Ενστάσεις ως προς τις προωθούμενες ρυθμίσεις για την προνομιακή υπέρ του Δημοσίου μείωση των τόκων από οφειλές προς ιδιώτες, αλλά και στις διατάξεις για τον αιγιαλό, προβάλει σε έκθεσή του το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, κάνοντας λόγο για παραβίαση άρθρων του Συντάγματος.
Ειδικότερα, αναφορικά με την διάταξη που καθιερώνει προνομιακή μεταχείριση του Δημοσίου έναντι των ιδιωτών οφειλετών διά του καθορισµού µειωµένου επιτοκίου υπέρ του Δηµοσίου και των νοµικών προσώπων δηµοσίου δικαίου στις οφειλές τους προς τους ιδιώτες επισημαίνεται ότι «υπό το φως της εν λόγω νοµολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωµάτων του Ανθρώπου, εγείρεται, εν προκειµένω, προβληµατισµός ως προς τη συµβατότητα της προτεινόµενης ρύθµισης προς το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύµβασης των Δικαιωµάτων του Ανθρώπου και των Θεµελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ) (κυρωθείσης διά του ν.δ. 53/1974), και, ειδικότερα, ως προς το αν τηρείται η δίκαιη ισορροπία που πρέπει να υφίσταται µεταξύ της προστασίας του δικαιώµατος στην περιουσία και των επιταγών του γενικού συµφέροντος, δεδοµένου ότι η προτεινόµενη ρύθµιση υποδιπλασιάζει το ύψος του επιτοκίου υπερηµερίας του Δηµοσίου έναντι εκείνου που εφαρµόζεται για τους ιδιώτες οφειλέτες».
Όσον αφορά τον αιγιαλό, αναφέρεται στην έκθεση για την κατ εξαίρεση διατήρηση κτισμάτων στους αιγιαλούς ακόμα και αν υπάρχουν αποφάσεις κατεδάφισης: «διατυπώνεται προβληµατισµός κατά πόσο οι υπό ψήφιση διατάξεις των άρθρων 28, 30 και 34 εναρµονίζονται προς την επιταγή του άρθρου 24 παρ. 1 του Συντάγµατος ως προς την προστασία ειδικότερα, εν προκειµένω, των ακτών, οι οποίες αποτελούν ευπαθή τµήµατα του φυσικού περιβάλλοντος και προστατεύονται µαζί µε την παράκτια ζώνη ευθέως από το άρθρο 24 του Συντάγµατος (ΣτΕ 3360 – 3361/2005), είναι δε δεκτικές µόνο ήπιας διαχείρισης (ΣτΕ 2795 – 7/2012 7µ.)».
Η επιστημονική επιτροπή εξηγεί ότι το άρθρο 24 παρ 1 του Συντάγματος επιβάλλει στη Διοίκηση την υποχρέωση διασφάλισης και προστασίας των ευπαθών οικοσυστηµάτων των ακτών. Παρατίθεται και σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σύμφωνα με την οποία «Αυθαίρετα κτίσµατα και κατασκευές εν γένει, ανεγειρόµενα εν µέρει ή εν όλω εντός του αιγιαλού ή της παραλίας ή εντός της θάλασσας, κατεδαφίζονται υποχρεωτικώς…»
Προβληματισμός εγείρεται και για το άρθρο 33 καθώς οι συντάκτες επισημαίνουν πως «Με την φερόµενη προς ψήφιση ανωτέρω διάταξη, µε την οποία αντικαθίσταται το άρθρο 14 του ν. 2971/2001, προβλέπεται, µεταξύ άλλων, η δυνατότητα κατασκευής των εκεί αναφεροµένων έργων, χωρίς υποχρέωση του Δηµοσίου για αποζηµίωση ή για καταβολή δαπάνης κατασκευής και συντηρήσής τους προς τον θιγόµενο τον ιδιώτη (παρ. 1στ), παρ. 16 του υπό ψήφιση άρθρου).
Ως προς την εν λόγω διάταξη ανακύπτει προβληµατισµός όσον αφορά στην προστασία των δικαιωµάτων τα οποία ανήκουν ή παραχωρούνται σε ιδιώτες.
