένου της και να καθορίζει τα όριά της σε σχέση προς αυτό. Η εξουσιοδοτική, εποµένως, διάταξη πρέπει να µην είναι γενική και αόριστη». Το επιστημονικό συμβούλιο επισημαίνει εξάλλου ότι «η εκπόνηση επιµέρους ειδικής περιβαλλοντικής µελέτης, ενώ δεν έχει εκπονηθεί η µελέτη για το σύνολο της εν λόγω περιοχής, δηµιουργεί τον κίνδυνο αποσπασµατικής διαχείρισης ορισµένης περιοχής, η σηµασία της οποίας αξιολογείται βάσει περισσότερων παραµέτρων που υπερβαίνουν τα γεωγραφικά όριά της και καταλαµβάνουν την ευρύτερη ενότητα στην οποία αυτή εντάσσεται από οικολογικής άποψης» και ότι «χρήσιµος θα ήταν ο προσδιορισµός των προδιαγραφών και των διατάξεων δυνάµει των οποίων θα εγκριθεί αυτή».
