Η Εθνική Τράπεζα ανακοίνωσε ότι επέστρεψε σε κερδοφορία και η είδηση αυτή mutatis mutandis, τηρουμένων των αναλογιών, αν λάβει κανείς υπόψη του τις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, δεν είναι κακή.
Η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού πήγε στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, αλλά παρά το γεγονός αυτό, non obstante, όπως λέμε σε απλά λατινικά, δεν μας είπε πότε θα εγκαινιαστεί. Ούτε άλλωστε στον τύπο διαβάσαμε κάποια nota, μια σημείωση, μια είδηση σχετική, βρε αδερφέ, που να κάνει λόγο για την έναρξη λειτουργίας του Μουσείου.
Aπό την άλλη, διαβάζουμε ότι η μισθωτή εργασία μετεξελίσσεται. Τέλος το εισόδημα per mensem. Ο καθένας θα μπορεί να εργάζεται για πολλούς εργοδότες ταυτόχρονα από το σπίτι του, χωρίς να χρειάζεται να ντύνεται να στολίζεται και να φεύγει. Το έτερον ήμισυ δεν θα τον ρωτά quo vadis (πού πηγαίνεις;), γιατί απλώς δεν θα πηγαίνει πουθενά.
Το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής προσπαθεί να εφαρμόσει έναν praeceptum aurem, έναν χρυσό κανόνα στην διεκδίκηση ασύλου, γιατί τα μέχρι τώρα πεπραγμένα, τα res gaestae, δείχνουν ότι κάποιοι κάνουν κατάχρηση ασύλου. Θα εφαρμοσθεί μάλιστα πρόγραμμα υποβοηθούμενης εθελούσιας επιστροφής. Τώρα πόσο θα δίκαια θα γίνουν όλα αυτά, είναι δύσκολο να το πούμε, επειδή summum ius summus iniuria, η ύψιστη δικαιοσύνη γεννά την ύψιστη αδικία.
Για το κλείσιμο της αξιολόγησης ακούμε πολλά για terminus ante quem (χρονολογικό όριο πριν το οποίο δεν μπορεί να έχουμε συμφωνία), αλλά και για terminus post quem (χρονολογικό όριο μετά το οποίο καλό είναι να μην έχουμε περαιτέρω αναβολές). Βαρεθήκαμε τις συζητήσεις και τα πήγαινε – έλα. Θέλουμε πράξεις, res, non verba, γεγονότα και όχι λόγια.
