του Γιώργου Φιντικάκη
Σε μια πρώτη ανάγνωση η επίθεση που εξαπέλυσε χθες ο ΣΕΒ στην κυβέρνηση με αφορμή την εικόνα της οικονομίας, και την καθυστέρηση στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης, προκαλεί εντύπωση.
Σε μια περίοδο όπου είναι σαφές ότι ο ΣΕΒ προσφέρει στήριξη στη κυβέρνηση μετά και τη «στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στο ρεαλισμό», μη διστάζοντας να προβεί ακόμη και σε έμμεση αποδοκιμασία της τακτικής της ΝΔ να ζητά εκλογές, το ξαφνικό ανέβασμα των τόνων από τους βιομηχάνους προξενεί ερωτηματικά.
Άλλο η «εποικοδομητική» κριτική, και άλλο η φουλ επίθεση με κατηγορίες όπως «η χώρα έχει κατρακυλήσει χαμηλά» ή «έχει χάσει κάθε αξιοπιστία έναντι των εταίρων και δανειστών».
Δύο ωστόσο είναι οι αιτίες για τη χθεσινή σκληρή κριτική από το ΣΕΒ. Αφενός προσπαθεί να προστατευθεί από την κριτική που δέχεται για «συριζοποίηση» έχοντας κατηγορηθεί πως με τη στάση του βάζει πλάτη στην κυβέρνηση. Αυτός είναι και ο λόγος που ανεβάζει τους τόνους επιχειρώντας να απαλύνει την εντύπωση, να αναδείξει σε πολιτικό επίπεδο τα μέχρι τώρα «φάουλ» κορυφαίων υπουργών.
Αφετέρου αντεπιτίθεται γιατί καταλαβαίνει ότι η κυβέρνηση τον χρησιμοποιεί συχνά ως σάκο του μποξ για να στοχοποιήσει το ΔΝΤ. Κάθε φορά που ανοίγει το καυτό θέμα των εργασιακών, οι υπουργοί το χρεώνουν στην «εσωτερική τρόικα». Το έκανε προ ημερών ο υπ. Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος που αναφερόμενος στο θέμα της κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού πέταξε το μπαλάκι στον ΣΕΒ, λέγοντας πως εκείνος έχει προτείνει τη συγκεκριμένη ρύθμιση την οποία η κυβέρνηση αρνήθηκε. Το είχε κάνει προ καιρού και ο αναπληρωτής υπ. Εσωτερικών Χρ. Βερναρδάκης χαρακτηρίζοντας τους βιομηχάνους ως «εμπροσθοφυλακή της τρόικας εσωτερικού» για την πρότασή τους περί μείωσης μισθών και απολύσεων στον δημόσιο τομέα.
Δεν είναι επομένως τυχαία η επισήμανση στο χθεσινό δελτίο του ΣΕΒ να δούμε με διαφορετικό τρόπο τις προτάσεις του ΔΝΤ, φράση με την οποία ξαναβάζει στο τραπέζι την αναμόρφωση του φορολογικού και ασφαλιστικού.
«Υπάρχει και διαφορετικός τρόπος ανάγνωσης των διαπιστώσεων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτός είναι η ανάγκη για την επεξεργασία μιας πρότασης ασφαλιστικής και φορολογικής μεταρρύθμισης που θα έχει ως επίκεντρο τη μείωση της φοροδιαφυγής αλλά και της εισφοροδιαφυγής μέσω περιορισμού της αδήλωτης εργασίας και του υψηλού μη μισθολογικού κόστους. Μια τέτοια άσκηση σίγουρα θα ήταν πολύ πιο χρήσιμη από την επιμονή σε παρεμβάσεις που δεν αντιμετωπίζουν τα μεγάλα προβλήματα της αγοράς, ειδικά στις εργασιακές σχέσεις με ενδεικτικό παράδειγμα τις μαζικές απολύσεις και την ανταπεργία (lock out)», αναφέρει χαρακτηριστικά ο ΣΕΒ.
Σαν να λέει δηλαδή, εμείς δεν θέλουμε απελευθέρωση των απολύσεων καθώς η ανεργία θα επιδεινωθεί, θα βλέπαμε ωστόσο με καλό μάτι να ανοίξει το ασφαλιστικό.
Σε αυτό το κάδρο πρέπει να διαβάσει κανείς το χθεσινό αιχμηρό δελτίο του ΣΕΒ. Μπορεί να εξαπολύει δηλητηριώδη βέλη συνοδεύοντας την ανάλυσή του με εκφράσεις «κρίμα που η χώρα έχει πέσει τόσο χαμηλά», στην ουσία ωστόσο επιχειρεί να απαντήσει τόσο στη κριτική ότι «κανακεύει» τη κυβέρνηση, όσο και στις κατηγορίες ότι προωθεί την «κινεζοποίηση» της οικονομίας μέσω της θέσπισης των πλέον σκληρών μέτρων.
Στο επίπεδο αυτό εντάσσονται και οι χθεσινές επισημάνσεις του ΣΕΒ, όπως ότι:
- «Πέρασαν ανεπιστρεπτί οι εποχές που ο λαός ζούσε με ψέματα και αυταπάτες. Τώρα ο κόσμος θέλει δουλειές, αξιοπρέπεια, σταθερότητα, ασφάλεια και προοπτική για το μέλλον του, που μόνο η σωστή εφαρμογή του προγράμματος και προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων μπορούν να εξασφαλίσουν».
- «Οι απαξιωτικές εκφράσεις που περιέχονται στη δήλωση του Eurogroup της 24ης και 25ης Μάιου και η δημιουργία του Ταμείου Δημοσίας Περιουσίας μόνο θλιβερές σκέψεις μπορούν να προκαλέσουν αφού όπως λέει ο Σπινόζα όταν απαιτείς σεβασμό από τους άλλους, πρέπει πρώτα να σέβεσαι τον εαυτό σου».
- «Δεν επιτρέπεται να λέγονται φράσεις από επίσημα χείλη, όπως αυτές περί προθέσεων του ΣΕΒ να περικόψει τις αμοιβές στον ιδιωτικό τομέα ή ότι τα βάρη θα μετακυλισθούν στους "μένουμε ευρωπαίους" ή να γίνονται μελέτες περί του χαμηλού κόστους μιας αποδεδειγμένα αντιπαραγωγής και αναποτελεσματικής δημόσιας διοίκησης».
- «Είναι σαφές ότι η χώρα έχει χάσει κάθε αξιοπιστία έναντι των εταίρων και δανειστών μας, με δεδομένη τη μεταχείριση που μας επεφυλάχθη όσον αφορά την εφαρμογή όλων των προαπαιτούμενων, πριν εκταμιευθεί η δόση. Δυστυχώς οι προτάσεις ελάφρυνσης του χρέους δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες και τις επιδιώξεις της χώρας μας, ώστε να αποκτήσει ένα σταθερό οικονομικό ορίζοντα για τα επόμενα χρόνια, αφού οι Ευρωπαίοι μετέθεσαν την οριστική λύση για το 2018, δηλ. μετά τις εθνικές εκλογές της Γερμανίας και της Γαλλίας».
- «Η ανάπτυξη της οικονομίας δεν θα έρθει παρά μόνο σε βάθος 12μηνου, και εφόσον στο μεταξύ διατηρήσουμε την αξιοπιστία από την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, με ταχύτερη φυσικά από το παρελθόν, εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Τρία αρνητικά τρίμηνα και... ακόμη μετράμε».
