Μετρό Θεσσαλονίκης, κύριε πρόεδρε, δεν θα υπήρχε χωρίς τον υπουργό Κώστα Καραμανλή. Ένα «εκτροχιασμένο» έργο μπήκε στις ράγες και μπορείτε να πείτε στους φίλους μας τους Θεσσαλονικείς ότι κρατήσατε τον λόγο σας.
Στην πραγματικότητα και η «μάχη του μετρό της Θεσσαλονίκης» ήταν μια μάχη απ’ αυτές που κερδίζονται από τον πατριωτισμό ολίγων. Δηλαδή του ενός που ανέλαβε την αποστολή. Και ναι μεν υπάρχει ένας Κώστας Καραμανλής που μπορεί και λύνει δύσκολες εξισώσεις. Το πρόβλημα είναι «από εκεί και κάτω». Και μάλιστα στα περισσότερα υπουργεία. Να μην πάμε στους Οργανισμούς! Εκεί στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κανείς χαμένος, πριν καν αναθέσει την «αποστολή».
Για να είμαστε ειλικρινείς. Και πολύ καλά τα πάει η κυβέρνησή σας! Διαθέτει τουλάχιστον ορισμένους ικανούς ανθρώπους. Διότι το πρόβλημα είναι συνολικότερο και μεγαλύτερο. Όχι ότι η χώρα δεν διαθέτει ικανούς ανθρώπους. Αλλά πολλοί εξ αυτών επέλεξαν να «δραπετεύσουν» στο εξωτερικό και οι υπόλοιποι ακούνε περί πολιτικής και αλλάζουν πεζοδρόμιο.
Αυτή είναι η διαπίστωση. Η λύση; Πείστε όσους πιο πολλούς ικανούς ανθρώπους μπορείτε να μπουν στην πολιτική. Ανθρώπους με εμπειρίες ζωής και όχι βγαλμένους από την καμαρίλα των κομμάτων. Είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο. Χρειαζόμαστε την εμπειρία πραγματικών ανθρώπων για να μπολιάσουμε την πολιτική με την πραγματική ζωή και όχι ανθρώπους που γεννήθηκαν «σύμβουλοι» για να πεθάνουν … υπουργοί. Χρειαζόμαστε έναν ικανό μηχανισμό δράσης σε όλα τα υπουργεία και όχι μόνο κάποιους ικανούς υπουργούς.
Ο φιλελεύθερος
