Πριν ακόμη ξεκινήσουν καλά - καλά τα έργα για την γραμμή 4 του μετρό και οι πρώτες εντάσεις αρχίζουν να σημειώνονται στην πλατεία Εξαρχείων, γύρω από το σημείο που προβλέπεται να κατασκευαστεί ο σταθμός.
Τα συνεργεία που πρόκειται να ασχοληθούν με το έργο, έφθασαν στο σημείο, συνοδευόμενα από αστυνομικές δυνάμεις, οι οποίες προσπαθούσαν να συγκρατήσουν τους συγκεντρωμένους που αντιτίθενται στην κατασκευή του σταθμού.
Βασικό σύνθημα των συγκεντρωμένων - διαφωνούντων είναι «η πλατεία χρειάζεται ζωή, ελευθερία, δημιουργία, όχι σταθμό Μετρό».
Βέβαια, ένα εύλογο ερώτημα που δημιουργείται είναι το πώς η κατασκευή ενός σταθμού μετρό που θα κάνει τη ζωή των μονίμων κατοίκων πιό εύκολη και τις μετακινήσεις τους πιό γρήγορες μπορεί να καταργήσει την ζωή, την ελευθερία και την δημιουργία.
Επιπρόσθετα, από το πρωΐ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επικρατεί ένα πολεμικό κλίμα σε ό,τι αφορά τον σταθμό των Εξαρχείων. Κάποιοι μιλάνε για αντίσταση, σαμποτάζ και αγώνα. Άλλοι αναφέρονται σε καταστροφή της πλατείας των Εξαρχείων και άλλοι σε διάλυση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Αττικό Μετρό, το συγκεκριμένο τμήμα, Α της γραμμής 4 σχεδιάσθηκε να συνδέει το Γαλάτσι (Άλσος Βεΐκου) με το Γουδή. Η διαδρομή θα είναι, περίπου, ημικυκλική, και θα περιλαμβάνει ενδιάμεσους σταθμούς το Γαλάτσι (Γαλατσίου και Αγίας Γλυκερίας), Ελικώνος (όρια Γαλατσίου με άνω Κυψέλη), Κυψέλη, Δικαστήρια, Αλεξάνδρας και Μουστοξύδη, Εξάρχεια, Ακαδημίας, Κολωνάκι, Ευαγγελισμός, Καισαριανή, Πανεπιστημιούπολη, Ιλίσια και Ζωγράφου.
Μάλιστα από την ημέρα που θα ξεκινήσει να λειτουργεί θα μπορεί να μεταφέρει 340.000 επιβάτες. Αυτό πρακτικά σημαίνει 53.000 λιγότερα αυτοκίνητα στο δρόμο, 1.216 μεγαβατώρες εξοικονόμηση ενέργειας και 318 τόνους λιγότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία της Αττικό Μετρό, το τμήμα Α της γραμμής 4 έχει σχεδιασθεί με σκοπό την εξυπηρέτηση πολλών πυκνοκατοικημένων περιοχών της πόλης (Βεΐκου, Γαλάτσι, Κυψέλη, Καισαριανή, Ζωγράφου, Ιλίσια, Γουδή), την συμπληρωματική εξυπηρέτηση του κέντρου της Αθήνας με 3 νέους σταθμούς (Εξάρχεια, Ακαδημία, Κολωνάκι και την εξυπηρέτηση πολλών σημαντικών κτιρίων και εγκαταστάσεων, όπωςΝοσοκομεία (Ευαγγελισμός, Παίδων, Λαϊκό, κλπ).
Ακόμη, θα βοηθήσει σημαντικά στις μετακινήσεις φοιτητών και μαθητών, αφού θα εξυπηρετεί Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Πανεπιστημιούπολη, Πολυτεχνειούπολη, Πανεπιστήμιο και Πολυτεχνείο στο κέντρο της Αθήνας, και πολλά σχολεία).
Ακόμη, θα εξασφαλίσει ταχεία πρόσβαση στα Δικαστήρια – πρώην σχολή Ευελπίδων, μεγάλα δημόσια κτίρια Oργανισμών ή Υπουργείων ενώ συμβάλλει στην αύξηση της δικτύωσης των γραμμών του Μετρό με 2 σταθμούς ανταπόκρισης (Πανεπιστήμιο/Ακαδημία, Ευαγγελισμός) και στην αποσυμφόρηση υφιστάμενων κεντρικών σταθμών Μετρό από την συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση του επιβατικού κοινού (Σύνταγμα, Ομόνοια, κ.λπ.).
Αναμφίβολα, η πλατεία των Εξαρχείων τις τελευταίες δεκαετίες - εξαιρουμένων των όποιων φαινομένων εγκληματικότητας - υπήρξε ένας χώρος διακίνησης πολιτικών και κοινωνικών ιδεών, ένας χώρος με έντονη την παρουσία του φοιτητικού αλλά και καλλιτεχνικού στοιχείου. Αυτό, άλλωστε, είναι και το βασικό επιχείρημα των όσων διαφωνούν και αντιδρούν. Αλήθεια, όμως, πώς μπορεί η λειτουργία ενός σταθμού μετρό να ανακόψει όλες αυτές τις πολιτικές, κοινωνικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες;
Ένα άλλο ερώτημα που γεννάται είναι αν όσοι διαφωνούν είναι όντως μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής και εάν έχει ζητηθεί η γνώμη των μονίμων κατοίκων της περιοχής;
Είναι περιττό βέβαια να επισημάνουμε ότι σε μία δημοκρατική, ευνομούμενη χώρα τα άβατα δεν έχουν θέση. Γιατί όλος ο καυγάς, όπως δείχνουν τα πράγματα, γίνεται για το άβατο των Εξαρχείων. Οι νόμιμες, πάσης φύσεως, δραστηριότητες δεν έχουν ανάγκη να καλύπτονται από άβατα.
Αντίθετα, το άβατο είναι ένα «εργαλείο» κάλυψης πολλών έκνομων ενεργειών. Όπως η πιό πρόσφατη με τη γυναίκα που παρ΄ολίγο να πέσει θύμα βιασμού.
Θα πρέπει λοιπόν να πρυτανεύσει η λογική και όσοι αντιδρούν στην κατασκευή σταθμού μετρό στα Εξάρχεια, πολλοί από τους οποίους δηλώνουν δημόσια τις κοινωνικές τους ευαισθησίες και την αλληλεγγύη προς τους συνανθρώπους τους, να αναρωτηθούν τι συμφέρει τον κοινωνικό τους περίγυρο, πως θα γίνει πιό βιώσιμη η συγκεκριμένη και η ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας και πώς θα μειωθεί η περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Θα ήταν εξ΄άλλου χρήσιμο και ενδεικτικό να δουν το πώς θα αντιδράσει κάποιος συμπολίτης μας όταν του πουν ότι σε 7 λεπτά θα μπορεί να βρίσκεται από το Άλσος Βεΐκου στα Εξάρχεια ή σε 13 λεπτά από το Γουδή στην Κυψέλη.
