Ο Τζο Μπάιντεν συνήθως δεν μιλά για το παρελθόν του ως αθλητής. Δεν ήταν επαγγελματίας, φυσικά, αλλά ερασιτέχνης και έπαιζε αμερικάνικο ποδόσφαιρο. Στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960, έγινε μέλος της ομάδας της Archmere Academy στο Ντέλαγουερ. Επαιζε την θέση του running back, αλλά και wide receiver. Στόχος του να σκοράρει. Μάλιστα, κάποιοι παλιοί συμπαίκτες λένε πως ήταν καλός! Σε ηλικία 17-18 ετών αποδείχθηκε παίκτης – κλειδί για ένα συγκρότημα που μετρούσε οχτώ σερί νίκες. Μάλιστα, είχε μπει στα βιβλία των ρεκόρ του πρωταθλήματος λυκείων της περιοχής. Παράλληλα, δοκίμασε στο στίβο και στο μπέιζμπολ, χωρίς επιτυχία.
Επειτα, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ Πολιτικές Επιστήμες. Και εκεί έγινε μέλος της ομάδας του αμερικάνικου ποδοσφαίρου. Ωστόσο, αφού πήρε κακές βαθμολογίες στο πρώτο 6μηνο αποφάσισε να τα παρατήσει και να αφοσιωθεί στις σπουδές του. Δύο χρόνια αργότερα, όμως, επέστρεψε και προσπάθησε σκληρά να ενσωματωθεί στην πρώτη ομάδα, μέχρι που γνώρισε την πρώτη του σύζυγο Νίλια Χάντερ και επέλεξε τον έρωτα αντί για το ποδόσφαιρο.
Σταδιακά τα σπορ υποβαθμίστηκαν στις προτεραιότητές του, καθώς έγινε πιο ενεργός πολιτικά και σπούδασε Νομική στο Σίρακιους. Το 1972 σε ηλικία 29 ετών κέρδισε στις εκλογές έναν έμπειρο Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή. Τότε, οι άλλοτε συμπαίκτες του έλεγαν πως δεν τους έκανε εντύπωση, καθώς είχε τη φήμη του μαχητή που δεν το βάζει κάτω.
Χωρίς τον αθλητισμό και την αυτοπεποίθηση που του έδωσαν οι νίκες στον αγωνιστικό χώρο, ο Μπάιντεν ίσως να μην έφτανε ποτέ εκεί που είναι τώρα. Στα πρώτα του χρόνια στο Λύκειο το παρατσούκλι του ήταν «dash». Οχι γιατί ορμούσε στους αντιπάλους του ως running back, αλλά επειδή δεν μιλούσε καθαρά. Τον αποκαλούσαν, δηλαδή, «παύλα». Στα απομνημονεύματα του έγραψε: «καθώς αμφισβητούσα την ικανότητα μου στο να βγάζω ομιλίες, πάντα πίστευα στις αθλητικές μου ικανότητες. Εβλεπα τον αθλητισμό ως κάτι φυσικό, ενώ το να μιλάω δεν ήταν για μένα. Ο αθλητισμός έγινε το διαβατήριο για να κερδίσω αποδοχή. Στην διάρκεια ενός αγώνα, ποτέ δεν φοβήθηκα ή δίστασα. Στις κρίσιμες στιγμές ήμουν πάντα εκείνος που φώναζε... “δώστε μου την μπάλα”».
Οταν ο πρώην προπονητής του Τζον Γουόλς έγινε μέλος του Sports Hall of Fame του Ντέλαγουερ το 2012, στο λόγο που έβγαλε ο Μπάιντεν, είπε: «ο Τζον πάντοτε έλεγε να παίζουμε όπως ζούμε. Με πάθος και ακεραιότητα. Οσο καλοί και αν είμαστε ατομικά, πάνω από όλα πρέπει να είμαστε καλοί συμπαίκτες». Αυτή η διάθεσή του να ενώνει αντί να χωρίζει, βρήκε απήχηση στον αθλητικό κόσμο στην προεκλογική περίοδο. Για τον Μπάιντεν ο αθλητισμός είναι μια δραστηριότητα όπου όλοι, ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος του δέρματος ή πολιτικών πεποιθήσεων, μπορούν να εκφραστούν και να ενσωματωθούν στην κοινωνία. Γι' αυτό και για τους αθλητές – και όχι μόνο – ήταν σημαντική η υποστήριξη του όταν η Σου Μπερντ, σταρ του WNBA, και η Μέγκαν Ραπίνο, κορυφαία της ποδοσφαιρικής ομάδας των ΗΠΑ ανακοίνωσαν την σχέση τους.
Ο Μπάιντεν υποστήριξε την γυναικεία ομάδα των ΗΠΑ στο ποδόσφαιρο να ζητά ίση αμοιβή με την ανδρική. Στην προεκλογική του εκστρατεία, υποσχέθηκε πως οι διεμφυλικοί αθλητές θα έχουν πρόσβαση σε νέους χώρους ώστε να κάνουν ντους και σε νέα αποδυτήρια, κάτι που ο Ντόναλντ Τραμπ αρνήθηκε.
— LeBron James (@KingJames) November 7, 2020
Κι ενώ η μάχη του Τραμπ με τους αθλητές για τέσσερα χρόνια ήταν σχεδόν καθημερινή, ο Μπάιντεν τους υποστήριξε στους αγώνες τους και το κίνημα «Black Lives Matter». Πολλοί από αυτούς χάρηκαν με την εκλογική νίκη του. Μεταξύ αυτών και οι δύο μεγαλύτεροι σταρ των πιο δημοφιλών αθλημάτων των ΗΠΑ. Ο ΛεΜπρόν Τζέιμς των Λος Αντζελες Λέικερς (ΝΒΑ) και ο Πάτρικ Μαχόουμς των Κάνσας Σίτι Τσιφς (NFL). Τώρα, όμως, αρχίζει το πραγματικό ματς για τον 46ο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.
