Για τον αρχαιοπρεπώς ?νήκεστον σήμερα ο λόγος για τον ανίατο, τον ολέθριο, αυτόν που δεν παίρνει θεραπεία. Στα νέα ελληνικά έγινε ανήκεστος, χωρίς τα σημαδάκια, τους τόνους και τα πνεύματα.
Στα παλιά ελληνικά μας ήταν ?, ? ?νήκεστος, τ? ?νήκεστον, που προέρχεται από το ?- το στερητικό και το ?κέομαι, ?κο?μαι (=θεραπεύομαι). Οι αρχαίοι μας είχαν ?νήκεστον χόλον (καταστροφικό θυμό), ?νήκεστον ?λγος (= πόνο που δεν είχε γιατριά). Κάποιες φορές και οι άνθρωποι, όταν είχαν ελαττώματα πολύ σοβαρά, χαρακτηρίζονταν ?νήκεστοι πλεονέκται ή ?νήκεστοι και ό, τι άλλο καταστροφικό του χαρακτήρα τους. ? ?νήκεστος για τους παλιούς γινόταν ενίοτε ?νηκής, με την ίδια ακριβώς έννοια.
Σήμερα, την λέξη εξακολουθούμε να την χρησιμοποιούμε με λόγιο τρόπο. Παθαίνουμε ανήκεστο βλάβη στην υγεία μας, λέμε. Είναι αλήθεια ότι δεν μας πάει να πούμε «ανήκεστη βλάβη». Ζητάμε εξάλλου να αποφυλακιστεί κάποιος λόγω ανηκέστου βλάβης, ενώ - κατά την ταπεινή μας άποψη – η έκφραση «λόγω ανήκεστης βλάβης» ηχεί σαν να έχουμε στραμπουλήξει την γλώσσα μας.
Δυστυχώς έχουμε πολλά που είναι ανήκεστα, μη επανορθώσιμα. Ανήκεστες (στον πληθυντικό ξαναήλθαμε στα γνώριμα κλιτικά μονοπάτια, μια που η κατάληξη -οι έχει αντικατασταθεί από την -ες) οικονομικές ζημιές έχει επιφέρει η κρίση, ανήκεστες συνέπειες θα έχει και το μη κλείσιμο της αξιολόγησης. Ανήκεστες φθορές μπορεί να πάθουμε – φευ – μετά από ένα ατύχημα.
Το ?κέομαι που μας δίνει όλα τα παραπάνω αθεράπευτα αποτελεί ρήμα που προέρχεται από το ?κος, την θεραπεία. Το ?κος αποτελεί μάλλον λεκτικό τύπο, φερμένο από την ανατολή.
Αν έχετε ανήκεστα, μην λυπάστε. Η επιστήμη μπορεί να κάνει θαύματα, να βρει το άκος, την θεραπεία γι'' αυτά. Μπορεί να επινοήσει πανάκεια, φάρμακο, που όλα τα γιατρεύει, και αποτελεί ίαση για πάσαν νόσον και πάσαν .... , ας πούμε καλύτερα αρρωστίαν.
