Θυμόμαστε την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου, να υποστηρίζει πως το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους ήταν η υπόθεση Novartis. Τώρα μαθαίνουμε από τα στελέχη του Σύριζα πως το μεγαλύτερο σκάνδαλο της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας είναι οι παρακολουθήσεις.
Οι εκλογές του 2019, πραγματοποιήθηκαν μέσα σε ένα έντονα συγκρουσιακό κλίμα λόγω του «σκανδάλου» που είχε εμπλέξει πρώην πρωθυπουργούς και κορυφαίους υπουργούς. Επηρέασε το «μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους», το εκλογικό αποτέλεσμα; Εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως όχι.
Παρ’ όλα αυτά τόσο ο Σύριζα όσο και το ΠΑΣΟΚ, αποφάσισαν από κοινού να χρησιμοποιήσουν και πάλι εν όψει των επερχόμενων εκλογών το «μεγαλύτερο σκάνδαλο της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας», όπως χαρακτήρισε το θέμα των παρακολουθήσεων το ηγετικό στέλεχος του Σύριζα Αλέξης Χαρίτσης.
Και είναι απολύτως λογικό, με τον τρόπο που προσεγγίζουν αμφότερα τα κόμματα της αντιπολίτευσης τον δρόμο προς τις εκλογές. Γνωρίζοντας πως η επιλογή της ψήφου στις εκλογές βασίζεται στις συγκρίσεις ανάμεσα στα πρόσωπα, στα πεπραγμένα και στα προγράμματα, αντιλαμβάνονται πως δεν μπορούν να φτάσουν μακριά. Διότι η διαφορά στη σύγκριση ανάμεσα στο πρόσωπο του πρωθυπουργού και των αρχηγών των δυο αντιπολιτευόμενων κομμάτων, είναι περισσότερο από εμφανής, η σύγκριση των πεπραγμένων ανάμεσα στη σημερινή κυβέρνηση και την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου είναι άνιση και η απόσταση ανάμεσα στα δομημένα και στοιχειοθετημένα προγράμματα και στα προγράμματα που είναι γραμμένα στο πόδι, είναι ουρανομήκης. Οπότε τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο Σύριζα αντί για τη σύγκριση, επιλέγουν τη σύγκρουση.
Εκτιμούμε πως αυτή ακριβώς η επιλογή της σύγκρουσης, πίσω από την οποία συσπειρώνεται σύσσωμη η αντιπολίτευση και με την οποία συντάσσονται και οι γνωστοί «χρήσιμοι ειδικού σκοπού», ίσως και να είναι πιο επικίνδυνη από το μεγαλύτερο σκάνδαλο που επικαλούνται οι εμπνευστές της.
Και εξηγούμεθα. Είναι επικίνδυνη διότι αναζητά να δημιουργήσει ρήγματα εμπιστοσύνης και εικόνες απαξίωσης, βασισμένες σε θολά επιχειρήματα, σε επαμφοτερίζουσες καθηγητικές γνωματεύσεις και σφραγίδες αυθεντίας, μακριά από τη βασική και κυρίαρχη ατζέντα των εκλογών. Είναι επικίνδυνη η επιλογή αυτή, διότι επιχειρεί να διαγράψει το διακύβευμα των εκλογών που δεν είναι άλλο από τη βιώσιμη πλοήγηση μέσα στο διεθνές τοπίο των κρίσεων και των ανακατατάξεων. Τέλος είναι επικίνδυνη διότι θα πετάξει στον «κάλαθο των αχρήστων» όλα όσα επιτύχει η κυβέρνηση από το 2019 μέχρι σήμερα.
Θα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων την εντυπωσιακή ανθεκτικότητα της χώρας μας απέναντι στις αλλεπάλληλες κρίσεις, την επιτάχυνση της ανάπτυξης που φέρνει την Ελλάδα πιο μπροστά από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, την άνοδο των εξαγωγών, τη μείωση της ανεργίας και τη σαφέστατη μετατόπιση του οικονομικού μοντέλου της Ελλάδας προς ένα βιώσιμο παραγωγικό και εξαγωγικό προσανατολισμό. Τέλος θα θέσει σε κίνδυνο την πρωτοφανή προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην οικονομία με έμφαση στο χώρο της έρευνας, της υψηλής τεχνολογίας και της ψηφιακής οικονομίας.
Θα είναι πραγματικό σκάνδαλο η ανατροπή του κυβερνητικού πλάνου για την ενδυνάμωση του διαθέσιμου εισοδήματος, την αύξηση των θέσεων απασχόλησης, την αύξηση των αμοιβών και της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, η οποία όπως είναι λογικό έπεται της ανάπτυξης της οικονομίας. Ειδικά σήμερα που η ανάπτυξη βασίζεται στις επενδύσεις και όχι στην κατανάλωση.
Θα είναι μέγα σκάνδαλο, αν μέσα από αυτή τη βορβορώδη ατμόσφαιρα που κτίζει ο Σύριζα, το ΠΑΣΟΚ και οι χρήσιμοι ειδικού σκοπού, επανέλθουν σε κυβερνητικούς θώκους, πολιτικοί που οριακά διαβάζουν και συλλαβίζουν αγγλικά, που αγνοούν τα βασικά οικονομικά, που δεν αντιλαμβάνονται τους διεθνείς συσχετισμούς και που έχουν προσωπικές ατζέντες που κινούνται μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του τόπου.
Αξίζει να ρισκάρουμε την πορεία της χώρας, μόνο και μόνο για να καταφέρει ο Αλέξης Τσίπρας να παραμείνει στην αρχηγία του Σύριζα και να μην αμφισβητηθεί από τους φιλόδοξους μνηστήρες;
Αξίζει να ρισκάρουμε την πορεία της χώρας, μόνο και μόνο για να αποδείξει ο Νίκος Ανδρουλάκης πως αξίζει να είναι αρχηγός του ΠΑΣΟΚ;
Αξίζει να ρισκάρουμε την πορεία της χώρας, μόνο και μόνο για να αποδείξουν οι χρήσιμοι ειδικού σκοπού πως δικαιούνται μια θέση στην κεντρική πολιτική σκηνή;
Η ανακάλυψη σκανδάλων και η αναζήτηση εχθρών και συνωμοτών είναι κάτι το εύκολο. Δύσκολο είναι να παράγεις έργο. Και η κυβέρνηση κάνει καλά κατά τη γνώμη μας και εστιάζει στη σύγκριση και όχι στη σύγκρουση, που επιδιώκει μέσω της σκανδαλολογίας το αρραγές μέχρι στιγμής μέτωπο Σύριζα, ΠΑΣΟΚ και χρήσιμων ειδικού σκοπού.
