Αν πρόκειται -κάποια στιγμή- να μειώσουμε φόρους, καλό είναι να πιάσουν τόπο στην τσέπη των μισθωτών, στο ταμείο των επιχειρήσεων και, τελικά, στην ενίσχυση της οικονομίας.
Ο καλύτερος τρόπος, γιατί είναι και ο πιο σίγουρος, είναι να μειωθούν οι υποχρεωτικές κρατήσεις των μισθωτών.
Θα αρκούσε ένα απλό και πολύ πραγματικό επιχείρημα: ο μηδενισμός-μείωση που προτείνουν οι αντιπολιτεύσεις στα τρόφιμα σε συνθήκες τόσο αυξημένου τουρισμού και συντήρησης υψηλού επιπέδου της κατανάλωσης θα μεταφερθεί κατά τα 8/10 στα περιθώρια κέρδους των επιχειρήσεων. Στην καλύτερη περίπτωση. Αυτό δείχνει η πρόσφατη εμπειρία όσων κρατών το επιχείρησαν.
Οι εργαζόμενοι δαπανούν μεταξύ 20%-30% του εισοδήματός τους σε διατροφή. Από την άλλη, για να πληρωθεί 1.000 ευρώ «καθαρά» ένας εργαζόμενος, πρέπει η επιχείρηση να βάλει άλλα 500. Από αυτά, τα 300 είναι αυτό που ονομάζουμε εργοδοτικές εισφορές και τα 200 κρατήσεις του εργαζομένου,
Περιττό να πω, αν και κανείς δεν το υπολογίζει όταν συζητεί για την αμοιβή του, ότι η εργασία του εργαζομένου των «1.000 ευρώ», αξίζει 1.500 ευρώ, δηλαδή 50% περισσότερο. Είναι προφανές ότι αυτή είναι για την επιχείρηση η αξία της εργασίας που συμφωνεί να μισθώσει.
Μείωση κατά 5-10 μονάδες του ΦΠΑ στα τρόφιμα, θα ωφελούσε, αν και εφόσον έφτανε στις τελικές τιμές και δεν χανόταν στον δρόμο (που είναι το πιθανότερο) κατά 15-30 ευρώ το μήνα τον μισθωτό.
Μια ισόποση μείωση στις κρατήσεις επί της μεικτής αμοιβής δηλαδή επί των κρατήσεων του μισθωτού, ανεβάζει την καθαρή αμοιβή κατά το ίδιο ποσό. Δηλαδή, στο χέρι, ο μισθωτός θα παίρνει 1.015-1.030 το μήνα.
Δεν έχω τα στοιχεία (οι υπολογισμοί είναι «στο φτερό»), προκειμένου να υπολογίσω το κόστος που θα προκύψει για τα ασφαλιστικά ταμεία (υγείας και σύνταξης) αλλά και τον κρατικό προϋπολογισμό που πάντοτε συμπληρώνει τις αναλογούσες δαπάνες, σίγουρα όμως θα είναι χρήματα που θα πιάσουν τόπο.
Η ρύθμιση μπορεί να είναι προσωρινή, να έχει δηλαδή διάρκεια μερικών ετών. Θα μπορούσε να περιλαμβάνει μισθωτούς μέχρι κάποιο όριο ηλικίας (π.χ. 35-40 ετών) ή τα πρώτα 10-15 χρόνια απασχόλησης ή και τα δύο.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι πως η ρύθμιση αυτή θα πιάσει τόπο. Θα ενισχύσει το οικογενειακό τους εισόδημα και σίγουρα δεν θα το «τσεπώσουν» οι μεσάζοντες.
Επιπλέον, μειώνει το κόστος εργασίας για τις επιχειρήσεις και άρα πολλαπλασιάζει τις ευκαιρίες απασχόλησης που προσφέρει η οικονομία. Ειδικά στην ανοδική φάση που βρίσκεται σήμερα.
Αξίζει να ρίξουμε μια ματιά στα νούμερα. Σίγουρα είναι λιγότερα από τα δισεκατομμύρια που θα κόστιζε η μείωση του ΦΠΑ για όλους, που σημαίνει ότι επωφελούνται και οι πλουσιότεροι συνέλληνες και οι επισκέπτες από τις πλουσιότερες χώρες.
Ίσως μάλιστα να πείσουμε τον Χατζηδάκη να βάλει τα χρήματα που απαιτούνται ώστε να μη λείψει τίποτε από το σημερινό επίπεδο χρηματοδότησης του συστήματος ασφάλισης και υγείας.
