Τρεις τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου αερίου, υπό κατασκευή και υπό έγκριση, συνδυαστικά με την αναβάθμιση της Ρεβυθούσας που αποκτά σύντομα και τέταρτη δεξαμενή, είναι ικανοί να μετατρέψουν την Ελλάδα σε κύριο τροφοδότη των Βαλκανίων, αλλά και ευρύτερα της Αν.Ευρώπης με φυσικό αέριο. Και αυτό, καθώς στον τερματικό της Αλεξανδρούπολης, που θα είναι έτοιμος στα τέλη του 2023, θα πρέπει να προστεθεί ένας δεύτερος, πρόσφατα αδειοδοτημένος σταθμός στο βορειοελλαδίτικο λιμάνι, αλλά και μια ανάλογη πλωτή μονάδα, η «Διώρυγα Gas», που προωθεί στην Κόριθνο η Motor Oil.
Αθροίζοντας τη συνολική δυναμικότητα όλων αυτών των πλωτών τερματικών FSRU (Floating Storage and Regasification Unit), μαζί με τη Ρεβυθούσα, προκύπτει μια συνολική χωρητικότητα 21,4 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων LNG, ικανή να καταστήσει την Ελλάδα καθαρό εξαγωγέα φυσικού αερίου στη γειτονιά μας. Στην πράξη :
- 6,6 δισ. κυβ. μέτρα, αφορούν τη Ρεβυθούσα η οποία ήδη λειτουργεί
- 5,3 δισ. κυβ. μέτρα, το FSRU της Αλεξανδρούπολης, η κατασκευή του οποίου εγκαινιάστηκε χθες και θα είναι έτοιμο το 2023
- 5,5 δισ. κυβ. μέτρα του δεύτερου τερματικού της Αλεξανδρούπολης, το οποίο προωθεί η ίδια εταιρεία, η Gastrade και αδειοδοτήθηκε. Η άδεια εξασφαλίστηκε από τη ΡΑΕ στις αρχές Μαίου και το έργο υπολογίζεται ότι μπορεί να είναι έτοιμο εντός του 2024.
- 4 δισ κυβ. μέτρα από τη «Διώρυγα Gas» της Motor Oil στην Κόρινθο. Στόχος είναι το project να είναι έτοιμο το 2023. Το έργο ενσωματώει την δυνατότητα υποδοχής και ανανεώσιμων καυσίμων, όπως το υδρογόνο.
Σύνολο: 21,4 δισ. κυβ. μέτρα
Στην πράξη, η συντριπτική πλειονότητα των παραπάνω ποσοτήτων δεν προορίζεται για εγχώρια κατανάλωση, παρά για εξαγωγές σε Βαλκάνια και Αν.Ευρώπη, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των χωρών αυτών σε φυσικό αέριο, μετά την απεξάρτησή τους από το ρωσικό. Κυρίως πρόκειται για έργα με εξαγωγικό χαρακτήρα, αφού η ζήτηση στην ελληνική αγορά υπολογίζεται ότι θα φτάσει τα 7 δισ. κυβικά μέτρα το 2024, ανάγκη που καλύπτεται σε μεγάλο βαθμό μέσω της Ρεβυθούσας και του αγωγού Turkish Stream που μεταφέρει αζέρικο αέριο.
Τι δείχνουν τα νούμερα για τις ανάγκες των γειτονικών χωρών; Το 2024 η ζήτηση της Βουλγαρίας θα φτάσει τα 4 δισ., της Σερβίας τα 3,5 δισ., της Β. Μακεδονίας το 1 δισ. και της Ρουμανίας τα 11 δισ.
Νούμερο ένα στόχος όλων των παραπάνω επενδύσεων είναι φυσικά τα Βαλκάνια, ωστόσο απώτερος στόχος είναι η Αν. Ευρώπη και η Ουκρανία, το μέσο δε, για να φτάσει το LNG ως εκεί, είναι ένας συνδυασμός έργων και αγωγών, έτοιμων και υπό ολοκλήρωση. Καταρχήν είναι ο υπό κατασκευή IGB, ένας αγωγός μήκους 182 χιλιομέτρων που πρόκειται να έχει ολοκληρωθεί τον Ιούνιο, θα συνδέσει τα δίκτυα Ελλάδας και Βουλγαρίας, θα έχει αρχική ετήσια δυναμικότητα 3 δισ. κυβικά μέτρα (bcm). Όταν θα τεθεί σε λειτουργία, η Βουλγαρία θα μπορεί να λαμβάνει μέσω αυτού το φυσικό αέριο που φέρνει ο αγωγός TAP, ο οποίος μεταφέρει αζερικό αέριο στην ευρωπαϊκή αγορά.
Από τον ελληνο - βουλγαρικό, μέσω ενός συστήματος διασυνδετηρίων αγωγών, το «ελληνικό LNG» θα μπορεί να διοχετεύεται σε Σερβία, Ρουμανία και Β. Μακεδονία. Οσο για την Ουκρανία, η όδευση θα κάνει χρήση του παροπλισμένου σήμερα Trans Balkan Pipeline που ξεκινά από την Ουκρανία, διασχίζει τη Μολδαβία και Ρουμανία για να φθάσει στη Βουλγαρία, όπου σπάσει σε δύο τμήματα, ένα προς Ελλάδα και ένα προς Τουρκία, θα μπορούσε να διαδραματίσει ένα νέο ρόλο. Κάποτε τροφοδοτούσε και την Ελλάδα, αλλά από το 2020, οπότε και αντικαταστάθηκε από τον Turkish Stream.
Εφόσον με την κατάλληλη επένδυση γίνει αντίστροφης ροής, σε συνδυασμό με τον υπό κατασκευή IGB και τα παρακλάδια του, είναι σε θέση να στέλνει φυσικό αέριο στην Ουκρανία, με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι Βουλγαρία και ΗΠΑ βρίσκονται ήδη σε συζητήσεις πάνω στο συγκεκριμένο project.
