Ένα από τα κυρίαρχα σημεία του πολιτικού διαλόγου στο δρόμο για τις εκλογές, είναι το θέμα της ακρίβειας, όπως αυτή εκδηλώνεται μέσω της ανόδου του πληθωρισμού και της αύξησης του ενεργειακού κόστους. Βέβαια, οι προσεγγίσεις σε αυτό το φλέγον θέμα, είναι αντιδιαμετρικά αντίθετες από κυβέρνηση και αντιπολίτευση.
Η κυβέρνηση επιχειρεί να εξηγήσει τις αιτίες του φαινόμενου που είναι πολυσύνθετες και παράλληλα να αναδείξει τις πολιτικές που έχει ξετυλίξει στην προσπάθεια της να απορροφήσει μέρος των κραδασμών που υφίστανται τα οικονομικά των νοικοκυριών.
Αντιθέτως, η αντιπολίτευση ουδόλως ενδιαφέρεται να εξηγήσει το τι συμβαίνει, αγνοεί πλήρως την έννοια των εξωγενών παραγόντων και εστιάζει στις τελικές επιπτώσεις στις τσέπες των πολιτών. Στην προσπάθεια της αυτή, άλλες φορές εστιάζει στις τιμές της χονδρικής τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος αποσιωπώντας την επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης και άλλες στις τιμές των προϊόντων εκτός καλαθιού του νοικοκυριού, αγνοώντας και πάλι τις παρεμβάσεις της κυβέρνησης.
Ταυτόχρονα, με τη χρήση εύληπτων και εύηχων λαϊκίστικων εννοιών, όπως είναι η αισχροκέρδεια, τα καρτέλ, τα υπερκέρδη και άλλες παρόμοιες, επιχειρεί να αποδομήσει όλες τις κυβερνητικές πολιτικές ενίσχυσης και επιδομάτων που έχουν σαν σκοπό τη στήριξη της κοινωνίας.
Η ασφάλεια που προσφέρει στην αντιπολίτευση, η σιγουριά πως δεν θα χρειαστεί να επωμιστεί κυβερνητικές ευθύνες και να διαχειριστεί πραγματικά προβλήματα μετά τις εκλογές, της επιτρέπει να συμπεριφέρεται με αυτόν τον ανεύθυνο τρόπο. Διότι αν υπήρχε έστω και η παραμικρή πιθανότητα να κυβερνήσει και να βρεθεί αντιμέτωπη με αυτήν την καυτή πατάτα, ίσως και να είχε ακολουθήσει μια διαφορετική προσέγγιση που θα εστίαζε στις βασικές αιτίες και αφορμές του κύματος ακρίβειας που κτυπάει όχι μόνο την Ελλάδα, όχι μόνο την Ευρώπη, αλλά ολόκληρο τον κόσμο. Διότι το πρόβλημα θα το έβρισκε μπροστά της.
Κάποια από τα αίτια της ακρίβειας είναι συγκυριακά και κάποια δεν είναι. Το υπέδαφος είχε καλλιεργηθεί πολύ πριν από την πανδημία του Covid και την ενεργειακή κρίση που προκάλεσε το Κρεμλίνο. Πάνω στις χαλαρές νομισματικές πολιτικές των κεντρικών τραπεζών και στην υψηλή ρευστότητα που είχε διοχετευτεί επί σειρά ετών στην πραγματική οικονομία ήρθαν να πατήσουν οι γενναίες επιδοματικές πολιτικές για τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας.
Έτσι πάνω σε αυτό το υπέδαφος άνθισαν τα προβλήματα από τη μείωση της προσφοράς λόγω της διατάραξης της εφοδιαστικής αλυσίδας, της διακοπής λειτουργίας μεγάλων παραγωγικών και βιομηχανικών μονάδων, της επιβολής του lockdown και του αποκλεισμού των παραδοσιακών εμπορικών δρόμων. Και ακολούθησε η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία που ανέτρεψε κάθε ισορροπία και κάθε ομαλή επιχειρηματική, παραγωγική και εμπορική στον πλανήτη. Με αποτέλεσμα την έκρηξη των τιμών.
Παρ’ όλο που μετά από αρκετούς μήνες έντονων πληθωριστικών πιέσεων οι μαθηματικοί υπολογισμοί θα μειώσουν τα καταγραφόμενα ποσοστά του πληθωρισμού, αφού ξεκινάμε από υψηλότερα σημεία αναφοράς, ο πληθωρισμός δεν θα εξαφανιστεί, ακόμα και αν ο πόλεμος στην Ουκρανία λήξει αύριο. Διότι τίποτα δεν θα μοιάζει με τον Ιανουάριο του 2022.
Η έννοια της ανάπτυξης έχει αντικατασταθεί από την έννοια της συντήρησης. Η έννοια της αποδοτικότητας και παραγωγικότητας, από την έννοια της ανθεκτικότητας. Η έννοια της παγκοσμιοποίησης, από την έννοια της αναζήτησης πιστών συμμάχων και της αποφυγής περιπετειών. Αλλάζει η περιγραφή της εφοδιαστικής αλυσίδας αφού μειώνονται οι αποστάσεις και μεταβάλλονται οι προτεραιότητες σχετικά με τις χώρες παραγωγής και τις χώρες προέλευσης των βιομηχανικών πρώτων υλών. Η έννοια της φθηνής παραγωγής δίνει τη θέση της στην αξιόπιστη και σταθερή παραγωγή που δεν επηρεάζεται από γεωπολιτικές μεταβλητές.
Το μοντέλο της οικονομικής ανθεκτικότητας που στηρίζεται πάνω στο τρίπτυχο, «πιο κοντά», «πιο φιλικά» και «πιο αξιόπιστα» δεν ενσωματώνεται στη μετά Covid εποχή και στο σύνθετο γεωστρατηγικό σκηνικό, χωρίς κόστος για τους καταναλωτές. Διότι το τρίπτυχο αυτό σημαίνει υψηλότερο κόστος παραγωγής σε ευρωπαϊκό ή αμερικανικό έδαφος, μακριά από το φθηνό, αναξιόπιστο και επικίνδυνο για τα συμφέροντα της Δύσης, κινεζικό προϊόν. Ειδικά όταν αυτό άπτεται προϊόντων υψηλής τεχνολογίας.
Όταν λοιπόν οι καταστάσεις είναι πολυσύνθετες και οι συναρτήσεις πολυπαραγοντικές, μόνο πολιτικοί απατεώνες μπορούν να προσφέρουν μαγικές λύσεις δίχως κόστος και να υπόσχονται τα πάντα σε όλους. Και να υποστηρίζουν πως θα εξαφανίσουν την ακρίβεια. Δυστυχώς, ο εκτεταμένος μαθηματικός και οικονομικός αναλφαβητισμός που διακρίνει σημαντική μερίδα των συμπολιτών μας, επιτρέπει στους πολιτικούς καιροσκόπους, τη χρήση αυτής της βαθιά ανέντιμης και ανήθικης προπαγάνδας.
