«Ο Πούτιν νομίζει ότι είναι ένας σύγχρονος αυτοκράτορας. Η εξουσία μεθάει. Και η μεγάλη απολυταρχική εξουσία τυφλώνει τα μάτια με την ισχύ και ξεχνάς ότι είσαι άνθρωπος. Δεν είναι δυνατόν να κάνεις τον σταυρό σου, να προσεύχεσαι στο Θεό και την ίδια στιγμή να σκοτώνεις παιδιά και γενικά ανθρώπους. Αυτά δεν συμβιβάζονται», ανέφερε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεόδωρος Β’, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα.
«Ναι μεν υπάρχει η ευσέβεια που ικανοποιεί την ψυχή – “ναι Κύριε σε αγαπώ, προσεύχομαι”, αλλά από την άλλη απλώνεται η μεγάλη εξουσία και λέει "καλή είναι η προσευχή, καλή είναι η ταπείνωση, αλλά είμαι ένας ισχυρός και θέλω να επιβάλω τη γνώμη μου ότι εγώ είμαι ένας σύγχρονος αυτοκράτορας”. Και έτσι σε εγκαταλείπει η Χάρη του Θεού και πιστεύεις ότι είσαι ένας υπεράνθρωπος, χωρίς να αισθάνεσαι ότι τα πόδια σου είναι “χωμάτινα”», επισήμανε.
«Ο Πούτιν είναι Χριστιανός, γνωριζόμαστε προσωπικά. Ξέρω ότι με εκτιμάει πάρα πολύ. Πριν δημιουργηθούν τα εκκλησιαστικά θέματα που έγινε η εισβολή από τη Ρωσική εκκλησία στη δική μας εκκλησία, τη φτωχή, την Ιεραποστολική, είχαμε συναντηθεί πολλές φορές. Επειδή μιλάω Ρωσικά, μπορούσαμε να ανταλλάξουμε απόψεις. Και στο Κάιρο που είχε έρθει πριν χρόνια συναντηθήκαμε και συνομιλήσαμε για μιάμιση ώρα. Ξέρω ότι έχει μια ευσέβεια προς την Εκκλησία, προς την Ορθοδοξία. Όλα αυτά όμως έχουν εξαφανιστεί και μπροστά υπάρχει μόνο ένα συμφέρον και μια τόλμη σε αυτούς τους ανθρώπους που δεν θα βγει τελικά σε καλό. Δεν μπορείς να λες ότι αγαπάς τον Θεό και να σκοτώνεις τους ανθρώπους», υπογράμμισε ο κ. Θεόδωρος Β’.
Όπως ανέφερε, ο ίδιος περίμενε την εισβολή στην Ουκρανία, γιατί πάντα υπερτερεί «η ισχύς του δυνατού». «Όταν είσαι πολύ δυνατός σε μεθάει η εξουσία, σε κάνει να ξεχάσεις ότι είσαι άνθρωπος, και ότι σε τελευταία ανάλυση, το μόνο που παίρνει κανείς είναι μια σπιθαμή χώμα και ένα κομμάτι πανί για να φύγει για το “ταξίδι”», διευκρίνισε.
Ξεκαθάρισε ότι το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας καταδίκασε αμέσως τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. «Είχαμε και την άλλη άσχημη εμπειρία της εκκλησιαστικής εισβολής της Ρωσικής εκκλησίας στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και μάλιστα στις φτωχές αφρικάνικες ενορίες. Σε αυτούς τους φτωχούς ανθρώπους ήρθαν να σπείρουν τα γνωστά τους “ζιζάνια” και να κάνουν άνανδρη εκκλησιαστική εισβολή, σε ένα χώρο όπου 2.000 χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε με τόση ταπείνωση και φτώχεια, να βοηθήσουμε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στην απέραντη Αφρική», εξήγησε.
Υπενθύμισε ότι έζησε για 10 ολόκληρα χρόνια στην Ουκρανία, στην Οδησσό, από το 1985 έως το 1995. «Έμαθα τη γλώσσα τους, έκανα σπουδές εκεί, εκπροσωπούσα το Πατριαρχείο και τους ξέρω τόσο καλά και τους αγαπώ τόσο πολύ. Για αυτό και ο πόνος μου είναι διπλός. Πόσες φορές είχα πάει από τη Οδησσό στο Χάρκοβο και στο Κίεβο. Και επειδή γνωρίζω καλά πόσο ωραίος λαός είναι, τι ωραία αισθήματα έχουν μέσα τους, καταδίκασα από την πρώτη στιγμή τον πόλεμο μεταξύ δυο ομόδοξων λαών. Και ο ρωσικός λαός και ο ουκρανικός λαός, είναι Ορθόδοξοι. Είναι θλιβερό όταν τα συμφέροντα των μεγάλων, των ολιγαρχών, έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση τόσες χιλιάδες ανθρώπους. Και κυρίως τα φοβισμένα ματάκια των μικρών παιδιών. Και οι γειτονιές που περπάτησα, που τους γνώρισα, που τους αγάπησα, και ίσως πολλοί από αυτούς να μην ζουν τώρα», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ερωτηθείς για την αντίσταση των Ουκρανών, ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, είπε ότι είναι ένας πολύ γενναίος λαός και μίλησε για «αδιέξοδο και στις δυο πλευρές», οι οποίες «θα δουν ότι δεν συμφέρει την ανθρωπότητα ένας Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Θα “φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό τον Γιάννη”. Θα έχουμε έναν νέο χειρότερο Ψυχρό Πόλεμο και ο οποίος θα είναι πάρα πολύ δύσκολος και θα την πληρώσουν χιλιάδες άνθρωποι».
Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο προσφυγικό δράμα, υπενθυμίζοντας ότι υπάρχουν πολλοί πρόσφυγες και από την Αφρική που προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη, από τη Λιβύη, και στους οποίους προσπαθεί να τονίσει στα κηρύγματά του, ότι «εκεί που πάνε να περάσουν τη θάλασσα, το Λιβυκό, τη Μεσόγειο, δεν θα βρουν τον παράδεισο», σε μα προσπάθεια να τους πείσει να μείνουν στον τόπο τους.
