Οι μουσουλμάνοι Ροχίνγκια που διέφυγαν από τη Μιανμάρ και αναζήτησαν καταφύγιο στο Μπανγκλαντές λόγω της αιματηρής εκστρατείας καταστολής εκ μέρους του στρατού, πριν από τρία χρόνια, δεν έκρυβαν την ικανοποίησή τους σήμερα για τη σύλληψη της Αούνγκ Σαν Σου Τσι, μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα.
Περίπου 740.000 Ροχίνγκια, μέλη μιας μειονότητας που υφίσταται διώξεις στη βουδιστική Μιανμάρ, εγκατέλειψαν την Πολιτεία Ρακίν το 2017, αφού δέχτηκαν επιθέσεις από τον στρατό και παραστρατιωτικές οργανώσεις. Οι ερευνητές του ΟΗΕ χαρακτήρισαν «γενοκτονία» αυτήν την επιχείρηση εναντίον τους.
Η Αούνγκ Σαν Σου Τσι ήταν η ντε φάκτο ηγέτιδα της Μιανμάρ εκείνη την εποχή και το 2019 είχε υπερασπιστεί τον στρατό της χώρας της ενώπιον του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που εξέταζε τις ακρότητες σε βάρος των Ροχίνγκια, όπως βιασμούς και ανθρωποκτονίες.
Το νέο της σύλληψής της διαδόθηκε αστραπιαία στους προσφυγικούς καταυλισμούς του Μπανγκλαντές όπου ζουν σήμερα περίπου 1 εκατομμύριο Ροχίνγκια. «Αυτή είναι η αιτία για όλα τα βάσανά μας. Γιατί να μην χαρούμε;» είπε χαρακτηριστικά ο Φαρίντ Ουλάχ, ο αρχηγός μιας κοινότητας που σήμερα ζει στο Κουτουπαλόνγκ, τον μεγαλύτερο προσφυγικό καταυλισμό στον κόσμο.
Για τον Μοχάμαντ Γιουσούφ, έναν υπεύθυνο του γειτονικού καταυλισμού του Μπαλουχάλι, η Αούνγκ Σαν Σου Τσι «ήταν η τελευταία μας ελπίδα, αλλά αγνόησε την απελπισία μας και στήριξε τη γενοκτονία σε βάρος των Ροχίνγκια».
Ορισμένοι οργάνωσαν ειδικές προσευχές για να εξυμνήσουν τη «δικαιοσύνη» που αποδόθηκε σε βάρος της Αούνγκ, όπως είπε ο Μίρζα Γαλίμπ, ένας πρόσφυγας από τον καταυλισμό Ναγιαπάρα. «Αν το επέτρεπαν οι αρχές, θα βλέπατε χιλιάδες Ροχίνγκια να διαδηλώνουν γιορτάζοντας», διαβεβαίωσε.
Ο Μαούνγκ Κιάου Μιουν, ο εκπρόσωπος του ισχυρού Συνδικάτου των Φοιτητών Ροχίνγκια, εκτίμησε ότι σήμερα υπάρχουν περισσότερες ελπίδες να μπορέσουν οι άνθρωποι αυτοί να επιστρέψουν στα χωριά τους στη Μιανμάρ. «Σε αντίθεση με την εκλεγμένη κυβέρνηση, η στρατιωτική θα χρειαστεί διεθνή στήριξη για να κρατηθεί (στην εξουσία). Επομένως, ελπίζουμε ότι θα εξετάσουν το πρόβλημα των Ροχίνγκια για να κατευνάσουν τη διεθνή κοινή γνώμη», εξήγησε.
Οι αρχές του Μπανγκλαντές πάντως ανέφεραν ότι «επιτηρούν» τα σύνορα, μήκους 270 χιλιομέτρων, με τη Μιανμάρ, για να διαπιστώσουν αν συρρέουν και άλλοι πρόσφυγες στη χώρα.