Το 2022 θα γίνει ένα μεγάλο crash test στην ελληνική αγορά: Θα «μετρηθεί» το κατά πόσο μπορεί να αυξηθεί περαιτέρω το ακαθάριστο εισόδημα των Ελλήνων χωρίς την καθοριστική συμμετοχή του Κράτους στην όλη διαδικασία. Διότι, αν δει κανείς τα αναλυτικά στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, θα συνειδητοποιήσει ότι η αύξηση του εισοδήματος κατά 7% στο πρώτο εξάμηνο, είναι απόρροια σε μεγάλο βαθμό της επιδοματικής και φορολογικής πολιτικής που ακολούθησε η κυβέρνηση σε αυτό το διάστημα.
Πάγωμα της εισφοράς αλληλεγγύης στον ιδιωτικό τομέα, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες, αποζημίωση ειδικού σκοπού, παροχές σε χρήμα ως στήριξη για την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας, επιδότηση στεγαστικών δανείων ήρθαν μέσα στο 2022 να στηρίξουν το εισόδημα και τελικώς να το φέρουν, τουλάχιστον κατά πρώτο εξάμηνο, σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με πέρυσι. Αυτά όμως, συνέβησαν φέτος.
Τι γίνεται από την επόμενη χρονιά που τα μέτρα στήριξης θα είναι σαφώς λιγότερα σε σχέση με φέτος; Μπορεί να παρατείνεται το «πάγωμα» της εισφοράς αλληλεγγύης αλλά αυτό διασφαλίζει τα «κεκτημένα» και δεν προκαλεί νέα αύξηση. Το ίδιο γίνεται και με τις ασφαλιστικές εισφορές.
Από την άλλη βέβαια, η κυβέρνηση δρομολογεί μέσα στο 2022 μια αύξηση 4% του κατωτατου μισθού σε δύο δόσεις εξαιτίας της μεγαλύτερης του αναμενόμενου ανάπτυξης.
Το «στοίχημα» για την επόμενη χρονιά, είναι να υπάρξει «καθαρή» αύξηση εισοδημάτων καθώς ακόμη και αυτή που επιφέρει ο κατώτατος μισθός, είναι στην πραγματικότητα «κρατική παρέμβαση». Το 2022, θα «συγκρουσθούν» δύο αντίρροπες δυνάμεις. Από τη μία, οι εργοδότες θα «μετρούν» το πρόσθετο κόστος που θα προκαλέσει στη λειτουργία τους η ενεργειακή κρίση και το πληθωριστικό κύμα που αυτή προκαλεί.
Από την άλλη όμως, θα πρέπει να συνυπολογίσουν ότι με την μείωση της ανεργίας αλλά και την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας, γίνεται ισχυρότερο το κίνητρο ενός εργαζόμενου να αναζητήσει «μετεγγραφή» σε άλλη εταιρεία προφανώς για να διεκδικήσει υψηλότερο μισθό.
H αύξηση των μισθών, αλλά και η αύξηση του αριθμού των απασχολούμενων, είναι οι δύο βασικές «πηγές» στήριξης της κατανάλωσης για το επόμενο έτος, της κατανάλωσης η οποία με τη σειρά της μπορεί να στηρίξει σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη της επόμενης χρονιάς. Είναι προφανές ότι ο πληθωρισμός θα λειτουργήσει ως «βαρίδι» σε αυτή τη διαδικασία. Ειδικά αν προκαλέσει αύξηση επιτοκίων.
