Όσο εγκρατής κι αν είναι, ένα ποτήρι στην υγειά του θα το ήπιε. Τέτοιο «δώρο» καλής δημοσιότητας, ακόμη κι αν συνοδεύθηκε από το γνωστό πλέον σε όλους διπλωματικό επεισόδιο δεν στο κάνουν κάθε μέρα. Κρίμα, γιατί ο Κυριάκος θα είχε προσφωνήσει τον συνάδελφό του με ένα άριστο «Ναμαστέ Ρίσι» και θα του πέταγε κι ένα «αστειάκι» ότι επιστρέφοντας στην Αθήνα σκέφτεται να πάρει μαζί του τον Ιλισσό. Να ξαναδεί ο υπέροχος θεός την παρέα του στον τόπο του, γιατί στην Αγία Πετρούπολη που τον είχε στείλει ο από τη ναφθαλίνη βγαλμένος Κάμερον, όταν ζούσε στο No 10 και προετοιμαζόταν για τη μοναξιά του Brexit, δεν είχε περάσει και σπουδαία.
Σίγουρα ο αγαλμάτινος πανέμορφος Ιλισσός θα ένοιωσε στην παγωμένη όμορφη πόλη του Πούτιν την ίδια αφιλόξενη βρετανική μοναξιά, τόσο που έφτασε να νομίζει, σύμφωνα με κάποιους, ότι είναι το άγαλμα Κηφισός, έτερος ευεργέτης των αρχαίων Αθηναίων, που οι νεότεροι τον τιμούν δεόντως με αναθέματα καθ’ εκάστην.
Προφανώς, ο Έλληνας πρωθυπουργός πρόταξε στην ατζέντα του μια συνέντευξη σε ένα τόσο glamorous ΜΜΕ όπως το ΒΒC χωρίς να σκεφτεί -έτσι είναι όταν δεν ζεις στο μέρος…- ότι ο Ρίσι πρωταγωνίστησε σε muppet show στο οποίο έχει ήδη αρνηθεί στον αγαπητό Ναρέντρα Μόντι, πρωθυπουργό των Ινδών, την επιστροφή του ιστορικού και πανέμορφου διαμαντιού Kohi Noor.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός απαντά χαρακτηριστικά ότι «δεν μπορούμε να αρχίσουμε να επιστρέφουμε τους απεικιοκρατικούς θησαυρούς γιατί θα αδειάσει το Μπρίτις Μιουζίουμ». Για να δεχθεί την ατάκα του Ινδού ότι «αυτό πους λες μουσείο είναι η μεγαλύτερη σήμερα σκηνή εγκλήματος». Πολιτισμικού, εννοείται.
Βλέπετε, η κοινή γνώμη ταξιδεύει, μαθαίνει και ανανεώνεται. Την σήμερον ημέρα, οι περισσότεροι «subjects of the (late) Queen», πολίτες της Βρετανίας βλέπουν τον κόσμο με άλλα μάτια και σίγουρα όχι τα μάτια εκείνων που επισκέπτονταν τους σκωτσέζικους κήπους του Τόμας Μπρους εβδόμου κόμητος του Έλγιν και 11ου κόμητος του Κίνκαρντιν, γνωστός σε όλους με το παρατσούκλι που απέκτησε ως ένας από τους μεγαλύτερους τυχοδιώκτες της εποχής του.
Επίσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν εμποδίστηκε στη σκέψη ότι ακόμη και μια ολιγόλεπτη συζήτηση με τον Σερ Κίαρ, ο οποίος είχε την ευφυία να εξηγήσει μέσω των FT, διάσημου οργάνου της παγκόσμιας χρηματικής ελίτ, πως όταν και αν μια ελληνική κυβέρνηση τα βρει με το British Museum δεν θα βάλει κανέναν φυλακή.
Βλέπετε, ο αρχηγός των Εργατικών, που έχει εντρυφήσει στην εισαγγελική τέχνη, ρίχνει τουλάχιστον είκοσι μονάδες δημοφιλίας κατακέφαλα στον Βρετανό πρωθυπουργό και ό,τι κάνει εκνευρίζει αφάνταστα τον τραγικό, όπως ορθώς τον έκρινε η influential πολιτική επιθεώρηση Politico, Σούνακ.
Τελικά, πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Έλληνα πρωθυπουργό ότι είναι γρήγορος και κοφτερός στις αποφάσεις του. Το γνωρίζουν καλά αυτό το χαρακτηριστικό του, όσοι τον γνωρίζουν από κοντά. Με το που τον ενημέρωσαν, διακριτικά γιατί έκανε κάτι άλλο, ότι ο Ρίσι δεν ήθελε να δει στα μάτια του τον Έλληνα Πρωθυπουργό και τον έστελνε να πιει τσάι με τον αντιπρόεδρο Όλιβερ, τα πήρε και αποφάσισε να διακόψει την παραμονή του στην αφιλόξενη μεγαλούπολη.
Έπραξε λαμπρά. Σίγουρα άλλωστε θα χάρηκε πολύ η καλή δημοσιογράφος Λώρα Κύνσμπεγκ, που έχει ακόμη σήμερα αφήσει την κυριακάτικη συνέντευξη με τον Κυριάκο υπό τον προφανούς ενδιαφέροντος ερωτηματικό τίτλο «Θα μειωθούν οι αριθμοί της μετανάστευσης;».
Γιατί αυτό καίει τους βρετανούς και όχι τα χαΐρια του Ρίσι. Πάνω σε αυτό το θέμα και τις εμμονές κάποιων με την υποδοχή των άτυπων μεταναστών ήταν και η πρώτη και η δεύτερη και η τρίτη και η τέταρτη ερώτησή της, μέχρι να φθάσουν στο μεγάλο δημοσιογραφικό σκουπ. Το οποίο μάλιστα ξεκινά με τον κ. Μητσοτάκη να «διορθώνει» τη δημοσιογράφο, που ρωτά για το θέμα της επανένωσης των Ελγίνειων, υπογραμμίζοντας ότι εμείς, στην Ελλάδα, τα λέμε «Γλυπτά του Παρθενώνα».
Πράγμα όχι και τόσο ακριβές στην καθημερινότητα αλλά ποτέ δεν είναι αργά, τώρα που καταφέραμε να κάνουμε έξαλλο έναν Βρετανό πρωθυπουργό να μάθουμε τι ακριβώς διεκδικούμε ως χώρα, ως λαός και ως κουλτούρα. Γιατί στο διάστημα που μεσολάβησε από τη συνέντευξη μέχρι τη διπλωματική αλητεία του Ρίσι, ο εδώ θαμώνας των μπαρ που περιφέρεται χαλαρά με στολή περιπατητή και νομίζει ότι έχουν όλοι την υποχρέωση να τον χαιρετούν εγκαρδίως, είχε προλάβει να ασκήσει εξυπνακίστικη «κριτική» στον Μητσοτάκη για το κλασικό παράδειγμα χωρισμού της «Μόνα από τη Λίζα» γράφοντας: «Τι άστοχα επιχειρήματα είναι αυτά - στο BBC μάλιστα- για να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει;»
Ευτυχώς, ο Ρίσι Σούνακ κατάλαβε πολύ καλύτερα από τον Στέφανο και τί εννοούσε ο Μητσοτάκης και τη δυναμική που έχει αποκτήσει η υπερκομματική προσπάθεια να προχωρήσει ένα σωστό αίτημα που έχει η Ελλάδα από το 1830 και το οποίο έχει πλέον διατυπωθεί με σωστό και κοφτερό τρόπο. Άλλο να δουλεύεις για τα μεγάλα και σοβαρά και άλλο να λες παρλαπίπες με τον τράπερ Σνικ στην Κηφισιά.
