Σε όλη την Ελλάδα ακούστηκε η αγανακτισμένη διαμαρτυρία της μητέρας Τοπολούδη για την τέταρτη συνεχόμενη αναβολή της δίκης ενώπιον του Εφετείου Αθηνών για την ειδεχθή δολοφονία της κόρης της, που συγκλόνισε το Πανελλήνιο και για το ότι το οικονομικό βάρος για το ταξίδι από την Κομοτηνή και τη διαμονή στην Αθήνα για την ίδια και τους μάρτυρες είναι αβάστακτο.
Σύμφωνα με το άρθρο 230ΚΠΔ το Δημόσιο αποζημιώνει τους εκτός έδρας του δικαστηρίου μάρτυρες με βάση τη χιλιομετρική ποινική διατίμησης που καλύπτει ελάχιστο μέρος της πραγματικής δαπάνης. Το ζήτημα αυτό πρέπει η Πολιτεία να το επανεξετάσει με βάση πραγματικά δεδομένα.
Η ενώπιον του δικαστηρίου κατάθεση των μαρτύρων συντελεί στην ουσιαστική απονομή της δικαιοσύνης, αλλά στο τέλος, μετά από αλλεπάλληλες αναβολές της δίκης, οι μάρτυρες είτε γιατί αδυνατούν είτε γιατί έχουν κουραστεί είτε γιατί πιστεύουν ότι η υπόθεση θα αναβληθεί και πάλι, δεν προσέρχονται και η υπόθεση εκδικάζεται χωρίς την πολύτιμη μαρτυρία τους.
Την κρίσιμη αυτή παράμετρο κανείς αρμόδιος μέχρι τώρα δεν ενδιαφέρθηκε να επιλύσει, γιατί συνέχεται άμεσα με το ζήτημα του περιορισμού των αναβολών δικασίμου με λήψη κάποιων μέτρων, όπως είναι η επέκταση της λειτουργίας του ακροατηρίου της δίκης επί δίωρο, στα οποία αντιτίθενται οι συνδικαλιστικές ενώσεις δικηγόρων, δικαστών και δικαστικών γραμματέων.
Η εξαγγελθείσα προσφάτως από τον υπουργό Δικαιοσύνης νομοθετική ρύθμιση δια τον περιορισμό των αναβολών της δίκης δεν υλοποιήθηκε ακόμα.
Για τις σοβαρές όμως δίκες, που προβλέπεται να διαρκέσουν, όπως η δίκη Τοπολούδη, πρέπει να προβλέπεται και αναπληρωτής δικαστής για να μην αναβάλλονται οι δίκες για κώλυμα μέλους του δικαστηρίου. Άλλωστε με την αναβολή μιας σοβαρής υπόθεσης σπαταλάτε αδίκως μια σύνθεση δικαστηρίου και μια δικαστική αίθουσα, για τις οποίες υπάρχει στενότητα.
Εξαιτίας των αλλεπάλληλων αναβολών δικασίμου έχει σωρευθεί στα δικαστήρια μη διαχειρίσιμος όγκος εκκρεμών υποθέσεων. Η μόνη λύση είναι η κατάργηση των αναβολών και αντί αυτών η διακοπή της δίκης για λόγους αποδεδειγμένης ανώτερης βίας του δικαστηρίου και των διαδίκων σε ρητή δικάσιμο από τους ίδιους δικαστές, που είναι οι κατά το άρθρο 8 του Συντάγματος φυσικοί δικαστές, γιατί άλλως θα έχομε επιλογή δικαστών. Με τη λύση αυτή θα περιοριστεί η ταλαιπωρία των μαρτύρων από τις αλλεπάλληλες αναβολές των δικών.
*Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.
