Στην ανάγκη να τηρηθούν τα μέτρα περιορισμού των κοινωνικών επαφών λόγω κορονοϊού αναφέρεται ο Απόστολος Δοξιάδης, υπογραμμίζοντας την ευθύνη που έχουν οι ιεράρχες απέναντι σε όσους αγωνίζονται και διακινδυνεύουν στην επιβολή των μέτρων που μας κρατούν υγιείς.
Ειδικότερα, σε ανάρτησή του, ο κ. Δοξιάδης αρχικά επισημαίνει τη σημασία της Μεγάλης Εδομάδας και εξηγεί ότι βάσει των λόγων δημόσιας υγείας για πρώτη φορά φέτος ο ίδιος δεν θα πάει στην εκκλησία. Στο σημείο αυτό απευθυνόμενος προς τους Ιεράρχες αναφέρει ότι έχουν την πρώτη και τη μέγιστη ευθύνη για να τηρηθούν τα μέτρα που θα αποτρέψουν τη μετάδοση του κορονοϊού και καταληγοντας τονίζει ότι η αποχή από την εκκλησία «δεν είναι έλλειψη πίστης, δεν είναι ασέβεια, δεν είναι παράβαση κανενός θρησκευτικού καθήκοντος», ζητώντας τους μην ανοίξουν τους ναούς τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Αναλυτικά η ανάρτηση:
«Εδώ και και πάρα πολλά χρόνια δεν μιλώ δημόσια για τη θρησκευτική μου πίστη, αλλά θα το κάνω τώρα, γιατί ακριβώς οι επιταγές αυτής της πίστης το επιβάλλουν. Μιλώ ως Χριστιανός Ορθόδοξος, ελάχιστο μέλος της Εκκλησίας του Χριστού.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, δεν υπάρχει Μεγάλη Εδομάδα που να μην την πέρασα, σε μεγάλο βαθμό, στην Εκκλησία. Τροπάριο Κασσιανής, τη Μεγάλη Τρίτη, τα Δώδεκα Ευαγγέλια, την Μεγάλη Πέμπτη, την Αποκαθήλωση, τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, τον Επιτάφιο το βράδυ, την Ανάσταση το Μεγάλο Σάββατο, κάποιες φορές ως το τέλος της Ακολουθίας στις 2 το πρωί της Κυριακής--και βέβαια νήστεψα και νηστεύω.
Αν για κάποιο λόγο, κάποιες ελάχιστες φορές, δεν πρόλαβα τις ακολουθίες των Δώδεκα Ευαγγελίων ή την Αποκαθήλωση ολόκληρες, πέρασα οπωσδήποτε από κάποια εκκλησιά να προσκυνήσω τον Εσταυρωμένο, πριν την Αποκαθήλωση, και τον Επιτάφιο μετά.
Φέτος, λοιπόν, για πρώτη φορά στη ζωή μου, ΔΕΝ θα το κάνω. Θα μείνω στο σπίτι μου. Και αυτό γιατί αγαπώ τους άλλους ανθρώπους. Δεν θέλω ούτε να βλάψω κανέναν, ούτε να δώσω στους άλλους την ευκαρία άθελά τους να με βλάψουν. ΔΕΝ θα πάω στην εκκλησία να προσκυνήσω γιατί όλοι όσοι ζούμε σε αυτόν τον τόπο είμαστε πολύτιμοι. Γιατί όλων μας η ζωή έχει ίδια αξία. Αν δεν πιστεύουμε σε αυτό, τότε σε τι πιστεύουμε όσοι οριζόμαστε από μια συγκεκριμένη πίστη;
Ιεράρχες, έχετε την πρώτη και τη μέγιστη ευθύνη. Όχι απέναντι στον εαυτό σας αλλά στον Πλησίον, σε Εκείνον που έδωσε την ύψιστη Ευαγγελική επιταγή: Αγαπάτε αλλήλους.
Έχετε ευθύνη χριστιανική και αδελφική απέναντι στους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό, που δίνουν με αυταπάρνηση των αγώνα τον καλό, αδιαφορώντας για τη ζωή τους.
Έχετε ευθύνη χριστιανική και αδελφική στους κρατικούς λειτουργούς που αγωνίζονται και διακινδυνεύουν στην επιβολή των μέτρων που μας κρατούν υγιείς.
'Εχετε ευθύνη χριστιανική και αδελφική στους άρρωστους ανθρώπους, στους ηλικιωμένους, στις ευπαθείς ομάδες, στους φτωχούς βιοπαλαιστές που αναγκεύονται, στα μικρά παιδιά, σε κάθε έναν άνθρωπο.
Δεν είναι έλλειψη πίστης, δεν είναι ασέβεια, δεν είναι παράβαση κανενός θρησκευτικού καθήκοντος το να μην μπούμε στις εκκλησίες ετούτη τη Μεγάλη Εβδομάδα. Σοφά κρίνει κατ' οικονομίαν η Εκκλησία, και εδώ η οικονομία αυτή της αγάπης επιβάλλει να σεβαστούμε πάνω από άλλα τους συνανθρώπους μας. Αλλιώς, τι στην ευχή του Θεού, χριστιανοί είμαστε;
Για όνομα του Θεού, σεβαστοί Ιεράρχες, σας ικετεύω, μην ανοίξετε τις εκκλησίες τη Μεγάλη Εβδομάδα!»
