«Μετά από δέκα χρόνια στη θέση του γενικού γραμματέα, είμαι πεπεισμένος ότι έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε τον πόλεμο, τη φτώχεια και τις διώξεις, να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών και να κάνουμε τα δικαιώματα πραγματικότητα στις ζωές των ανθρώπων», υπογραμμίζει ο γγ των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-Μουν στο άρθρο του με τίτλο «Μια δεκαετία δοκιμασιών, μια εποχή δυνατοτήτων», που δημοσιεύει κατ'' αποκλειστικότητα στην Ελλάδα το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
«Μια δεκαετία δοκιμασιών, μια εποχή δυνατοτήτων»
Ο κόσμος μας αντιμετωπίζει ανυπέρβλητες προκλήσεις. Χάσμα δυσπιστίας χωρίζει τους πολίτες από τους ηγέτες τους. Εξτρεμιστές χωρίζουν τους πολίτες στους «εμείς» και στους «άλλους». Η Γη μάς επιτίθεται με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τις θερμοκρασίες ρεκόρ. Εκατό τριάντα εκατομμύρια άνθρωποι -μεταξύ των οποίων δεκάδες εκατομμύρια παιδιά και νέοι- χρειάζονται σωτήρια βοήθεια, η επόμενη γενιά βρίσκεται ήδη σε κίνδυνο.
Ωστόσο, μετά από δέκα χρόνια στη θέση του γενικού γραμματέα, είμαι πεπεισμένος ότι έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε τον πόλεμο, τη φτώχεια και τις διώξεις, να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών και να κάνουμε τα δικαιώματα πραγματικότητα στις ζωές των ανθρώπων. Με τους 17 Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, έχουμε μια νέα διακήρυξη για ένα καλύτερο αύριο. Με τη Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή αντιμετωπίζουμε την καθοριστική πρόκληση των καιρών μας.
Οι κατακτήσεις αυτές απειλούνται από σοβαρές απειλές για την ασφάλεια. Οι ένοπλες συγκρούσεις έχουν γίνει πιο παρατεταμένες και περίπλοκες. Αποτυχίες στη διακυβέρνηση έχουν αποσταθεροποιήσει πολλές κοινωνίες. Η ριζοσπαστικοποίηση απειλεί την κοινωνική συνοχή- αυτό ακριβώς που επιδιώκουν οι βίαιοι εξτρεμιστές. Οι τραγικές συνέπειες εκδηλώνονται βίαια από την Υεμένη στη Λιβύη και το Ιράκ, από το Αφγανιστάν στο Σαχέλ και στη λεκάνη της λίμνης Τσαντ. Η σύγκρουση στη Συρία προκαλεί τον μεγαλύτερο αριθμό θανάτων και γεννά μεγαλύτερη αστάθεια, καθώς η κυβέρνηση της χώρας συνεχίζει να ρίχνει βόμβες-βαρέλια στις γειτονιές, ενώ πανίσχυροι χρηματοδότες τροφοδοτούν την πολεμική μηχανή.
Η λογοδοσία για απεχθή εγκλήματα, όπως η πρόσφατη επίθεση κατά του κομβόι ανθρωπιστικής βοήθειας ΟΗΕ- Συριακής Αραβικής Ερυθράς Ημισελήνου, είναι απαραίτητη. Συνεχίζω να πιέζω όλους όσοι ασκούν επιρροή για την έναρξη συνομιλιών για μια πολυαναμενόμενη πολιτική μετάβαση. Το μέλλον της Συρίας δεν μπορεί να συνδέεται με τη μοίρα ενός άνδρα.
Σε πάρα πολλές χώρες, ηγέτες ξαναγράφουν το Σύνταγμα, παραποιούν εκλογικά αποτελέσματα, φυλακίζουν αντιπολιτευόμενες φωνές και κάνουν ό,τι μπορούν, ώστε να γαντζωθούν στην εξουσία. Οι ηγέτες πρέπει να καταλάβουν ότι η εξουσία τους πηγάζει από την εμπιστοσύνη του λαού, δεν αποτελεί προσωπική ιδιοκτησία.
Η πρόσφατα υιοθετηθείσα Δήλωση της Νέας Υόρκης για τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστες μπορεί να μας βοηθήσει στην καλύτερη αντιμετώπιση της μεγαλύτερης βίαιης μετατόπισης πληθυσμών από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όλο και πιο συχνά πρόσφυγες και μετανάστες αντιμετωπίζουν το μίσος, ιδίως οι μουσουλμάνοι. Η κοινή γνώμη πρέπει να εκφραστεί ξεκάθαρα κατά πολιτικών ηγετών και υποψηφίων που εφαρμόζουν τη σκοτεινή και επικίνδυνη εξίσωση που θέλει την πρόσθεση ψήφων μέσω της διαίρεσης των ανθρώπων και τον πολλαπλασιασμό του φόβου.
Κάνοντας μια αναδρομή των δέκα χρόνων της θητείας μου, είμαι περήφανος για τη σύσταση της Οργάνωσης του ΟΗΕ για τις Γυναίκες (UN WOMEN) και την προάσπιση της ισότητας των φύλων και της χειραφέτησης, στο πλαίσιο ενός «κόσμου 50-50». Αποκαλώ, με υπερηφάνεια, τον εαυτό μου φεμινιστή. Και όμως, πρέπει να πράξουμε περισσότερα, για να αντιμετωπίσουμε τις βαθιά ριζωμένες διακρίσεις και τη χρόνια βία κατά των γυναικών και να προωθήσουμε τη συμμετοχή τους στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Έχω, επίσης, σθεναρά υπερασπιστεί τα δικαιώματα όλων των ανθρώπων, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκευτικών πεποιθήσεων ή σεξουαλικού προσανατολισμού, καθώς και την ελευθερία της κοινωνίας των πολιτών και των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης προκειμένου να παίζουν τον δικό τους σημαίνοντα ρόλο.
Η συνεχιζόμενη πρόοδος θα απαιτήσει νέα επίπεδα αλληλεγγύης καθώς και συνεχείς προσπάθειες για την ενίσχυση των ειρηνευτικών επιχειρήσεων και την προσαρμογή των Ηνωμένων Εθνών στις προκλήσεις του 21ου αιώνα. Τα κράτη μέλη δεν έχουν ακόμα αποφασίσει για τον τρόπο μεταρρύθμισης του Συμβουλίου Ασφαλείας, γεγονός που αποτελεί διαρκή κίνδυνο για την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία του. Όλο και πιο συχνά, βλέπω καλές ιδέες και προτάσεις ευρείας αποδοχής να μπλοκάρονται στο Συμβούλιο, τη Γενική Συνέλευση και τα άλλα όργανα, προς αναζήτηση συναίνεσης. Η συναίνεση δεν θα πρέπει να συγχέεται με την ομοφωνία. Η πρακτική αυτή δίνει σε λίγες χώρες ή ακόμα και σε ένα μόνο κράτος δυσανάλογη εξουσία, κρατώντας σε ομηρία την παγκόσμια κοινότητα σε σημαντικά ζητήματα.
Έχω επισκεφτεί σχεδόν όλα τα κράτη μέλη του ΟΗΕ την τελευταία δεκαετία. Πέρα από κυβερνητικά κτίρια και παγκόσμια αξιοθέατα, έχω διακρίνει την απίστευτη δύναμη των ανθρώπων. Ένας τέλειος κόσμος μπορεί να βρίσκεται στον μακρινό ορίζοντα. Ο δρόμος, όμως, για έναν καλύτερο κόσμο, έναν ασφαλέστερο κόσμο, έναν δικαιότερο κόσμο, βρίσκεται στον καθένα από εμάς. Δέκα χρόνια, τώρα, γνωρίζω ότι θα φτάσουμε στο τέλος του δρόμου, αν εργαστούμε μαζί, αν εργαστούμε ενωμένοι.
P
