Πρέπει να είμαστε το μοναδικό κράτος της Ευρώπης (προφανώς και παραπέρα…) που ο υπουργός «Δημόσιας Τάξης» (τον λέω έτσι μέχρις ότου γίνει πραγματικά Προστασίας του Πολίτη), ο συμπαθέστατος σε εμένα Γιάννης Οικονόμου, επί παραπάνω από μια ώρα διαβεβαίωνε τον συνάδελφο (και γείτονα εδώ…) Άρη Πορτοσάλτε πως «από ΄δώ και πέρα θα εφαρμοστεί ο …Νόμος»!
Δεν μιλάμε για τίποτε βαριά πράγματα. Παραβάσεις του ΚΟΚ, το συνηθισμένο χάος της οδικής κυκλοφορίας δηλαδή και «μικροπαραπτώματα», αυτά για τα οποία οι δικαστές δεν θέλουν να τους ενοχλουμε. Υπερβολική ταχύτητα, επικίνδυνοι ελιγμοί, οδήγηση χωρίς άδεια, διπλοπαρκάρισμα, παράβαση κόκκινου, STOP, παραποίηση στοιχείων πινακίδας, κυκλοφορία κλεμμένων αυτοκινήτων, κατάληψη διάβασης πεζών, ράμπας ΑΜΕΑ και πεζοδρομίου, υπερβολικός θόρυβος με παραποιημένες εξατμίσεις, χρήση κινητού, κορναρίσματα και άλλα παρόμοια.
Τα έγραφα και τις προάλλες. Το σημαντικό στον νόμο δεν είναι η απειλή των ποινών που προβλέπει αλλά ο κανόνας που θέτει. Όλα τα παραπάνω, παντού στον πολιτισμένο κόσμο, τα ρυθμίζει ο Δήμαρχος εντός του πλαισίου που βάζει η κυβέρνηση, δηλαδή ο υπουργός και το αρμόδιο κανονιστικό σώμα. Προφανώς, με τη βοήθεια της Αστυνομίας. Όλης της Αστυνομίας. Και βεβαίως τους τροχαίους γιατί, αν καλά κατάλαβα, ο κ. Οικονόμου διαπίστωσε ότι από τη συγκεκριμένη υπηρεσία πολλοί έχουν αποσκιρτήσει. Περίεργα πράγματα, όταν τα λέει, δημοσίως μάλιστα, ο τέταρτος στη σειρά υπουργός δημόσιας τάξης του ίδιου πρωθυπουργού και της ίδιας πλειοψηφίας, ενώ μάλιστα επί δύο χρόνια είχαμε ιδιόμορφες περιστάσεις λόγω πανδημίας.
Επισκέφθηκα τον προηγούμενο μήνα τρεις πρωτεύουσες της κεντρικής Ευρώπης, όλες ιστορικές, τουριστικές και πυκνοκατοικημένες. Τις γύρισα σε όλες τις συνοικίες τους, πέρα από το τουριστικό, διοικητικό και επιχειρηματικό κέντρο. Πουθενά δεν είδα παρόμοια παραβατικότητα. Πουθενά δεν στήνανε μπλόκα με μπλοκάκι οι αστυνομικοί για να μπορεί ο εκάστοτε υπουργός να λέει με παλμό αυτοθαυμασμού στον Πορτοσάλτε «γράψαμε τόσες χιλιάδες κλήσεις». Πολύ απλά, δεν χρειάζεται γιατί τα πράγματα κυλούν με ηρεμία επειδή, όλοι τηρούν τους ίδιους πάγιους και πολύ λογικούς κανόνες. Τόσο απλά.
Επειδή εμείς οι δημοσιογράφοι (αλλά και οι περισσότεροι καθημερινοί πολίτες) θεωρούμε ότι στην Ελλάδα, ειδικά στην Ελλάδα, πρέπει να υπάρχει στρατός αστυνομικών στους δρόμους που θα γράφουν μετά μανίας τους παραβάτες, πρέπει να σας πω ότι διαφωνώ πλήρως. Το θέμα είναι πολύ πιο απλό. Φθάνουν και περισσεύουν οι δυνάμεις «τάξης» που έχουμε ήδη για πειστεί ο παραβάτης οδηγός πως αν περάσει με κόκκινο είναι σίγουρο (σχεδόν…) ότι θα τον πιάσουν. Όσο όμως δεν τον βλέπει κανείς συνεχίζει να το κάνει. Αν κινείται κατά κανόνα πάνω από το όριο ταχύτητας των 50 χλμ/ώρα (το ίδιο με το Λονδίνο και σχεδόν όλες τις πόλεις της Ευρώπης, αλλά στο Παρίσι το κατέβασε η δήμαρχος σε 30!), που είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος σε κατοικημένη περιοχή, είναι πιθανότερο να κάψει το κόκκινο, να κάνει επικίνδυνους ελιγμούς και όλα τα συμπαραμαρτούντα.
Αλλά τι ζητάτε από τον Οικονόμου; Οι περισσότεροι δρόμοι των πόλεων δεν έχουν οριοθετημένες διαβάσεις πεζών, όσες υπάρχουν έχουν ξεθωριάσει ή/και καταπατώνται συστηματικά από παρκαρισμένα. Ακόμη και στα πιο κεντρικά σημεία τουρισμού, όπως είναι τα δύο περάσματα από την Πύλη του Αδριανού προς την Διονυσίου Αρεοπαγίτου, όπου μάλιστα η νησίδα ίσα που χωρά δύο ανθρώπους και σίγουρα γνωρίζει πολύ καλά ο Δήμαρχος. Φαίνεται ακόμη και από τον δορυφόρο των Google Maps!
Το πολιτικό μήνυμα που έστειλε ο αρμόδιος υπουργός είναι ότι το ύψος των ποινών δεν είναι αρκετό και επ’ αυτού εμφάνισε άγριες διαθέσεις. Έστω. Αν και προσωπικά πιστεύω πως το άγριο δεν λειτουργεί το ίδιο αποτελεσματικά όσο η πολύ αυξημένη πιθανότητα να εφαρμοστούν οι ήδη ισχύουσες ποινές. Όταν θα έχει επιτύχει, σε συνεργασία με τους δημάρχους, την τήρηση των κανόνων θα μπορεί να αυξήσει όσο γουστάρει τις ποινές για όσους τολμούν ακόμη να μας γράφουν όλους εκεί…
Ειρήσθω εν παρόδω, το ζητούμενο με τις «κόντρες» στην παραλιακή είναι να κοπούν με το …μαχαίρι κι όχι πόσες κλήσεις έκοψε η Τροχαία. Μια απλή αστυνομική διάταξη θα έπρεπε να αρκεί. Αλλά, όπως είπαμε, οι παραβάσεις είναι χρήσιμες για να μπορεί ο εκάστοτε υπουργός να εξαγγέλει την επικείμενη τήρηση των νόμων.
