Της Αγγελικής Κώττη
Οι Μακεδόνες όχι απλώς ήταν ελληνικό φύλο, αλλά και κατάγονταν από την Πελοπόννησο, και συγκεκριμένα από το Άργος όπου ζούσαν τα πολύ παλιά χρόνια. Αυτό υποστήριζε η μυθολογία της βασιλικής οικογένειας των Τημενιδών, της οικογένειας του Φιλίππου Β και του Αλεξάνδρου του Μεγάλου. Τώρα, η αρχαιολογία έρχεται και δίνει ιστορικά στοιχεία σε αυτό τον μύθο.
Μετά τα νεκροταφεία της Σίνδου και του Αρχοντικού της Πέλλας, η Αχλάδα Φλώρινας αποτελεί την τρίτη περιοχή στη Μακεδονία, όπου, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση για αρχαιολογικά ευρήματα, αποκαλύπτεται νεκρικό προσωπείο, εύρημα που αντανακλά και επιβεβαιώνει εν μέρει τη φιλολογική εκδοχή, μέσω των γενεαλογικών μύθων, για την προέλευση των βασιλέων (Τημενίδες, Βακχιάδες) της Μακεδονίας από τη βορειανατολική Πελοπόννησο, το Άργος και την Κόρινθο αντίστοιχα, με πατρώο ήρωα τον Ηρακλή, ενώ αναδεικνύει, όπως και πλήθος άλλων ευρημάτων από τη Μακεδονία, την πολιτισμική συγγένεια με τα δωρικά φύλα.
Ποιο είναι το στοιχείο που ενώνει τον μυκηναϊκό κόσμο με τη Μακεδονία της αρχαϊκής εποχής; Οι χρυσές μάσκες- νεκρικά προσωπεία, που τις συναντάμε στους μυκηναϊκούς τάφους, με τις περίφημες προσωπίδες των νεκρών. Από τη μυκηναϊκή εποχή δεν εμφανίζονται ξανά πουθενά στον ελλαδικό χώρο, μέχρι την ανάπτυξη του Μακεδονικού κράτους. Σύμφωνα με τα ταφικά έθιμα των Μακεδόνων ο νεκρός θάβεται με τα προσωπικά του κοσμήματα και αντικείμενα, όσο πολύτιμα και αν είναι.
Γνωστές μάσκες των αρχαϊκών χρόνων, όπως και τα υποκατάστατά τους με εποφθάλμια και επιστόμια, από το Αρχοντικό και την ανασκαφή του Παύλου Χρυσοστόμου χρονολογούνται δηλαδή στην περίοδο 560-40 π.Χ. Είναι δηλαδή μεταγενέστερες αυτών που βρέθηκαν τώρα στην Αχλάδα, οι οποίες ανήκουν στο β μισό του 6ου αι. π.Χ. Έχουν βρεθεί και άλλες, στην περιοχή βόρεια της λίμνης Λυχνιδού, στη Σίνδο και αλλού (μετά το 540 π.Χ.).
Το έθιμο της χρυσής νεκρικής μάσκας φαίνεται λοιπόν να ξαναξεκινά σε μακεδονικό έδαφος και η υιοθέτησή της αποτελεί μέρος μιας προσπάθειας των Μακεδόνων, προκειμένου να συνδεθούν με το προδωρικό παρελθόν της Αργολίδας, που ενίσχυε και τον ισχυρισμό της καταγωγής των Τημενιδών από τους Δωριείς της περιοχής αυτής.
Κατόπιν υιοθετήθηκε και από άλλους γειτονικούς μακεδονικούς ή ελληνικούς πληθυσμούς, αλλά και τοπικά φύλα του ευρύτερου μακεδονικού χώρου.
Στη σωστική ανασκαφή, που πραγματοποιείται για έκτη χρονιά στον αρχαιολογικό χώρο της Αχλάδας Φλώρινας, ο οποίος αναδεικνύεται σε έναν από τους πλέον σημαντικούς στη Μακεδονία εντοπίσθηκαν περισσότεροι από 200 τάφοι, στα κτερίσματα των οποίων υπήρχε και το προσωπείο το οποίο προαναφέραμε.
Συγκεκριμένα, κατά την ανασκαφή του 2019, που είχε τρίμηνη διάρκεια, εντοπίστηκαν και αποκαλύφθηκαν 209 ταφές, εκ των οποίων οι 131 χρονολογούνται στους βυζαντινούς χρόνους και οι 75 κυρίως στους αρχαϊκούς. Στην περιοχή, στην οποία επικεντρώθηκε η φετινή ανασκαφή, ξεχώριζαν έξι ταφές οριοθετημένες με ταφικό περίβολο από σχιστόπλακες και αργούς λίθους, διαστάσεων κατά μέσο όρο 4,00 μ. Χ 3,50μ...
Οι νεκροί στις συγκεκριμένες ταφές είχαν εναποτεθεί σε λάκκους, βάθους περίπου δύο μέτρων από το επίπεδο του περιβόλου ή σε ορθογώνιους κτιστούς με αργολιθοδομή τάφους, με λιθόστρωτο δάπεδο. Πρόκειται δυστυχώς για συλημένες ταφές, οι οποίες εξαιτίας του μνημειακού τους μεγέθους προκάλεσαν το ενδιαφέρον των τυμβωρύχων. Ωστόσο, τα ευρήματα από τη συγκεκριμένη περιοχή που διέλαθαν της σύλησης, μαρτυρούν τον πλούτο, την αριστοκρατική καταγωγή, τον ηρωικό χαρακτήρα και τον ηγετικό ρόλο κάποιων οικογενειών της μακεδονικής αριστοκρατίας στην πολιτική και κοινωνική ζωή της αρχαίας Λύγκου κατά το 2ο μισό του 6ου π.Χ. αι.
Για πρώτη φορά ήρθαν στο φως χάλκινα κράνη του λεγόμενου "ιλλυρικού τύπου", τέσσερα συνολικά, που διαφοροποιούν τους νεκρούς ως προς την οπλιτική τους εξάρτυση από τους υπόλοιπους πολεμιστές της Αχλάδας. Ξεχωρίζει ο τάφος ενός πολεμιστή, εν μέρει συλημένος, στον οποίο διατηρήθηκαν μεταξύ άλλων, χάλκινο κράνος "ιλλυρικού τύπου", χάλκινη περικνημίδα, σιδερένια δόρατα, σιδερένιο ομοίωμα δίκυκλης αγροτικής άμαξας, χρυσά ελάσματα και αργυρά καττύματα.
Σε πέντε ταφές εφαρμόστηκε η πρακτική της δευτερογενούς καύσης. Η μία εντοπίστηκε σε μεγάλο κρατηρόσχημο χάλκινο αγγείο, εξαιρετικό δείγμα της αρχαίας μεταλλοτεχνίας. Το αγγείο σώζεται σε σχετικά καλή κατάσταση, έχει διάμετρο 0,55μ. και φέρει πλαστική λαβή, που απολήγει σε δύο προσφύσεις με τη μορφή ανθρώπινων χεριών. Πρόκειται για δευτερογενή καύση ανδρός, και μάλιστα πολεμιστή, όπως υποδηλώνουν τα κτερίσματα: δύο σιδερένια ξίφη, δύο σιδερένια δόρατα και ένα χάλκινο κράνος "ιλλυρικού τύπου" πλαισίωναν το αγγείο, το οποίο καλυπτόταν με οριζόντια τοποθετημένη σχιστολιθική πλάκα.
Επίσης, για πρώτη φορά ήρθαν στο φως, σφαιρικός αρύβαλλος από φαγεντιανή και πήλινα ειδώλια καθιστής σε θρόνο γυναικείας μορφής, που κρατά περιστέρι και ένθρονης Σφίγγας με λύρα. Βρέθηκαν δύο πλαστικά αγγεία με όρθια γυναικεία μορφή και με προτομή ανδρικής μυθικής μορφής με δορά ζώου στο κεφάλι, πιθανώς του Ηρακλή, που χρονολογούνται στα αρχαϊκά χρόνια.
Μοναδικό εύρημα του νεκροταφείου αποτελεί το χρυσό προσωπείο που εντοπίστηκε σε λακκοειδή ανδρική ταφή με κάλυψη από αργούς λίθους. Μολονότι ο τάφος ήταν συλημένος και διαταραγμένος, εκτός της νεκρικής μάσκας σώθηκαν ένα χρυσό δακτυλίδι, μία αργυρή διφυής περόνη, τμήματα από σιδερένια ξίφη και σιδερένιες αιχμές, κεχριμπαρένιες ψήφοι, ένας χάλκινος λέβητας και μία οπισθότμητη πρόχους.
Η εν εξελίξει σωστική ανασκαφή διενεργείται υπό την εποπτεία της αρχαιολόγου κ. Λιάνας Γκέλου, σε εκτεταμένο νεκροταφείο με διαχρονική χρήση, οι τάφοι του οποίου έχουν ήδη φτάσει τους 1.290. Οι πρωιμότεροι από αυτούς ανάγονται στην Ύστερη Εποχή του Χαλκού, οι πολυπληθέστεροι ανήκουν στην περίοδο μεταξύ 6ου και 3ου π.Χ. αι., ενώ διαπιστώνεται εκτεταμένη χρήση του νεκροταφείου και στα βυζαντινά χρόνια.
Στο νότιο τμήμα του ίδιου αρχαιολογικού χώρου, εν μέρει πάνω από προϊστορικούς και αρχαϊκούς-κλασικούς τάφους, αποκαλύφθηκαν δύο ρωμαϊκά οικοδομικά συγκροτήματα αγροικιών με παραγωγικές και εργαστηριακές εγκαταστάσεις.
Ο αρχαιολογικός χώρος της Αχλάδας βρίσκεται μέσα στα όρια επέκτασης λιγνιτωρυχείου της εταιρείας «Λιγνιτωρυχεία Αχλάδας Α.Ε.». Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Φλώρινας παρακολουθεί τις εξορυκτικές δραστηριότητες και πραγματοποιεί συστηματικά διερευνητικές τομές και σωστικές επεμβάσεις.
