Κατερίνα Λυμπεροπούλου: «Συνομιλώντας με τον πατέρα μου»

Κατερίνα Λυμπεροπούλου: «Συνομιλώντας με τον πατέρα μου»

Την παρουσίαση ενός ξεχωριστού βιβλίου μπορείτε να παρακολουθήσετε διαδικτυακά σήμερα στις 18:45. Ο δημοσιογράφος, συγγραφέας Βασίλης Σκουντής, μιλά με τις δημοσιογράφους Γκρέτα και Κατερίνα Λυμπεροπούλου για το βιβλίο: «Χάρης Λυμπερόπουλος. Κοντά στον Αιώνα. Συνομιλώντας με τον πατέρα μου», της Κατερίνας Λυμπεροπούλου (εκδόσεις Πατάκη). H παρουσίαση θα γίνει σε αυτή την ηλεκτρονική διεύθυνση https://blog.public.gr/ekdiloseis/publiceventsgosocial-i-katerina-lymperopoyloy-mila-gia-biblio-tis-haris-lymperopoylos.

Συνομιλώντας με την κόρη του Κατερίνα, ο Χάρης Λυμπερόπουλος, βετεράνος αθλητικογράφος, πρωταθλητής Ελλάδας στα αγωνίσματα του πεντάθλου και του άλματος εις μήκος στα δύσκολα μετακατοχικά χρόνια, κοσμοπολίτης επίσης Αθηναίος που άφησε τη σφραγίδα του στην εποχή του, ξετυλίγει το νήμα της αφήγησης του 20ού αιώνα όπως τον έζησε. Ζωντανή ιστορία ο ίδιος, που «έφυγε» πρόσφατα στα 98 του χρόνια, καταθέτει τις αναμνήσεις του για κορυφαίες προσωπικότητες του παγκόσμιου αθλητικού στερεώματος, που έγιναν εθνικά σύμβολα των χωρών τους. Από τον Τσεχοσλοβάκο υπεραθλητή, δρομέα μεγάλων αποστάσεων, Εμίλ Ζάτοπεκ, που τον συνάντησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ελσίνκι το 1952, ως τους Μαύρους Πάνθηρες Τόμμι Σμιθ και Τζον Κάρλος, που τους είδε να υψώνουν τις γροθιές τους υπέρ των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών στο βάθρο της Πόλης του Μεξικού το ταραγμένο 1968, σε μια από τις συγκλονιστικότερες στιγμές των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.

Ο αναγνώστης στις σελίδες του βιβλίου θα βρει, επίσης, μαρτυρίες για μεγάλες προσωπικότητες που διακρίθηκαν και σε άλλου είδους στίβους. Από τον ειρηνιστή Γρηγόρη Λαμπράκη –που έσωσε τον Λυμπερόπουλο από βέβαιη εξορία κι ίσως θάνατο στα χρόνια του Εμφυλίου– έως τον στρατάρχη Τίτο –ο οποίος στην ψυχροπολεμική περίοδο παραχώρησε αποκλειστική συνέντευξη στον νεαρό τότε συντάκτη της Αθηναϊκής– αλλά και τον Νάσο Μπότση, θρυλικό εκδότη της Απογευματινής, με τον οποίο έφεραν επανάσταση στον ελληνικό Τύπο παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ένθετο αθλητικό τετρασέλιδο σε πολιτική εφημερίδα.

Μνήμες και μαρτυρίες που τεκμηριώνονται από σπάνια φωτογραφικά ντοκουμέντα. Κι όλα με φόντο την εξέλιξη και την αλλαγή της Αθήνας από τον Μεσοπόλεμο έως τις αρχές του 21ου αιώνα· ένα καρδιογράφημα της πρωτεύουσας του περασμένου αιώνα.

Λίγο πριν από την αρχή του 2000, όπως αφηγείται η Κατερίνα Λυμπεροπούλου, αυθόρμητα, χωρίς να το πολυσκεφτεί, πάτησε το rec του δημοσιογραφικού της κασετοφώνου για να παραμείνει καταγεγραμμένη στη μαγνητική ταινία της κασέτας η πρώτη ιστορία του πιο δικού της από τους ανθρώπους από τους οποίους πήρε ποτέ συνέντευξη: του πατέρα της.

Δεκαπέντε χρόνια διήρκεσαν αυτές οι συνομιλίες, όλα άλλαζαν, όχι όμως και ο λόγος του Χάρη Λυμπερόπουλου. Η ενάργειά του μέχρι το τέλος, οι χυμοί της ζωής που κυλούσαν στις φλέβες του ασταμάτητα, η καλλιέργεια, η δύναμη της σκέψης του αλλά και τα ίδια τα γεγονότα, που θα μπορούσαν να δώσουν τροφή για δέκα μυθιστορήματα, επέτρεψαν στον πατέρα και στην κόρη να παρουσιάσουν τον βίο του.

Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε σε μια πλακιώτικη γειτονιά. Κατόπιν έγινε αθλητής και πολύ αγάπησε τον στίβο, όμως τον περίμενε για να τον πάρει στις δικές της αγκάλες η δημοσιογραφία, την οποία υπηρέτησε με ευθύτητα, εντιμότητα, συνέπεια, τόλμη. «Ο κλασικός αθλητισμός και ιδιαίτερα ο στίβος ήταν το κυρίαρχο άθλημα» αναφέρει για τον αθλητισμό, στον οποίο υπήρξε πρωταθλητής. «Σε αντίθεση με τη σύγχρονη εποχή, κατά την οποία κυριαρχούν το ποδόσφαιρο και η καλαθοσφαίριση, τα μικρά παιδιά της εποχής εκείνης είχαμε πρότυπα τους σπουδαίους αθλητές του στίβου».

Το βιβλίο αποτελεί μια σπουδαία καταγραφή της ξεχωριστής διαδρομής ενός ξεχωριστού ανθρώπου. Υπενθυμίζει σε κάποιους που έζησαν τα ίδια τα γεγονότα, αλλά και εμπνέει τους νεότερους παρουσιάζοντάς τους το παράδειγμα του Χάρη Λυμπερόπουλου. Ταυτοχρόνως αποτυπώνει μιαν ολόκληρη εποχή, δεκαετίες ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας μέσα από ιδιαίτερα γεγονότα.

Έξι Ολυμπιακούς Αγώνες, τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα Ποδοσφαίρου και πλήθος άλλων κορυφαίων αθλητικών διοργανώσεων είχε καλύψει στα χρόνια της σταδιοδρομίας του, όπως σημειώνει η Κατερίνα Λυμπεροπούλου. Αλλά και το ποδόσφαιρο έπαιξε ρόλο στη ζωή του, αφού αγωνίστηκε ως επιθετικός την πρώτη ομάδα ποδοσφαίρου του Πανιωνίου, αλλά και το βόλεϊ, όπου ήταν συμπαίκτης με τον μετέπειτα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια. Αγαπούσε εξίσου τον αθλητισμό και τη δημοσιογραφία, και δεν χρειάστηκε να επιλέξει, καθώς υπήρξε διαδοχική η ενασχόλησή του: από τον έναν στην άλλη. Ήταν πάντως πρωταθλητής και στους δύο τομείς.

Σπουδαιότερο όλων των αθλητών, όπως λέει η Κατερίνα Λυμπεροπούλου, θεωρούσε τον Τζέσε Οουενς, «όχι τόσο για το πλήθος των Ολυμπιακών μεταλλίων του, αλλά κυρίως γιατί είχε ορθώσει το αθλητικό του ανάστημα στον Χίτλερ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου το 1936. Ήταν τότε που ο δικτάτορας, που λίγα χρόνια αργότερα αιματοκύλησε την Ευρώπη, αναγκάστηκε να αποχωρήσει από το στάδιο για να μην τον παρασημοφορήσει, επειδή είχε καταρρίψει τη θεωρία του περί υπεροχής της Αρίας φυλής».

Κοσμοπολίτης, δραστήριος και σπουδαίος αφηγητής δεν έκανε τα πράγματα εύκολα για την κόρη του. Η διήγηση μιας τόσο συγκλονιστικής ζωής, απαιτούσε, σίγουρα, ένα κρυφό κλειδί για να παρατεθεί συναρπαστικά. Η Κατερίνα Λυμπεροπούλου το βρήκε, πάντοτε μέσα από τις διδαχές του πατέρα της. Είναι το μέτρο. Με αυτό ως βάση, έγραψε και «έγραψε». Πραγματικά σπουδαία υπόθεση για τη συγγραφέα, να παρουσιάσει τόσο εξαιρετικά τον άνθρωπο που, όπως λέει, υπήρξε για εκείνον το πιο φωτεινό πρότυπο στη ζωή της.

Ο Χάρης Λυμπερόπουλος γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1922 στην Αθήνα. Πρωταθλητής Ελλάδας στο άλμα εις μήκος και στο πένταθλο (1946) και μέλος της Εθνικής Ομάδας Στίβου. Ποδοσφαιριστής της Α΄ Ομάδας του Πανιωνίου.

Παρακολούθησε μαθήματα δημοσιογραφίας στο Syracuse University των ΗΠΑ. Υπήρξε βραβευμένος οδηγός αγώνων, μεταξύ άλλων, και στο Ράλι Ακρόπολις. Εργάστηκε στην Αθηναϊκή, στην Απογευματινή, στον Ελεύθερο Τύπο και στην τηλεόραση ως διευθυντής του αθλητικού τμήματος της ΕΡΤ. Έχει καλύψει δημοσιογραφικά έξι Ολυμπιάδες, τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα Ποδοσφαίρου, πολλές δεκάδες ευρωπαϊκών και διεθνών συναντήσεων.

Το αθλητικό τμήμα που διηύθυνε στην Απογευματινή υπήρξε φυτώριο των μεγάλων του αθλητικού ρεπορτάζ. Ως διευθυντής του εν λόγω τμήματος, και με εκδότη τον Νάσο Μπότση, το 1968 προκάλεσε επανάσταση στην αθλητική δημοσιογραφία παρουσιάζοντας ένθετη τετρασέλιδη αθλητική εφημερίδα μέσα σε πολιτικό φύλλο. Έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις. Υπήρξε πρόεδρος της Φιλίππου Ενώσεως Ελλάδος. Από τις δυο του κόρες απέκτησε τέσσερα εγγόνια.