Την ανάγκη να προσφέρουν πολλοί ηλικιωμένοι από κρίσιμα πόστα στη χώρα μας επισημαίνει με ανάρτησή του ο καθηγητής του LSE, Ηλίας Μόσιαλος, επικαλούμενος τον πρόθυμο 70ρη νοσηλευτή που του έκανε το εμβόλιο, αν και συνταξιούχος.
Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο καθηγητής «υπάρχουν πολλοί συνταξιούχοι που θα ήθελαν να προσφέρουν στην κοινωνία, αλλά ίσως δεν έχουμε το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο ή αντίστοιχα ευέλικτα δομημένες κοινωνικές πλατφόρμες προσφοράς».
Η ανάρτηση του Ηλία Μόσιαλου έχει ως εξής:
«Στο εμβολιαστικά κέντρο την Τετάρτη το απόγευμα δεν είχε πολύ κόσμο. Πήγα σχετικά αργά (στις 18:45) και μου είπαν ότι η κίνηση συνήθως είναι μέχρι τις 6 το απόγευμα. Ο κύριος που μου έκανε το εμβόλιο ήταν ένας 70αρης συνταξιούχος νοσηλευτής. Είχε διάθεση για συζήτηση, και μου εξήγησε σχεδόν τα πάντα για το εμβόλιο, τις πιθανές παρενέργειες και την πιθανή αναμνηστική δόση το φθινόπωρο.
Τον ρώτησα πως και επέστρεψε στο NHS για να βοηθήσει· δεν απολαμβάνει τον ελεύθερο χρόνο που έχει τώρα; ‘Ναι σίγουρα μου αρέσει που έχω ελεύθερο χρόνο’ μου είπε. Και μετά τα 67 δεν θα ήταν εύκολο να δουλεύω δώδεκα ώρες, σχεδόν συνέχεια, χωρίς πολλά διαλείμματα. ‘Αλλά τι να κάνω στο σπίτι μόνος μου’. Η σύζυγος του έχει πεθάνει και έχει 3-4 φίλους που δεν τους βλέπει όμως συχνά. Μένουν μακρυά από το Λονδίνο και δεν είναι εύκολο να συναντηθούν. ‘Γι’αυτό όταν μπορώ βοηθώ εθελοντικά είτε στο σύστημα υγείας ή μέσω οργανώσεων κοινωνικής φροντίδας'.
Θυμήθηκα τον καθηγητή μου, τον Walter Holland που πέθανε σε ηλικία 89 ετών πριν από τρία χρόνια. Ερχόταν στο πανεπιστήμιο, μέχρι 4 μήνες πριν αποβιώσει, τρεις φορές την εβδομάδα. Η διαδρομή ήταν τουλάχιστον 2.5 ώρες πήγαινε- έλα. Τον είχα ρωτήσει αν τον κουράζει αυτό. ‘Το αντίθετο’ μου είχε πει. ‘Έχω τη δυνατότητα να μιλάω με τους νέους ερευνητές, να μαθαίνω νέα, να είμαι ενεργός και να προσφέρω κάτι’.
Φεύγοντας από το εμβολιαστικά κέντρο στο Science Museum στο South Kensington, θυμήθηκα τα γνωστά πρωτοσέλιδα Ελληνικών εφημερίδων
‘Πως θα πάρετε σύνταξη στα 50’.
Δεν τα γράφω βέβαια όλα αυτά γιατί είμαι υπέρ της συνεχούς ή της υποχρεωτικής εργασίας μέχρι τα 70 ή τα 80. Γνωρίζω πως υπάρχουν πολλά επαγγέλματα που είναι σκληρά, και άλλα που δεν είναι δυνατόν να τα ασκήσεις αποτελεσματικά μετά από μια συγκεκριμένη ηλικία. Αλλά είμαι σίγουρος ότι και στη χώρα μας υπάρχουν πολλοί συνταξιούχοι που θα ήθελαν να προσφέρουν στην κοινωνία, αλλά ίσως δεν έχουμε το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο ή αντίστοιχα ευέλικτα δομημένες κοινωνικές πλατφόρμες προσφοράς.»
