Συνεχίστηκε και σήμερα ο θόρυβος και η φασαρία για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Γεγονός αναμενόμενο όμως, μιας και όλοι ενδιαφέρονται για το μέλλον των πιστωτικών ιδρυμάτων. Επειδή είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το μέλλον και την πορεία της οικονομίας.
Αυτή είναι η πραγματικότητα εξάλλου. Το παράδοξο σε όλη αυτή την ιστορία είναι πως κανείς δεν προχωράει ένα βήμα παρακάτω. Κανείς δεν βλέπει την επόμενη ή την μεθεπόμενη μέρα. Θεωρούν όλοι πως η ανακεφαλαιοποίηση λύνει τα προβλήματα; Πολύ καλό για να είναι αληθινό αυτό.
Άσχετα όμως από τις αιτίες που οδηγούν την πλειοψηφία να ασχολείται με τα τρέχοντα και όχι τα μελλούμενα, η ουσία είναι πως αυτά τα τελευταία έχουν την μεγαλύτερη σημασία και θα έπρεπε να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Η ερώτηση λοιπόν που θα έπρεπε να γίνεται, είναι το τι κρύβει το μέλλον για το τραπεζικό σύστημα. Η απάντηση είναι πολλά. Αλλά δύο είναι τα κυριότερα, αυτά που θα δώσουν κατεύθυνση στον χώρο τα επόμενα, πολλά χρόνια.
Το ένα αφορά τον τρόπο που θα λυθεί το πραγματικό πρόβλημα των τραπεζών, ο τεράστιος όγκος των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Το δεύτερο σχετίζεται με την διοίκηση των τραπεζών τα επόμενα χρόνια και μέχρι να πουληθούν οι συμμετοχές του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, σε αυτές.
Δεν έχει γίνει γνωστό ευρύτερα αλλά, έως το τέλος Ιουνίου 2016, θα πρέπει το ΤΧΣ και όλες οι τράπεζες να έχουν αλλάξει διοικήσεις και να έχουν τοποθετηθεί σε αυτές νέες, που θα έχουν την έγκριση του ESM. Οι νέες διοικήσεις, εξαιτίας του νέου νόμου, θα αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από ξένους τραπεζίτες. Ικανούς, έμπειρους και αποτελεσματικούς τραπεζίτες αλλά ξένους.
Το θέμα δεν θα είχε τόσο μεγάλη σημασία αν η Ελληνική οικονομία πορευόταν κανονικά και δεν βρισκόταν στην κατάσταση που βρίσκεται. Σε πάρα πολλές χώρες υπάρχουν ξένοι managers που διοικούν τοπικές επιχειρήσεις και το κάνουν επιτυχημένα.
Στην περίπτωση των Ελληνικών τραπεζών όμως είναι πολύ δύσκολο να μην αναρωτηθούμε για παράδειγμα, ποια θα είναι η απόφαση μιας ξένης διοίκησης, σε μια Ελληνική τράπεζα, εάν κληθεί να δώσει απάντηση σε δύο ταυτόχρονες αιτήσεις για επιχειρηματικά δάνεια. Σε ένα χρόνο από σήμερα, ενώ οι τράπεζες ακόμη δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν πλήρως και ενώ τα δάνεια θα είναι μεγάλα π.χ. 100 εκατομμύρια ευρώ, το κάθε ένα. Οι επιχειρήσεις δε που τα ζητούν να πληρούν όλους τους απαραίτητους όρους, να ανήκουν στο ίδιο ή παρόμοιο κλάδο δραστηριότητας αλλά η μία να είναι Ελληνικής ιδιοκτησίας και η άλλη Ευρωπαϊκής. Διερωτώμαι, ποια από τις δύο επιχειρήσεις θα προτιμήσει η διοίκηση να δανειοδοτήσει, εάν δεν υπάρχει η δυνατότητα να δοθούν και τα δύο δάνεια;
Ο τραπεζικός
