Ακόμα και πόλεμο να είχαμε-κούφια η ώρα- δεν θα άφηνες ποτέ το παιδί σου πίσω. Επιστρατεύοντας όλες τις δυνάμεις σου, θα το έπαιρνες μαζί σου, αγκαλιά. Γιατί αφήνεις το κατοικίδιο ζώο σου μέσα στις πυρκαγιές; Δεν αποτελεί κι αυτό μέλος της οικογένειας, μια ψυχή που εσύ πρέπει να φροντίσεις; Δεν σκέφτεσαι καθόλου ότι κινδυνεύει να καεί;
Όχι. Δεν το σκέφτεσαι. Για κάποιους τα σκυλιά, φερ' ειπείν, είναι φύλακες του σπιτιού. Τα είχαν μέχρι τώρα ως επί το πλείστον σε ταράτσες και μπαλκόνια διαμερισμάτων, ή δεμένα με αλυσίδες σε αυλές σπιτιών και σε οικόπεδα. Σίγουρα πολλά ατυχήματα έχουν γίνει και πολλοί τραυματισμοί ή και θάνατοι θα συνέβησαν. Μέχρι τώρα, ουδείς έδινε σημασία σε καταγγελίες. Κάποια σκυλάκια πέθαναν σκελετωμένα και αφυδατωμένα. Το ίδιο κάποια γαϊδούρια, άλογα, κατσίκες. Αν και έχουν ζωή, δεν νοούνται ως Ζωή.
Ευτυχώς οι νόμοι αλλάζουν και πλέον γίνεται κακούργημα αυτή η συμπεριφορά. Όμως δεν αρκεί. Διότι όσοι δεν έχουν μέσα τους την ανάγκη να φροντίζουν για την επιβίωση και των ζώων και πτηνών που ζουν μαζί τους, θα πρέπει να αναγκαστούν να αποκτήσουν συναίσθηση ότι αυτό αποτελεί υποχρέωσή τους.
Δεν είναι καλός ο σκύλος μόνο για φύλακας ή για κυνήγι, δεν είναι καλές οι γάτες και τα κουνέλια μόνο για παιχνίδια, δεν είναι καλά τα πουλιά για να σε ευφραίνουν με το κελάηδημά τους. Είναι καλά διότι τα επιλέξαμε να ζήσουμε μαζί τους. Επομένως, δεν τα αφήνουμε μόνα στον κίνδυνο. Κυρίως: δεν τα αφήνουμε δεμένα ή κλειδωμένα.
Στην αναθεώρηση του ποινικού κώδικα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί, επομένως, και αυτή η αδιαφορία. Όλα όμως ξεκινούν από την αρχή: από το πώς εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας να αγαπούν και να σέβονται όλα τα ζώα, ξεκινώντας από τα ζώα συντροφιάς. Από το πώς τα μαθαίνουμε να τα περιποιούνται, να τα καθιστούν μέρος της καθημερινότητάς τους, και, όπως είπαμε στην αρχή του κειμένου, μέλος της οικογένειας.
Αν θεωρείτε πως το κουταβάκι ή το γατάκι, το χαμστεράκι, η χελώνα, είναι παιχνίδια για τα παιδιά σας, μην πάρετε ένα. Προτιμήστε τα λούτρινα. Θα είναι όλα καλύτερα, από το να υιοθετήσετε ένα ζώο και να μετά αυτό να βρεθεί στον δρόμο όταν θέλετε να πάτε διακοπές.
Όλες αυτές τις μέρες, στο διαδίκτυο αναζητούνται ζώα που χάθηκαν στην πυρκαγιά (γιατί ξέφυγαν τρομαγμένα από τους δικούς τους ή από πανσιόν φιλοξενίας όπου διέμεναν για λίγες μέρες ώστε οι οικογένειες να πάνε διακοπές). Επίσης δηλώνονται ζώα που βρέθηκαν, έτσι ώστε να σμίξουν με τους ανθρώπους που τα έχασαν.
Δυστυχώς είναι βέβαιο ότι κάποια θα μείνουν στα «αζήτητα». Εκεί πρέπει να είμαστε εμείς, να κάνουμε τα μικρά μας θαύματα, υιοθετώντας κάποια από τα ζωάκια που εγκαταλείφθηκαν ή οι δικοί τους δεν κατάφεραν να τα εμποδίσουν. Είναι μια πράξη για την οποία θα ανταμειφθείτε πολλαπλάσια από την άδολη αγάπη που θα δέχεστε κάθε μέρα και ώρα.
Οι εθελοντές και τα διάφορα καταφύγια, οι οποίοι μέρες τώρα κάνουν ό,τι δεν κάναν πολλοί από εμάς, με μεγάλη χαρά θα ακούσουν τα αιτήματά σας και θα σας συμβουλέψουν για το ποιο ζώο να πάρετε. Εμπιστευθείτε τους. Ξέρουν καλά, και αγαπούν υπερβολικά ό,τι προστατεύουν και σώζουν. Δώστε τους και θερμά συγχαρητήρια, τα αξίζουν.
Υπάρχουν, δυστυχώς και τα άγρια ζώα, τα πουλιά, τα έντομα, που χάθηκαν σε ασύλληπτους αριθμούς όλες αυτές τις μέρες. Κατά ένα τρόπο, είμαστε υπεύθυνοι και γι αυτά, αφού δεν καταφέραμε να νικήσουμε τις φωτιές. Ας ελπίσουμε στο μέλλον να είμαστε σοφότεροι ως προς τις δασικές πυρκαγιές, ώστε να μη μας κατατρώει η λύπη για τη χλωρίδα και την πανίδα που χάνεται, οδηγώντας στον κίνδυνο οι απόγονοί μας να ζήσουν σε έναν πλανήτη που θα ξεψυχάει
