Της Τζούλια Χάλπεριν
Ποτέ άλλοτε δεν μπορούσε να δει κάποιος στην Νέα Υόρκη τόσο πολλά έργα μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης όσα μπορεί να δει αυτή την περίοδο. Στις 18 Μαρτίου, το Metropolitan Museum of Art θα προσθέσει σε αυτά άλλη μια έκθεση. Με τα εγκαίνια του Met Breuer, το μουσείο θα έχει περισσότερο χώρο κατά 75% για να τον αφιερώσει σε μοντέρνα και σύγχρονα έργα, μια κατηγορία που εδώ και καιρό θεωρείται το αδύναμο σημείο του εγκυκλοπαιδικού αυτού ιδρύματος. Πώς μπορεί να ξεχωρίσει ανάμεσα σε τόσο έντονο ανταγωνισμό.
Η απάντηση, όπως μας λέει η Σίνα Γουάγκσταφ, επικεφαλής μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης του μουσείου, είναι να κοιτάμε τόσο πίσω μας όσο κοιτάμε μπροστά μας.Τοεναρκτήριοπρόγραμμα περιλαμβάνει το «Unfinished: Thoughts Left Visible» (18 Μαρτίου έως 4 Σεπτεμβρίου), μια παρουσίαση 197 έργων σε διαφορετικά στάδια ολοκλήρωσης, από την Αναγέννηση έως τώρα. Η επόμενη μεγάλη ομαδική έκθεση, μια συνεργασία με το Ευρωπαϊκό τμήμα γλυπτικής και διακόσμησης, ακόμα μεγαλύτερη ιστορική εμβέλεια και μια ευρύτερη παγκόσμια εμβέλεια», λέει η Γουάγκσταφ.
Το μουσείο επίσης προσκάλεσε τον ζωγράφο Κέρι Τζέιμς Μάρσαλ να διαλέξει περίπου 35 αντικείμενα από την συλλογή του με σκοπό να εκτεθούν δίπλα στην αναδρομική του αυτό το φθινόπωρο (25 Οκτωβρίου έως 30 Ιανουαρίου του 2017). «Είτε μας αρέσει είτε όχι , οι επαγγελματίες καλλιτέχνες είναι κληρονόμοι, και αναπόσπαστα δεμένοι, με την παράδοση,» λέει ο Μάρσαλ. Το Met Breuer είναι «τοποθετημένο με μοναδικό τρόπο» με σκοπό να «τονίσει τους πνευματικούς δεσμούς μεταξύ των ιστορικών μορφών και τρόπων παραγωγής». (Αυτές οι προσδοκίες ενδέχεται να είναι περιορισμένες λόγω του ότι δεν επιτρέπεται να μετακινηθούν κάποια έργα από τα κεντρικά κτίρια. Ο Μάρσαλ τονίζει ότι οι συλλογές του δεν είναι «αυτό που ήθελα αλλά αυτό που μπορούσε να μου επιτραπεί».)
Το Met Breuer θα είναι άξιο προσοχής και λόγω της ευαισθησίας της Γουάγκσταφ, η οποία ήταν πρώην επικεφαλής των επιμελητών στην Tate Modern του Λονδίνου. Λέει ότι ήταν ο πρώτος Βρετανός που παρακολούθησε το Πρόγραμμα Ανεξαρτήτων Σπουδών του Whitney Museum of American Art και ξέρει καλά το Breuer.
Η Γουάγκσταφ τράβηξε τα μάτια πάνω της με την επιλογή του Ναρσίν Μοχαμεντί ως πρώτη έκθεση στο Breuer, μια σχετικά άγνωστη Ινδή καλλιτέχνιδα που πέθανε το 1990 και που η δουλειά της συχνά παραλληλίζεται με αυτήν της Ανιές Μαρτίν. «Ήταν μια πολύ δραστική καλλιτέχνιδα με έναν πολύ σιωπηλό τρόπο,» λέει η Γουάγκσταφ.
Κάποιοι αναρωτιούνται για το αν το αμερικάνικο κοινό θα εκτιμήσει το διακριτικό της γούστο και το ενδιαφέρον της για διεθνείς καλλιτέχνες. Από τότε που έγινε μέλος της διοίκησης του μουσείου το 2012, αναθεώρησε το προσωπικό του τμήματος, πρόσθεσε νέες θέσεις εργασίας για επιμελητές που ανέλαβαν την τέχνη της Λατινικής Αμερικής, της Μέσης Ανατολής και την Νότιας Ασίας. «Κάτι τέτοιο λειτουργεί στο Λονδίνο. Δεν μπορεί να λειτουργήσει στην Αμερική επειδή η Αμερική είναι διαμορφωμένη με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο,» είπε τον περασμένο χρόνο ο καλλιτέχνης Σον Σκάλι στην εφημερίδα New York Times.
Άλλοι λένε ότι το Met πρέπει να αρχίσει να αμφισβητεί το κατεστημένο αν θέλει να ξεχωρίσει. «Οι χλιαρές προσπάθειες ποικιλομορφίας, οι ανώριμοι αυτοσχεδιασμοί του κανόνα, και το ξανακρέμασμα των ίδιων συλλογών φτάνουν,» λέει η καλλιτέχνιδα Ντέμπορα Κας. «Χρειαζόμαστε καινούριες ιστορίες, μια σημαντικήεπανεκκίνηση, αν θέλουν αυτά τα ινστιτούτα να συνεχίσουν να τραβάνε το ενδιαφέρον του κοινού.»
Το Met Breuer θα χρησιμοποιηθεί σαν δοκιμαστική ανακαίνιση χώρου, μιας και το μουσείο σχεδιάζει να ανακαινίσει τις πτέρυγες μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης στην Fifth Avenue. Η ανακαίνιση από τους David Chipperfield Architects διπλασιάζει τον υπάρχοντα εκθεσιακό χώρο. Αλλά η Γουάγκσταφ πιστεύει ότι η δουλειά στο συγκριτικά απλό Breuer θα είναι μια καλή εκπαιδευτική διαδικασία. «Σε μια εποχή επεκτάσεων, είναι ηθικά σωστό να αρχίσουμε να το σκεπτόμαστε.»
Απόδοση: Χρόνης Μούγιος
