Η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να μεταρρυθμίσει πλήρως την εν μέρει δυσλειτουργική κατάσταση και την προβληματική οικονομία της αναφέρει σε δημοσίευμά της η Neue Zurcher Zeitung και παρουσιάζει ως παράδειγμα ανικανότητας της κρατικής μηχανής την τραγωδία στο Μάτι.
Στο δημοσίευμά της η ελβετική Neue Zurcher Zeitung ξεκινάει να περιγράφει την αρχή της ελληνικής κρίσης όταν τον Απρίλιο του 2010, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου από το νησί του Καστελόριζου, το ανατολικότερο σημείο της χώρας, απευθύνθηκε στους Έλληνες....Οκτώ χρόνια και τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις με τέταρτο διάδοχο στον πρωθυπουργικό θώκο τον Αλέξη Τσίπρα, ο τελευταίος εμφανίστηκε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες της Ιθάκης τον Αύγουστο του 2018, προσπαθώντας να δώσει την εντύπωση ότι έφτασε η Ελλάδα στο τέρμα της οδύσσειας.
Επισημαίνει ότι τα τελευταία οικονομικά δεδομένα είναι μόνο φαινομενικά αισιόδοξα: Το 2017, η οικονομία αυξήθηκε κατά 1,4% μετά τη συρρίκνωση κατά ένα τέταρτο από το 2008, αλλά ήταν η χαμηλότερη ανάπτυξη στην ΕΕ. Η ανεργία, η οποία ανήλθε στο 27,5% το 2013, υποχώρησε κάτω από το 20% αυτό το καλοκαίρι. Θα ήταν πολύ υψηλότερο εάν μισό εκατομμύριο άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των 180.000 με πανεπιστημιακό δίπλωμα, δεν είχαν εγκαταλείψει τη χώρα από τότε που ξέσπασε η κρίση, υπογραμμίζει. Στην τελευταία έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) για την ανταγωνιστικότητα η Ελλάδα κατατάσσεται 57η, η προτελευταία των χωρών της ΕΕ και ακολουθεί μόνο η Κροατία που είναι ακόμα χειρότερη.
Μιλάει ακόμα για το πρώτο εξάμηνο διακυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα που έφερε τη χώρα στο «χείλος της αβύσσου» και σημειώνει ότι «ο στόχος της δημοσιονομικής εξυγίανσης επιτεύχθηκε με τη μαζική μετατροπή του φορολογικού κεφαλαίου και τη διανομή της φορολογικής επιβάρυνσης ακόμη πιο άνισα από πριν».
«Οι κυβερνητικές και φορολογικές αρχές συνέχισαν να είναι απρόθυμες και αδύνατες να δράσουν κατά της φοροδιαφυγής - με ορισμένα συμβολικά μέτρα», τονίζει και προσθέτει πως «Η κυβέρνηση σκοπεύει να χρησιμοποιήσει το πλεόνασμα του προϋπολογισμού, ενόψει των εκλογών του επόμενου έτους».
«Μια σταθερή πολιτική κατά τη διάρκεια της κρίσης ήταν η προσεκτική αντιμετώπιση των εργαζομένων στο Δημόσιο και στις κρατικές επιχειρήσεις. Παρόλο που οι μισθοί έχουν μειωθεί, σχεδόν κανείς δεν έχει απολυθεί, αλλά έχει συνταξιοδοτηθεί υπό πολύ γενναιόδωρες συνθήκες, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες έχουν καταστεί άνεργοι στον ιδιωτικό τομέα. Από τους λίγους που είχαν απολυθεί για σοβαρή παραβίαση των επίσημων καθηκόντων τους, οι περισσότεροι αποκαταστάθηκαν από την σημερινή κυβέρνηση», υπογραμμίζει.
Εν τω μεταξύ, το μέγεθος της δημόσιας διοίκησης,σχεδόν έφθασε το 2010. Από τότε δεν έχει γίνει πιο αποτελεσματική και επαγγελματική και αυτό «έγινε εμφανές στην καταστροφική δασική πυρκαγιά στην Αττική αυτό το καλοκαίρι, όταν σχεδόν 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η κρατική συσκευή απέτυχε, κανείς δεν κατάφερε να αναλάβει την πρωτοβουλία για την εκκένωση...»
Υπογραμμίζει ακόμα ότι «ο νεποτισμός και το πελατειακό κράτος δεν εξαφανίστηκαν». «Ο Τσίπρας προσέλαβε τον ξαδέλφη του για μια σημαντική θέση στην κυβέρνηση, ο πατέρας του Νίκου Παππά, υπουργού και στενού συνεργάτη του Τσίπρα, ανατέθηκαν οι δημοτικές μεταφορές στη Θεσσαλονίκη»
Ακόμα, τονίζει, «ιδιαίτερη αίσθηση προκλήθηκε όταν ο Τσίπρας έκανε έναν παλιό σύντροφο, σερβιτόρο, χωρίς εμπειρία και δεξιότητες, για ειδικό σύμβουλο στρατηγικού σχεδιασμού. Κατά την πλήρωση των υψηλόβαθμων κυβερνητικών θέσεων στα υπουργεία, κατέφυγε σε μια αδιαφανή διαδικασία».
